W bardziej współczesnej sypialni, narzuta Williama Morrisa zamienia się w zachęcający punkt centralny, wokół którego skupia się reszta pokoju. Tak więc, aby uzyskać naprawdę wyjątkowe wrażenie „Arts and Crafts”, wykończ wygląd ręcznie wykończonymi oprawami oświetleniowymi i meblami. Co więcej, Morris mocno wierzył w możliwość dostrzeżenia ludzkiego aspektu w swoich gotowych pracach. Chciał, aby design celebrował radość z rzemiosła i tworzenia. Tak więc wypełnienie Twojej sypialni ręcznie wykonanymi elementami jest koniecznością! Od oświetlenia po meble, każdy drobiazg dodaje przyjemności z przebywania w tej przestrzeni. W końcu Morris pomyślał, że powinieneś „nie mieć nic w swoim domu, czego nie wiesz, że jest użyteczne, lub nie wierzysz, że jest piękne.”

Grupa podobnie myślących artystów i rzemieślników odpowiadających na tandetne praktyki wiktoriańskiej produkcji stała się bardzo modna i bardzo poszukiwana, głęboko wpływając na dekorację wnętrz w całym okresie wiktoriańskim.

Na Międzynarodowej Wystawie w 1862 roku, w South Kensington, grupa wystawiła witraże, meble i hafty, co doprowadziło do zlecenia dekoracji kilku nowych kościołów budowanych przez G.F. Bodleya, zwłaszcza St. Martin’s-on-the-Hill w Scarborough. Apogeum działalności dekoracyjnej firmy stanowi wspaniała seria witraży zaprojektowanych w następnej dekadzie przez Burne-Jonesa dla kaplicy Jesus College w Cambridge, której sufit został namalowany przez Morrisa i Webba. Szczytem dekoracyjnej działalności firmy była seria witraży zaprojektowanych przez Burne-Jonesa dla Jesus College Chapel, Cambridge, z sufitem pomalowanym przez Morrisa i Webba. Morris zaprojektował wiele innych okien, do użytku domowego i kościelnego, a także gobeliny, tapety, tkaniny i meble. Projekty tych okien przychodziły do Morrisa niebarwione, i to on wybierał kolory i umieszczał w nich ołowiane linie. Zaprojektował również wiele innych okien sam, zarówno do użytku domowego, jak i kościelnego.Inne godne uwagi wnętrza autorstwa Morrisa to 1866 Armoury and Tapestry Room w St James’ Palace i 1867 Green Dining Room w Victoria and Albert Museum .Morris jest obecnie uważany za nowoczesnego myśliciela wizjonera, choć odwrócił się od tego, co nazwał „nudną nędzą cywilizacji” do historycznego romansu, mitu i epiki. Idąc za Ruskinem, Morris zdefiniował piękno w sztuce jako wynik przyjemności człowieka z jego pracy. Dla Morrisa, sztuka obejmowała całe środowisko stworzone przez człowieka. Pierwsze wzory tapet Morrisa, „Trellis”, „Daisy” i „Fruit” lub „Pomegranate”, pochodzą z lat 1862-64; dojrzały styl Morrisa pojawił się dopiero 10 lat później, wraz z papierami „Jasmine” i „Marigold”.

William Morris jest dziś najbardziej znany jako projektant wystawnych wzorów tkanin i tapet, ale był kimś znacznie więcej.

W swoim czasie był najbardziej znany jako autor „Ziemskiego raju” i swoich projektów tapet, tkanin i dywanów. Od połowy XX wieku, Morris jest celebrowany jako projektant i rzemieślnik. Przyszłe pokolenia mogą cenić go bardziej jako krytyka społecznego i moralnego, pioniera społeczeństwa równości.

Morris miał głęboki szacunek dla rzemiosła, a poza badaniem, używaniem i promowaniem tradycyjnych metod barwienia i drukowania, odegrał kluczową rolę w ożywieniu wielu starych technik, takich jak druk blokowy. Wykorzystywał również techniki pochodzące z innych kultur; najważniejszą z nich była wschodnia metoda tłoczenia indygo, którą często stosował i podziwiał za jej wyrazistość i szczegółowość. Odrzucił także ostrą chemię barwników anilinowych, preferując bogactwo naturalnych barwników roślinnych.

Jego wzory tkanin i tapet były rewolucyjne w tamtym czasie i dość sprzeczne z modą na iluzję i przesadę. Wyróżniały się miękkimi, płaskimi kolorami, stylizowanymi naturalnymi formami, symetrią i poczuciem porządku. W swoich projektach tworzył strukturę poprzez budowanie mocnych, rytmicznych i płynnych linii z kształtów liści, winorośli i gałęzi, a także często nakładał główny wzór na mniejszy, recesywny wzór tła, aby wypełnić przestrzeń projektu.

W rzeczywistości struktura projektu była dla niego fundamentalna. „Żadna delikatność nie jest zbyt wielka w rysowaniu krzywizn wzoru, żadna staranność w poprawianiu linii od początku nie może być wyrzucona, ponieważ piękno szczegółów nie może potem wyleczyć żadnego projektu”. Pomiędzy swoimi politycznymi wystąpieniami a pracą z Morrisem & Co, znajdował czas na pracę z kolegą tłumaczącym islandzkie opowieści ludowe i średniowieczne teksty angielskie, a także na pisanie licznych wierszy, zbiorów opowiadań i powieści. W 1891 roku Morris założył Kelmscott Press, które wydało arcydzieło projektowania książek – ilustrowane wydanie Dzieł Geoffreya Chaucera. W chwili śmierci był najbardziej pamiętany ze względu na swoje pisarstwo, zwłaszcza uznaną utopijną fikcję, News from Nowhere.

Jego projekty tekstylne nadal są niezwykle popularne i wiele z nich pozostaje w produkcji do dziś.

W wielu galeriach i muzeach znajdują się ważne kolekcje prac Morrisa i przedmiotów dekoracyjnych zamówionych u Morrisa & Co. William Morris Gallery w Walthamstow, Anglia, jest publicznym muzeum poświęconym życiu, pracy i wpływu Morris.William Morris Society ma siedzibę w ostatnim domu Morrisa w Londynie, Kelmscott House, Hammersmith, i jest międzynarodowym społeczeństwem członków, muzeum i miejsce na wykłady i inne wydarzenia związane z Morris. The Art Gallery of South Australia jest „szczęśliwy w posiadaniu najbardziej kompleksowej kolekcji Morris & Co. meble poza Wielką Brytanią”. Kolekcja obejmuje książki, hafty, gobeliny, tkaniny, tapety, rysunki i szkice, meble i witraże, i stanowi centrum dwóch opublikowanych prac (wyprodukowanych w celu towarzyszenia specjalnym wystawom).

Poprzednia „zielona jadalnia” w Muzeum Wiktorii i Alberta jest teraz jej „pokojem Morrisa”. Brytyjskie Galerie V&A mieszczą inne dekoracyjne dzieła Morrisa i jego współpracowników.

Jedna z sal spotkań w Oxford Union, ozdobiona tapetą w jego stylu, nosi nazwę Morris Room.

Wightwick Manor w West Midlands, Anglia, jest godnym uwagi przykładem stylu Morris & Co., z dużą ilością oryginalnych tapet Morris, tkaniny, dywany, i meble, May Morris sztuki i hafty, De Morgan płytek, i Pre-Raphaelite dzieł sztuki, zarządzanych przez National Trust. Standen w West Sussex, Anglia, został zaprojektowany przez Webba w latach 1892-1894 i udekorowany dywanami, tkaninami i tapetami Morrisa. Ilustrator Edward Linley Sambourne postanowił udekorować swój londyński dom rodzinny 18 Stafford Terrace wieloma tapetami Morris & Co, które zostały zachowane i można je oglądać do dziś.

Zachowane zostały domy Morrisa – Red House i Kelmscott Manor. Red House został nabyty przez National Trust w 2003 roku i jest otwarty dla zwiedzających. Kelmscott Manor jest własnością Society of Antiquaries of London i jest otwarty dla publiczności.

Morris był jednym z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych projektantów ruchu Arts and Crafts. Stworzył jedne z najmodniejszych i najpopularniejszych wzorów tkanin i tapet tamtych czasów.

#weaverfever #artandcraft#abstractembroidery #stitchart #textileoftheday #textiledesign #modernembroiderymovement #handembroidery #broderiemain #surfacedesign #needlework #embroideryhoopart #dmccraft #dmcthreads #crochetgirlgang #wovenlove #contemporaryembroidery #embroiderylove #embroidery #needlepoint #needlework #textileart #modernembroidery #stitching #handstitched #broderie #threadypulse #damngoodstitch #dmcthreads #embroideryinstaguild #embroideryhoopart #modernembroidery #handembroidery #contemporaryembroidery #stitchersofinstagram #modernembroiderymovement #hoopart #sewcool #needleandthread #stitchrebellion #threadincommon #embroideryhoop #frenchknots #grannysquaretherapy #grannysquare #grannysquaresrock #grannysquareblanket #instacrochet #williammorris