Urodzony w 1835 roku w North Killingly, Connecticut, uczęszczał do Phillips Academy w Andover, Massachusetts. Ukończył dwa lata w Yale College, a następnie przeniósł się na Zachód.

Począwszy w wieku 22 lat, Harris uczył szkoły i zrobił karierę w St. Louis, Missouri, w latach 1857-1880, w okresie, gdy miasto szybko się rozwijało. Służył zarówno jako brama na Zachód, jak i jako uprzemysławiające się miasto nad rzeką Mississippi.

Służył jako Superintendent of Schools od 1868 do 1880 roku i miał silny wpływ na system. Wraz z Susan E. Blow w tym mieście, w 1873 roku założył pierwsze w Ameryce stałe publiczne przedszkole. Podczas pobytu w St. Louis, William Torrey Harris wdrożył wiele wpływowych pomysłów, aby wzmocnić zarówno instytucję systemu szkół publicznych, jak i podstawowe zasady filozoficzne edukacji.

Jego zmiany zaowocowały rozszerzeniem programu nauczania w szkołach publicznych o szkołę średnią. Uważał, że jest to niezbędne dla rozwoju jednostki i sprostania nowym wyzwaniom epoki przemysłowej. Rozszerzone programy obejmowały sztukę, muzykę oraz studia naukowe i manualne. Zachęcał również wszystkie szkoły publiczne do nabycia bibliotek.

Harrisa szkoły w St. Louis były uważane za jedne z najlepszych w kraju. Jego koledzy pedagodzy obejmowali wielu miejscowych rolników i handlowców, którzy byli imigrantami z niemieckich prowincji po nieudanych rewolucjach 1848 roku. Mieli silną wiarę w education.

W St Louis, Harris poznał mechanika i filozofa Henry Clay Brockmeyer, niemiecki imigrant, którego wpływ zwrócił go w kierunku Hegelianism. Wraz z Brockmeyerem i innymi Hegelianami z St. Louis, Harris założył i redagował Journal of Speculative Philosophy (1867); był to pierwszy periodyk filozoficzny w Stanach Zjednoczonych. Redagował go do 1893 roku. Jego współpracownicy promowali Heglowską koncepcję czasu i wydarzeń jako części uniwersalnego planu, wypracowania wiecznej dialektyki historycznej.

Harris powrócił do Nowej Anglii, gdzie był związany z Amos Bronson Alcott’s Concord School of Philosophy w Massachusetts od 1880 do 1889 roku.

W 1889 Harris został mianowany komisarzem edukacji USA, służąc pod prezydentami Benjamin Harrison, Grover Cleveland, William McKinley i Theodore Roosevelt, do 1906. Harris pracował, aby zorganizować wszystkie fazy edukacji na zasadach pedagogiki filozoficznej, jak espelled przez Hegel, Kant, Fichte, Fröbel, Pestalozzi i wielu innych idealistycznych filozofii.

Jako amerykański komisarz edukacji, Harris również mocno wspierał edukację i asymilację rdzennych Amerykanów. Napisał wstęp do Biuletynu Biura Edukacji (nr 1, 1889) na temat „Edukacji Indian”, wydanego pod kierownictwem Thomasa Jeffersona Morgana, komisarza do spraw Indian. Harris wzywał do obowiązkowej edukacji amerykańskich Indian poprzez partnerstwo z chrześcijaństwem w celu promowania przemysłu. Harris nawoływał do usuwania rdzennych dzieci z ich rodzin na okres do 10 lat szkolenia dla „niższej formy cywilizacji”, jako sposobu na zasymilowanie Indian do „amerykańskiej” cywilizacji. Wierzył, że jest to konieczne, aby uratować rasę, która według niego musiała odejść od swoich tradycyjnych kultur.

Harris napisał,

„Jesteśmy to winni sobie i oświeconej opinii publicznej świata, aby uratować Indianina, a nie go zniszczyć. Nie możemy uratować go i jego patriarchalnej lub plemiennej instytucji razem. Aby go ocalić, musimy przyjąć go do naszej formy cywilizacji. Musimy podejść do niego w duchu misyjnym i musimy uzupełnić działania misyjne pomocą cywilnego ramienia Państwa. Musimy ustanowić obowiązkową edukację dla dobra niższej rasy.”

Harris zmarł 5 listopada 1909 roku w Providence, Rhode Island.

Dziedzictwo i honoryEdit

Harris otrzymał honorowy stopień LL.D. od różnych amerykańskich i zagranicznych uniwersytetów, ponieważ cieszył się międzynarodową reputacją.

.