„Ja formuję światło, i tworzę ciemność. Ja czynię pokój, a stwarzam ZŁO.
Ja, Pan, czynię wszystkie te rzeczy.” – Izajasz 45,7.

Wszystkie kultury antropomorfizowały swoich bogów do humanoidalnej (jeśli czasem groteskowej) postaci. Czy Żydzi byli wyjątkiem? Trudno. Wiemy dokładnie, jak wyglądał bóg hebrajski. Jesteśmy przecież stworzeni na jego podobieństwo! „Jahwe” jest w rzeczywistości skrótem dłuższego imienia: „Jahwe Sabaoth”. Oznacza ono: „Ten, który gromadzi armie”. Tak więc imię Jahwe identyfikuje boga przede wszystkim jako militarnego przywódcę plemienia. Nic dziwnego, że Bóg pozostawiony światu przez Żydów okazał się potworem.

Bóg na obraz człowieka

„Pan jest człowiekiem wojny; Jahwe jest jego imieniem.” – Exodus 15.3.

Thahwe był człowiekiem, bez wątpienia wyglądającym nadzwyczaj podobnie do brodatego mędrca proszącego nas o oddanie mu czci.

Jeśli wierzyć Biblii, ma on części ciała: oczy i twarz (nie są ukryte przed moim obliczem, ani ich nieprawość nie jest ukryta przed moimi oczami Jeremiasz 16.17); nos i usta (Psalmy 18.8); usta, język i oddech (Izajasz 30.27,33); lędźwie (Ezechiel 1.27); nawet części pleców (Księga Wyjścia 33.23). Ma też kilka ludzkich emocji, męskie apetyty i niepokojącą skłonność do patologicznej przemocy.

Jahwe odczuwa żal z powodu własnego zła (I widział Bóg ich uczynki, że odwrócili się od swej złej drogi; i żałował Bóg zła, które powiedział, że im uczyni; i nie uczynił tego – Jonasz 3.10); i smutek (z powodu niegodziwości ludzi) (i zasmuciło go to w jego sercu – (Księga Rodzaju 6.6). On rzeczywiście schodzi i zmaga się z Jakubem, zwichnąwszy mu udo (Rdz 32,24). Zapomina (nadal nazywa Jakuba Jakubem, nawet po zmianie imienia na Izrael – Rdz 35,10; 46,2). Praktykuje faworyzowanie (wybiera Izraelitów ponad wszystkich ludzi – Wj 19,5; ale po prostu nie lubi Kaina ani Ezawa!). Ma pretensje (Ja, Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, karzę nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia – Wj 20,5).

Jak na wszechwiedzącego boga jest zaskakująco nieświadomy (Ustanowili królów, ale nie przeze mnie; uczynili książąt, a ja o tym nie wiedziałem. Ozeasz 8.4). I jak na wszechmocnego boga ma swoje ograniczenia (Pan był z Judą i wypędził mieszkańców góry, ale nie mógł wypędzić mieszkańców doliny, bo mieli rydwany z żelaza – Sdz 1,19).

A po stworzeniu świata musi nawet odpocząć od swej pracy (A dnia siódmego Bóg zakończył swe dzieło, które uczynił; i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego swego dzieła – Księga Rodzaju 2.2) ku niekończącemu się rozbawieniu pogańskich krytyków, których bogowie nie potrzebowali odpoczynku!

Karmiarz

Najbardziej niepokojącym aspektem humanoidalnej osobowości Jahwe jest jednak jego żądza krwi. Zapach palonego ciała jest słodkim smakiem dla Pana, tak słodkim, że fraza ta pojawia się w Starym Testamencie nie mniej niż dwadzieścia trzy razy. Rzeź, jakiej żąda Bóg, jest naprawdę monumentalna. Od wierzących wymaga się składania w ofierze dwóch jagniąt dzień po dniu, bez przerwy, a to tylko na początek! Równie dobrze Jahwe miał kilka tysięcy kapłanów, którzy pomogli mu przebrnąć przez ucztę!

Zwierzęta ponoszą ciężar boskiego apetytu, ale ludzie mogliby tak łatwo dostać kotleta od wielkiego faceta. Bóg zabija Uzzę za zwykłe podtrzymywanie przewracającej się Arki (1Kronik 13.9,10). Biedny Onan został uśmiercony za stosowanie metody wycofywania się z narodzin (Księga Rodzaju 38.10). Ale taka odosobniona mściwość blednie w porównaniu z masowymi zabójstwami dokonywanymi przez Pana. Kiedy autokratyczny Mojżesz staje w obliczu buntu prowadzonego przez Korę, Bóg używa trzęsienia ziemi i ognia, aby pochłonąć dwustu pięćdziesięciu buntowników. Kiedy oburzeni sympatycy protestują przeciwko niesprawiedliwości, Bóg wybija plagą kolejne czternaście tysięcy siedemset osób (Księga Liczb 16). Co za facet!

Natural Born Killers
	Bóg każe Abrahamowi złożyć Izaaka w ofierze. (Rdz 22,2)	Chłopiec przerażony rytualnym znęcaniem się w górach – 'próba strachu’ kultu Jahwe „Bóg wystawił Abrahama na próbę …. Abraham zbudował ołtarz … związał rękę Izaaka & stopą … wziął nóż rzeźnicki, aby zabić swego syna … Ale anioł Pański zaczął wołać … 'Nie wyciągaj ręki przeciw chłopcu …. bo teraz wiem, że boisz się Pana …’. (Rdz 22.1,12)
Historia Izaaka NIE jest potępieniem ofiar z dzieci. Izaak został oszczędzony nie dlatego, że ofiara z człowieka była postrzegana jako zła, ale dlatego, że Izaak był „dzieckiem obietnicy” i musiał przeżyć. Przędza wymaga normalności ofiary z człowieka. Abraham był chwalony za swoją gotowość do udobruchania Jahwe poprzez zabicie własnego syna. Pozorne zabójstwo Izaaka („Akwedukt”) było prototypem „odkupieńczej śmierci ofiarnej”, przerobionej następnie jako ukrzyżowany Jezus. Należy zauważyć, że w tekście biblijnym Izaak (podobnie jak Jezus) jest wielokrotnie nazywany „jedynym synem” Abrahama (Rdz 22.2., 12., 16.), mimo że Abraham w rzeczywistości ma jeszcze jednego, starszego syna, Izmaela.
	Syn prostytutki, Jefta, w zwycięskim ślubowaniu z Bogiem, składa ofiarę całopalną z jedynej córki. (Sdz 11.29,39)	Dziewczyna nie ma tyle szczęścia – fanatyk religijny składa w ofierze dziewiczą córkę „Dam Panu pierwszą rzecz, która wyjdzie z mego domu, by mnie powitać, gdy wrócę w triumfie. Złożę ją w ofierze jako ofiarę całopalną (…) Jej ojciec dotrzymał przysięgi, a ona umarła jako dziewica.”
	Mojżesz rozkazuje lewickim fanatykom zamordować 3000 miłośników złotego cielca. (Wj 32,27,29)	Błogosławieni mordercy „’Dziś – powiedział Mojżesz – poświęciłeś się Jahwe, kosztem swoich synów i braci. I dlatego On obdarza cię dziś błogosławieństwem.”
	Kiedy Pan mówi zabijcie wszystkich to ma na myśli KAŻDEGO!	Saul przegrywa: „Nie zabiłeś wystarczająco dużo”, mówi Pan. „Nie możesz być królem!” „I Saul pokonał Amalekitów (…) i przeznaczył na zagładę cały lud (…) Lecz Saul oszczędził Agaga i (…) wszystko, co było dobre, i nie zniszczyłby ich doszczętnie. Wszystko, co było wzgardzone i bezwartościowe, oddali na zagładę. I rzekł Samuel: „Czym więc jest to beczenie owiec w moich uszach i beczenie wołów, które słyszę?” … Wtedy Samuel powiedział: „Przyprowadźcie tu do mnie Agaga, króla Amalekitów”. I Agag przyszedł do niego radośnie … I Samuel porąbał Agaga na kawałki przed Panem w Gilgal. A Pan żałował, że uczynił Saula królem nad Izraelem”. – 1 Samuel 15
	Pan dostarcza 10 000 Kananejczyków i Perizzitów na rzeź w Bezeku. W ramach zabawy 71 królów ma odcięte kciuki i duże palce u nóg. (Sdz 1.2,7)	„I rzekł Pan: Juda pójdzie w górę: oto wydałem ziemię w jego ręce …. Wtedy Juda wyszedł, a Pan wydał w ich rękę Kananejczyków i Peryzzytów; i zabili dziesięć tysięcy mężów pod Bezekiem.” – Sędziowie 1,2-4.
	Kobieta wielbicielka Jahwe wbija kołek namiotowy w głowę śpiącego generała kananejskiego. (Sdz 4,21)	„I wyszła Jael na spotkanie Sisery, i rzekła … nie bój się … okryła go płaszczem … i dała mu pić, i okryła go …. Potem Jael wzięła gwóźdź z namiotu i wzięła młotek do ręki, podeszła do niego i wbiła mu gwóźdź w skroń, i wbiła go w ziemię, bo był śpiący i zmęczony. Umarł więc.”
	Elisza zleca zabójstwo Jezabeli. (2 Krl 9,5,37)		Jozue Zgładził 31 królów (Jozue 12.1,24)
	Elijah Morduje 450 kapłanów Baala. (1 Krl 18.40)		Samson Zabija 1000 Filistynów (za pomocą szczęki osła! ) (Sdz 15.16)
	Król judzki Amazjasz (ok. 801-783 p.n.e.) zrzuca 10 000 wziętych do niewoli Edomitów ze szczytu skały. (2 Kronik 25.12)
	Usurpator Jehu podstępem zmusza wszystkich kapłanów Baala do rzezi w świątyni. (2 Krl 10,19.30)	„Jehu powiedział do straży i do kapitanów: Wejdźcie, zabijcie ich; niech nikt nie wychodzi. I zabili ich ostrzem miecza, a strażnik i kapitanowie wypędzili ich i poszli do miasta domu Baala. I wynieśli obrazy z domu Baala, i spalili je.” Bóg był zachwycony tą masakrą: „I rzekł Pan do Jehu: Ponieważ dobrze uczyniłeś, wykonując prawo w moich oczach, uczyniłeś domowi Achaba według wszystkiego, co było w moim sercu, twoje dzieci z czwartego pokolenia zasiądą na tronie Izraela.”

W wojnach Jozuego (rzekomych) o podbój, Bóg dostaje się właśnie tam. Zrzuca z nieba wielkie kamienie (Joz 10,11) i zdobywa więcej trupów niż jego Izraelici ze zwykłymi mieczami. Kiedy Pan dostaje prawdziwego kopa, rzeź osiąga prawdziwie epicką skalę. Za samo spojrzenie na swoją Arkę Jahwe unicestwia pięćdziesiąt tysięcy siedemdziesięciu nieszczęsnych ludzi z Betszemesz (1 Samuela 6.19). Kiedy król Dawid pomylił się i zarządził narodowy spis ludności, rozwścieczony Bóg wybija siedemdziesiąt tysięcy ludzi.

Oprócz tego, że sam zabija niebiańskich supermanów, animuje swoich faworytów do wybijania całych miast i narodów. Jerycho, Sodoma, Gomora, Ai, Makkedah, Libnah itd. itd, są wybijane i pożerane mężczyźni, kobiety, młodzi, starzy, woły, owce i osły!

Unicestwisz ich – Hetytów, Amorytów, Kananejczyków, Perizzitów, Hiwitów, Jebusytów, jak ci nakazał Jahwe, twój Bóg.
– Księga Powtórzonego Prawa 20,11,18.

W największej pojedynczej masakrze inspirowanej przez boga w Biblii, wyrżnięto milion Etiopczyków! (2 Kronik 14).

Ale zostaliśmy ostrzeżeni!

Terroryzm

Cała ta masakra, oczywiście, jest alegoryczna, aczkolwiek niektóre historie mogą mieć luźny związek z jakąś starożytną potyczką. Chodzi o to, aby przerazić ludzi do posłuszeństwa kapłańskiego.

Mojżesz jest archetypowym mądrym kapłanem, który rządzi żelazną laską i nie przyjmuje sprzeciwu.

Uwaga jest ostrzeżeniem. Zobacz, co się dzieje, gdy nie słuchasz słowa Pana!

10 przykazań? Nietolerancja na wielką skalę

Pomimo pozornie wczesnej daty Mojżesza i jego przykazań, tak naprawdę dopiero w okresie postbabilońskim możemy mówić o judaizmie mojżeszowym, kiedy to powstała kasta kapłańska i wymyślona historia pochodzenia rasowego. Dopiero po doświadczeniach babilońskich Żydzi przyjęli religię monoteistyczną, z Jahwe jako jedynym bogiem, a nie tylko jako bogiem głównym. Z tym jednym zazdrosnym bogiem kapłani narzucili sztywny rok liturgiczny, reżim, w którym czytania z Tory (od Księgi Rodzaju do Księgi Powtórzonego Prawa) miały być czytane kolejno i zakończone w ciągu roku.

Skąd czerpali swoje pomysły?

O Coming Forth by Light
(aka egipska „Księga Umarłych”)

On Transformation (Rozdział 125)

Pozdrowienia dla Ciebie, Najwyższy Boże, Mistrzu dwóch Maatów! Przyszedłem do Ciebie, mój Mistrzu, aby zobaczyć Twoją doskonałość. Znam Ciebie i znam imię dwóch Maatów. Oto teraz przyszedłem do Ciebie i przyniosłem to, co sprawiedliwe i przepędziłem nieprawość.
– Nie popełniłem nieprawości wobec ludzi,
– nie znęcałem się nad ludźmi,
– nie popełniłem grzechów w Miejscu Prawdy,
– nie wyrządziłem krzywdy,
– nie „bluźniłem” Bogu,
– nie zubożałem biednych w ich dobytek,
– nie uczyniłem tego, co jest obrzydliwe dla bogów,
– nie trapiłem i nie doprowadzałem ludzi do płaczu,
– nikogo nie głodziłem (lecz karmiłem),
– nie zabijałem i nie kazałem zabijać,
– nikogo nie krzywdziłem,
– nie brudziłem chleba bogów,
– nie kradłem świętych opłatków należących do szczęśliwców (z nieba),
– nie byłem pederastą,
– nie pomniejszałem mego buszla, (moja waga była uczciwa),
– nie dodawałem do wagi mojej wagi,
– nie oszukiwałem przy pomiarze ziemi,
– nie wykradałem mleka z ust małych dzieci,
– nie pozbawiałem bydła jego pastwiska,
– nie ukradłem bogom ptaków i ryb,
– nie odwróciłem wody, gdy był potop,
– nie zgasiłem ognia, który płonął jasno,
– nie zapomniałem o dniach ofiarowania mięsa,
– nie sprzeciwiłem się bogu podczas procesji,
Jestem czysty, jestem czysty, jestem czysty! Mój czystość być że the Wielki Feniks przy Heracleopolis, gdy I być the nos the Mistrz the wiatr kto robić wszystkie mężczyzna żyć w ten, the dzień the Wypełnianie the Oko przy Heliopolis.

16-24th wiek BC (Trans. E. A. Wallis Budge)

Do the zamknięcie rok the 6 wiek 6 wiek BC the priesthood kodyfikować ich plemienny reguła, i pisać z wszystkie the władza ich pojedynczy bóstwo.

W ich oryginalnych, pełnych wersjach, dwa z przykazań popierają niewolnictwo; tabu dotyczące cudzołóstwa było próbą powstrzymania poligamicznych żydowskich mężczyzn biorących sobie nawzajem żony (zagraniczne konkubiny i żony nie miały żadnych praw); Nawet tabu dotyczące morderstwa było otwarte na interpretację, ponieważ zabijanie wrogów i krzywdzicieli nie było morderstwem, ale wolą Pana!

To była nietolerancja pisana na wielką skalę. Żadnego ducha „żyj i pozwól żyć”. W gruncie rzeczy te barbarzyńskie Prawa potwierdzały słuszność unicestwiania wrogów, podporządkowywania kobiet, zniewalania podbitych plemion, tłumienia sprzeciwu i ograniczania wszelkiej liberalności, zwłaszcza w odniesieniu do ciała i seksualności.

Kapłani innych kultów mieli być mordowani; ich ołtarze, obrazy i gaje miały być niszczone (Wj 34,13).

Obce kobiety były szczególnym powodem do niepokoju (spójrzcie tylko, jak Delila doprowadziła Samsona do upadku, obcinając mu dające siłę włosy!), a obce w tym kontekście oznaczało pochodzące z miasta oddalonego o całe 25 mil od Jerozolimy!

Złapane panny wojenne miały mieć ogolone głowy (Powtórzonego Prawa 21.14), ale poza tym mogły dawać rozkosz. Jednak żydostwo można było odziedziczyć tylko po żydowskiej kobiecie. Nacisk kładziono na czystość rasową, a w realnej polityce 6 wieku, nawet oryginalni żydowscy mieszkańcy ziemi byli sumarycznie wykluczani z żydowskiej rasy.

W konsekwencji, żydowskie liczby szybko rosły. Sąsiednie plemiona zostały podbite i siłą nawrócone na kult Jahwe! Stali się oni częścią rasy żydowskiej i zostali odpowiednio obrzezani, co zadaje kłam współczesnym poglądom, że obrzezanie ma coś wspólnego ze zdrowiem!

W rzeczywistości Biblia mówi nam, że obrzezanie jest czysto symboliczne i że obowiązek ten rozciągał się na zakupionych niewolników. Mamy wierzyć, że Pan ukazał się Abramowi (który miał wtedy dziewięćdziesiąt dziewięć lat!) i (ze wszystkich możliwości) powiedział mu:

„I obrzezacie ciało waszego napletka; i będzie to znak przymierza między mną a wami Ten, który się rodzi w domu twoim, i ten, który jest kupiony za twoje pieniądze, musi być obrzezany; a przymierze moje będzie w ciele twoim na wieki. A nieobrzezane dziecko, którego ciało napletka nie jest obrzezane, ta dusza będzie odcięta od swego ludu; złamał moje przymierze.”

– Księga Rodzaju 17.11,14.

Tak więc, dla Żydów, rasa była określana przez matkę i/lub przymusowe okaleczenie narządów płciowych, chyba że, to jest, polityczna celowość wkroczyła i wymagała inaczej!

Zdefiniowawszy w ten sposób swoją rasę w dogodny, elastyczny sposób, żydowska wrogość do małżeństw poza sektą, surowe prawa dietetyczne i pokolenia krzyżowania, chroniły żydowską pulę genową. Pewne cechy fizjologiczne mogły stać się wyraźne, choć raczej nie unikalne. Do czasu, gdy grecka cywilizacja rozwinęła się we wschodniej części Morza Śródziemnego, Żydzi byli wielopokoleniową kulturą, pseudo-rasą, posiadającą święty tekst o wyższości rasowej.

Źródła:
Paul Johnson, A History of the Jews (Phoenix Grant, 1987)
Dan Cohn-Sherbok, The Crucified Jew (Harper Collins,1992)
Henry Hart Milman, The History of the Jews (Everyman, 1939)
Israel Shahak, Jewish History, Jewish Religion (Pluto, 1994)
Josephus, The Jewish War (Penguin, 1959)
Leslie Houlden (Ed.), Judaism & Christianity (Routledge, 1988)
Karen Armstrong, A History of Jerusalem (Harper Collins, 1999)
Jonathan N. Tubb, Canaanites (British Museum Press, 1998)
Norman Cantor, The Sacred Chain – A History of the Jews (HarperCollins, 1994)
Thomas L. Thompson, The Bible in History (Pimlico, 2000)

Home 1000 Years of Carnage & Barbarity in the name of Christ A Good Book?? Spróbuj Morose, Misogynistic, Vindictive Czy oni kłamią? (Kopiuj i uwielbiaj!) Misjonarze czy mordercy? The Christianizing of Europe MAJOR SECTIONS Czy naprawdę myślisz, że wszystko zaczęło się od świętoszkowatego żydowskiego cudotwórcy, przechadzającego się po Palestynie I wieku? Przygotuj się na oświecenie. Jezus – Wyimaginowany przyjaciel Wciąż trzymasz się idei, że za legendą kryje się jakiś święty człowiek? Lepiej sprawdź… Godman – Gestation of a Superhero Bliższe przyjrzenie się łatwowiernemu twierdzeniu, że historia o Jezusie „szybko się rozprzestrzeniła i rozprzestrzeniła.” W CO WCZESNI CHRZEŚCIJANIE WIERZYLI? Wiele nurtów zasilało mit Jezusa, jak strumienie i dopływy łączące się w główną rzekę. Źródło legendy – Synkretyczne dziedzictwo chrześcijaństwa Duża część mitologii chrześcijaństwa jest powtórzeniem starszej i jeszcze bardziej przejrzystej fabrykacji – judaizmu. Historia Żyda – Droga Rabina Ludzkiej pomysłowości i przebiegłości dorównuje równie monumentalna łatwowierność i myślenie życzeniowe. Fabryka Fabrykantów Chrześcijaństwa Organizacja kościelna, władza i członkostwo raczej poprzedzały niż podążały za uzasadniającą doktryną. W miarę jak zmieniała się organizacja i jej potrzeby, „Testament Boży” był odpowiednio dostosowywany. Dogmat – Słowo w całej swej dzikiej chwale Od religijnego policjanta do wielkiego przywódcy kościoła, od walki z bestiami w Efezie do ścięcia głowy w Rzymie, historia Pawła ma więcej dziur niż szwajcarski ser. Święty Paweł Apostoł – Martwy w wodzie? Zaaranżowany przez ambitnych chrześcijańskich duchownych, rak przesądów, strachu i brutalności został narzucony całej Europie. Jądro ciemności – Kryminalna historia Kościoła chrześcijańskiego Chrześcijańskie niebo mogło być próżnym szaleństwem, ale chrześcijańskie piekło było wystarczająco realne. Piekło na Ziemi – Brutalny przesąd rozprzestrzenia się po świecie Podniesiony do rangi religii państwowej Kościół chrześcijański panował nad zniszczeniem cywilizacji. W miarę upływu wieków religijne barbarzyństwo stawało się coraz bardziej bezwzględne. Zima świata – Straszliwy koszt „chrystianizmu” Przez dwa tysiąclecia antyseksualne, purytańskie doktryny chrześcijaństwa wyrządzały nieopisane szkody w psychicznym, emocjonalnym i fizycznym życiu niezliczonych milionów ludzi. Tych SEKSUALNIE zagłodzonych chrześcijan – Zakochanych w Jezusie Z żydowskim ojcem (surowy patriarcha) i chrześcijańską matką (obsesja na punkcie winy i nieba) nie jest zaskakujące, że Islam wyrósł trochę na tatara. Pustynna burza islamu – 'Christendom’ Reaps a Whirlwind Niebiosa nam dopomóżcie. Najbogatszy, najpotężniejszy naród w historii ma psychotyczne zauroczenie Jay-a-sus the Lawd! Chrystianizacja obu Ameryk

.

				Kilkanaście pięćdziesiąt artykułów jest już dostępnych w formie książki. Aby zamówić egzemplarz:

.