Rebelia chłopska Białego Lotosu wybuchła w 1795 r. (Biały Lotos to nazwa tajnego stowarzyszenia, które jako pierwsze walczyło przeciwko Mongołom). Potrzeba było dziewięciu lat działań wojennych i wielkich strat w ludziach, zanim rebelia została stłumiona. Obawiający się sztandarów Manchu, od czasu ich podbojów na początku 1700 roku, pokazali, że nie są już siłą militarną o dużej wartości, a cesarz musiał rekrutować nową armię złożoną z chińskiej milicji.

W ciągu pierwszych czterech panowań było kilka powstań przeciwko dynastii Manchu, Stowarzyszenie Białego Lotosu milczało do około 1761 r., kiedy cesarz Kien-lung wydał edykt przeciwko niemu oraz sektom Ming Tsuen lub Illustrious Worthies i Pah Yun lub White Cloud. W 1775 r. wódz Towarzystwa Białego Lotosu, Liu Sung, został wygnany z Anhwei do Kansuh po tym, jak wysłał tam ludzi pod pretekstem leczenia chorób modlitwą i zaklęciami, aby zdobyć zwolenników dla swojej sprawy w zachodnich Chinach. Wielu partyzantów dołączyło i społeczeństwo szybko rosło aż do 1794 roku, kiedy to wybuchło w rebelię, która następnie rozprzestrzeniła się w Hupeh i zachodnich Chinach pod rządami Liu Cbi-hieh i rzuciła cień na zakończenie długiego i błyskotliwego panowania Kien-lung.

Ten Liu Chi-hieh ustanowił młodzieńca o imieniu Wang Fa-sheng, którego przedstawiał jako członka rodziny Chu i potomka cesarzy Ming, jako prawowitego władcę ludzi. On oświadczył, że aby zapobiec schwytaniu młodego księcia, gdy dziecko, uciekł z nim i ukrył go poza granicami China.

W okresie po około 1680 wprowadzenie kukurydzy (kukurydza) i słodkich ziemniaków, a następnie w 18 wieku przez wprowadzenie irlandzkiego ziemniaka, wykonane wyżyny rolnictwo możliwe. Powstał wzór uprawy ryżu w dnach dolin, kukurydzy na niższych stokach górskich i irlandzkich ziemniaków na wyżej położonych terenach. Południowe Shensi, z dużą ilością wolnych terenów, przyciągnęło imigrantów na dużą skalę po tym, jak w latach siedemdziesiątych XVII wieku w prowincjach Hupeh i Szechwan doszło do poważnych klęsk głodu i nieurodzaju. Szybki i często nierozważny rozwój wyżyn Shensi prowadził jednak często do erozji gleby, szybkiej utraty żyzności i spadku plonów. Lokalne niezadowolenie wybuchło w tak zwanej Białej Lotos Rebelii 1796-1804, który był centerd w Szechwan- Shensi- Hupeh- Honan regionów granicznych.

Ta rebelia szybko wzrosła pod Lin Chi-hieh i innych przywódców, z których oue z których była kobieta o nazwisku Wang, aż nie było sto tysięcy rebeliantów w broni, którzy walczyli z różnym szczęściem przeciwko co najmniej równej liczby imperialistycznych solidier. Czasami całe prowincje były przez nich podbijane i wyglądało na to, że ich wysiłki zakończą się sukcesem, a Zachodnie Chiny, jeśli nie w innej części, pozostaną ich własnością. Potem następował obrót fortuny i kolejne zwycięstwa imperialistów, które niemal unicestwiały ich armie i niweczyły wszelkie nadzieje. I tak toczyła się wojna. Po sześciu latach walki, Lin Chi-hich został schwytany. Ale jak jeden przywódca upadł lub został schwytany, inny go zastąpił, i jak rebelia została ugaszona w jednym miejscu, rozpaliła się w innym.

Ta wojna domowa trwała ponad dziesięć lat, kosztem dziesiątek tysięcy istnień ludzkich i wydatków, przez sam rząd, dwustu milionów taeli w pieniądzach. The młody pretendent, Wang Fa-sheng, być nigdy inny niż marionetka w the ręka the lider. Nic nie wiadomo o jego końcu. Po prostu cicho i spokojnie zniknął.

.