Przykładem ogólnych elementów roszczenia wrongful birth, ustalonych przez Sąd Najwyższy w Kalifornii, są:

• istnienie relacji pacjent-lekarz pomiędzy pozwanym a powodem;
• lekarz zaniedbał nieujawnienia przyszłym rodzicom ryzyka posiadania dziecka z chorobą genetyczną lub wrodzoną;
• powód doznał szkody; oraz
• zaniedbanie lekarza spowodowało tę szkodę.

Relacja pacjent-lekarzEdit

Powód musi ustalić istnienie relacji pacjent-lekarz poprzez wykazanie, że lekarz dał powodowi diagnozę medyczną lub poradę medyczną.

ZaniedbanieEdit

W sprawie wrongful birth, powód musi wykazać, że lekarz nie zastosował się do standardu opieki w odniesieniu do diagnozy lub ujawnienia ryzyka przekazania przez powodów genetycznych lub wrodzonych nieprawidłowości ich dzieciom.

Jeśli powodowie twierdzą, że pozwany nie zdiagnozował prawidłowo ryzyka przekazania przez powodów zaburzenia genetycznego lub innej nieprawidłowości, wówczas powodowie muszą przedstawić zeznania ekspertów dotyczące standardu opieki dla przedmiotowej diagnozy. Świeckie ławy przysięgłych nie mają niezbędnej wiedzy o praktyce medycznej, aby ocenić postępowanie lekarzy bez pomocy biegłego sądowego.

Jeśli powodowie twierdzą, że pozwany nie ujawnił ryzyka poczęcia dziecka z nieprawidłowością, to powodowie muszą wykazać, że lekarz miał obowiązek dokonania przedmiotowego ujawnienia. Lekarze są zobowiązani do ujawnienia swoim pacjentom ryzyka przekazania choroby genetycznej ich przyszłym dzieciom. Jednakże lekarz nie musi ujawniać wszystkich zagrożeń ani zalecać wszystkich dostępnych procedur badawczych. Na przykład, w sprawie Munro przeciwko Regents of the University of California, sąd orzekł, że lekarz nie miał obowiązku zalecać testu Tay-Sachsa, gdy lekarz nie miał powodu podejrzewać, że jego pacjenci byli bardziej narażeni na ryzyko choroby Tay-Sachsa niż ogół populacji, gdy ryzyko Tay-Sachsa wśród ogółu populacji wynosiło od 1 na 200 do 1 na 300, i gdy test Tay-Sachsa był „ogólnie bezużyteczny” dla ogromnej większości pacjentów.Powodowie mogą również udowodnić element zaniedbania poprzez wykazanie, że lekarz nie ujawnił prawidłowo dostępności genetycznych lub prenatalnych procedur przesiewowych. Podobnie jak w innych przypadkach braku ujawnienia, powód będzie musiał wykazać, że lekarz miał obowiązek dokonania przedmiotowych ujawnień.

HarmEdit

Powodowie w sprawie wrongful birth mogą twierdzić, że ich szkody polegają na posiadaniu dziecka z niepożądaną anomalią lub na pozbawieniu ich możliwości dokonania w pełni świadomego wyboru, czy począć, czy usunąć płód.

CauseEdit

W przeszłości, powodowie musieli udowodnić przyczynę poprzez wykazanie, że gdyby pozwany nie dopuścił się zaniedbania, dziecko byłoby normalne. Zgodnie z tym standardem, pozwana może twierdzić, że nawet jeśli nie zdiagnozowała istniejącego płodu z genetyczną lub rozwojową anomalią, nie spowodowała, że rodzice lub płód mieli zmutowane geny lub że płód rozwinął anomalię. Po ustaleniu, że u płodu występuje nieprawidłowość, lekarz może nie być w stanie leczyć płodu, co czyni nieprawidłowość nieuniknioną. Jeśli lekarz nie zdiagnozuje ryzyka przeniesienia choroby genetycznej przez powoda lub nie poinformuje go o tym ryzyku, to połączenie mutacji genetycznych rodziców i ich decyzji o posiadaniu dziecka najbardziej bezpośrednio prowadzi do poczęcia nieprawidłowego dziecka. Ze względu na trudności w udowodnieniu przyczyny w ramach tego standardu niektóre sądy uniemożliwiły pozwów wrongful birth.

Ostatnio powodowie byli w stanie udowodnić element przyczynowości poprzez wykazanie, że zaniedbanie pozwanego pozbawiło ich możliwości pełnego rozważenia wyboru, czy poczęcie lub aborcja ich płodu. Jednakże, powodowie nadal muszą udowodnić, że gdyby lekarz działał prawidłowo, nie zdecydowaliby się na poczęcie dziecka lub usunęliby nieprawidłowy płód. Ten standard dla związku przyczynowego pozwolił powodom łatwiej udowodnić element związku przyczynowego. Mimo to, twierdzenie powodów, że nie mieliby nieprawidłowego dziecka jest w pewnym sensie spekulatywne. Decyzja, czy począć dziecko, czy nie, biorąc pod uwagę ryzyko urodzenia nieprawidłowego dziecka, byłaby prawdopodobnie trudna i emocjonalna, z nieprzewidywalnym wynikiem, podobnie jak decyzja o aborcji nieprawidłowego płodu. Dodatkowo, niektórzy pozwani argumentowali, że delikt podlega oszukańczym roszczeniom, ponieważ dowód twierdzenia, że powodowie przerwaliby ciążę z powodu nieprawidłowego płodu, często miałby postać retrospektywnego i subiektywnego zeznania powoda.