Achtergrond: Een deel van de patiënten met vroeg-stadium node-negatief oraal plaveiselcelcarcinoom faalt ondanks volledige chirurgische resectie. Adjuvante behandeling bij vroege orale kanker is controversieel en wordt vaak geïndividualiseerd op basis van stadium, diepte, en marge status.

Doelstellingen: We evalueerden verschillende histologische markers in pT1/T2N0 gevallen, die vooraf werden geresecteerd met electieve nodale dissectie, met de nadruk op tumor-weefsel interface kenmerken van het ergste invasiepatroon (WPOI), tumorcel nestgrootte (sCNS), ontluiking en lymfocytaire gastheerrespons (LHR), om hun prognostische betekenis te beoordelen.

Materialen en methoden: Gearchiveerde blokken van 95 gevallen werden beoordeeld. Tumorstadium, graad, grootte, invasiediepte, lymfovasculaire en perineurale invasie, WPOI, LHR, sCNS, en tumorknop (enkele cellen of <5 celclusters) score werden geregistreerd.

Statistische analyse: Prognostische significantie werd statistisch geanalyseerd met behulp van SPSS software versie 20.

Resultaten: Diepte van invasie (P = 0,008), WPOI- 4 en 5 (P = 0,033), sCNS (<5 cellen) op tumorinterface (P = 0,010), hoog knopaantal (≥3 knoppen/40 × hpf) (P = 0,021) en slechte LHR (P = 0,019) correleerden significant met slechte ziektevrije overleving op univariate analyse. Bij multivariate analyse waren echter alleen LHR en WPOI-4 (dat is aanwezigheid van kleine celnesten of -knoppen) significant, met een hoge hazard ratio van 4,351 (95% CI 1,290-14,676, P = 0,018) en 5,019 (95% CI 1,212-20,789, P = 0,026), respectievelijk.

Conclusie: Wij stellen voor verplichte rapportage van WPOI-4 op de tumor interface en afwezigheid van LHR, als significante markers van slechte prognose in vroeg-stadium mondholte squameus carcinoom.