Like stało się częścią gramatyki: jest źródłem przyrostka -ly. W zakresie, w jakim slow oznacza „w powolny sposób”, jak w „z cechą powolności”, łatwo (i poprawnie) jest wyobrazić sobie, że slow zaczęło się jako „slow-like”, z like stopniowo zużywającym się do przyrostka -ly. Ten historyczny proces jest szczególnie wyraźny w tym, że są jeszcze ludzie, którzy, kolokwialnie mówiąc, mówią slow-like, angry-like. Technicznie rzecz biorąc, like przyniosło dwa sufiksy, ponieważ -ly jest również używane z przymiotnikami, jak w portly i saintly. Ponownie, ścieżka od saint-jak do saint- ly nie jest trudne do postrzegania.

Like stał się częścią związków. Likewise rozpoczął się jako jak plus słowo, mądry, który był różny od tego, co oznacza „mądry, gdy albo dziecko lub coraz stary.” Ten inny mądry oznaczał „sposób”: Likewise oznaczało „podobny w sposobie”. To mądry zniknął jako słowo na własną rękę, a więc teraz myślimy o nim jako sufiks, jak w clockwise i stepwise. Ale nadal mamy likeminded, gdzie możemy łatwo postrzegać minded jako posiadające niezależne znaczenie. Słowniki mówią nam, że to się wymawia „like-MINE-did”, ale ja, dla jednego, powiedzieć „LIKE- minded” i słyszałem wielu innych zrobić.

Dlatego, jak jest kiedykolwiek tak dużo więcej niż jakaś odizolowana rzecz klinicznie opisane w słowniku z definicją jak „(przyimek) 'mający te same cechy lub właściwości jak; podobny do'”. Pomyśl o zimne, wiotkie, oślizgłe kałamarnica rozłożone mokre na desce do krojenia, jego bez życia macki dryfuje w zwojach, o być pokrojone w pierścienie kalmar – w porównaniu do brutalnie floty, bezlitosne, dynamiczne stworzenia kałamarnica są, gdy żyją pod wodą-jak „(przyimek) …” jest mokry na desce do krojenia.

Jest o wiele więcej do niego: To pływa, jak to było. To, co widzimy w dzisiejszych transformacjach like, to tylko najnowsze rozdziały w historii, która zaczęła się od starożytnego słowa, które miało oznaczać „ciało.”

Ponieważ myślimy o like jako o znaczeniu „podobny do” lub „podobny do”, dzieci ozdabiające nim każde zdanie lub dwa wydają się nadużywać go. W końcu, jak często osoba myśląca spójnie powinna zauważać, że coś jest podobne do czegoś, zamiast po prostu być tym czymś? Nowe like wiąże się więc z wahaniem. To jest wspólne, aby etykietować nowsze pokolenia jako harboring strach przed zaryzykować definitywne oświadczenie.

Ta analiza wydaje się szczególnie odpowiednie w tym, że to użycie like po raz pierwszy dotarł do świadomości narodowej z jego stosowania przez Beatniks w 1950 roku, jak w, „Like, wow!”. Beatnicy, jako preludium kontrkultury z ich swobodną wrażliwością estetyczną i rekreacyjną, kojarzą się nam z relatywizmem. Częścią istoty Beatników była niechęć do osądzania kogokolwiek poza tymi, którzy ośmielili się (1) sami być osądzający lub (2) otwarcie znęcać się nad innymi. Beatnicy byli jednak również kojarzeni z pewną ponurością – po co inni mieliby ich naśladować? – w związku z czym warto wspomnieć, że genealogia współczesnego like’a sięga dalej wstecz. Również zwykli ludzie od dawna używali like jako przydawki wskazującej na podobieństwo z nutą wahania. Saul Bellow w swoich powieściach z lat pięćdziesiątych używa like w sposób, którego spodziewalibyśmy się dekadę lub dwie później. „To jest właściwa wskazówka i może mi zrobić coś dobrego. Coś bardzo dużego. Prawda, jak” – mówi Tommy Wilhelm w „Seize the Day” z 1956 roku, bohater wychowany w latach 1910 i 20, na długo zanim ktokolwiek usłyszał o Beatniku. Bellow każe również Hendersonowi w Hendersonie Królu Deszczu używać like w ten sposób. Zarówno Wilhelm, jak i Henderson są udręczonymi, galopującymi postaciami targanymi niepewnością, ale nie są hipisami.

.