Vincenzo Galilei urodził się około 1520 roku w Santa Maria a Monte w dolinie Arno. Był lutanistą i teoretykiem muzyki.

Po studiach w Wenecji pod kierunkiem Gioseffo Zarlino (1517-1590) powrócił do Pizy i w 1562 r. ożenił się z młodą Giulią Ammannati (1538-1620). Z ich małżeństwa urodziły się dzieci: Galileo (1564), Benedetto (?), Virginia (1573), Anna (?), Michelangelo (1575), Livia (1578) i być może najmłodsza córka o imieniu Lena.

W 1574 roku rodzina Galilei przeniosła się do Florencji, gdzie Vincenzo, który zadomowił się tam już kilka lat wcześniej, mógł kontynuować studia muzyczne głównie dzięki pomocy hrabiego Giovanniego Bardiego (1534-1612). Bardi był sponsorem Camerata Fiorentina (lub bardziej adekwatnie de’ Bardi), której występy wykazały wyższość śpiewu monodycznego nad polifonią i przyczyniły się do zmiany gustu, która doprowadziła do narodzin opery lirycznej.

Vincenzo wyłożył swoje teorie muzyczne głównie w następujących dziełach: Fronimo. Dialogo nel quale si contengono le vere et necessarie regole del intavolare la musica nel liuto (Wenecja, 1568); Dialogo di Vincentio Galilei della musica antica et della moderna (Florencja, 1581); Discorso di Vincentio Galilei intorno alle opere di Gioseffo Zarlino et altri importanti particolari attenenti alla musica (Florencja, 1589).

.