Background: U części chorych na wczesnego raka płaskonabłonkowego jamy ustnej we wczesnym stadium rozwoju, pomimo całkowitej resekcji chirurgicznej, nie dochodzi do wyleczenia. Leczenie adiuwantowe we wczesnym raku jamy ustnej jest kontrowersyjne i często jest indywidualizowane w oparciu o stopień zaawansowania, głębokość i stan marginesów.

Cele: Dokonaliśmy przeglądu różnych markerów histologicznych w przypadkach pT1/T2N0, resekowanych z wyprzedzeniem z elektywną dyssekcją węzłów, z naciskiem na cechy interfejsu guz-tkanka, takie jak najgorszy wzorzec inwazji (WPOI), wielkość gniazda komórek nowotworowych (sCNS), pączkowanie i odpowiedź limfocytarna gospodarza (LHR), aby ocenić ich znaczenie prognostyczne.

Materiały i metody: Dokonano przeglądu zarchiwizowanych bloków 95 przypadków. Rejestrowano stopień zaawansowania guza, stopień, wielkość, głębokość inwazji, inwazję limfowaskularną i okołonaczyniową, WPOI, LHR, sCNS oraz wynik pączka guza (pojedyncze komórki lub skupiska <5 komórek).

Analiza statystyczna: Znaczenie prognostyczne analizowano statystycznie przy użyciu oprogramowania SPSS w wersji 20.

Wyniki: Głębokość inwazji (P = 0,008), WPOI- 4 i 5 (P = 0,033), sCNS (<5 komórek) na granicy guza (P = 0,010), wysoka liczba pąków (≥3 pąki/40 × hpf) (P = 0,021) i słaba LHR (P = 0,019) korelowały istotnie z gorszym przeżyciem wolnym od choroby w analizie jednoczynnikowej. Jednak w analizie wieloczynnikowej tylko LHR i WPOI-4 (czyli obecność gniazd lub pączków małych komórek) były istotne, z wysokim współczynnikiem zagrożenia wynoszącym odpowiednio 4,351 (95% CI 1,290-14,676, P = 0,018) i 5,019 (95% CI 1,212-20,789, P = 0,026).

Wnioski: Proponujemy obowiązkowe raportowanie WPOI-4 na granicy guza i brak LHR, jako znaczących markerów złego rokowania we wczesnym stadium raka płaskonabłonkowego jamy ustnej.