Czy zawsze chciałeś napisać krótką historię, ale nie masz pojęcia, od czego zacząć?

Znalazłeś się we właściwym miejscu. W zeszłym miesiącu opublikowałem nową książkę „Jak napisać krótką historię”. W książce, pokazuję krok po kroku proces, aby z powodzeniem pisać i publikować krótkie opowiadania. Od opracowania pomysłu do przyciągnięcia czytelników online.

Ale jaki jest najszybszy sposób, aby uzyskać to dobrze? Jakie są istotne elementy, aby uzyskać swoje opowiadanie dobrze? Poniżej przedstawiamy najważniejsze elementy do stworzenia silnej i przekonującej historii.

„Fikcja pozwala nam wypróbować różne stany mentalne i doświadczyć innych umysłów w akcji.” – Lisa Zunshine

Gdy piszesz krótkie opowiadanie, Twoje krótkie opowiadanie będzie zazwyczaj pasowało do jakiegoś gatunku. Ponadto, masz do czynienia z tematami pasującymi do Twojego opowiadania, opartymi na kwestiach i wartościach, które są Ci drogie.

Po pierwsze, musisz określić, co to jest, co chcesz powiedzieć. Co cię niepokoi? Co wydaje ci się intrygujące? Co jest ci drogie lub w co mocno wierzysz? Musisz znaleźć jeden lub kilka tematów. Jednak jeden temat jest zazwyczaj najlepszą decyzją, jeśli chodzi o krótkie opowiadania. Daje Ci to przestrzeń do eksploracji i nie dezorientuje Twoich czytelników innymi pomysłami. Postaraj się przedstawić jeden główny punkt.

Podejdź do swoich tematów w sposób autentyczny i nie bój się wylać swojego serca, jeśli opakujesz je w piękną prozę. Ukryj swoje wiadomości dokładnie, ale pozostaw wskazówki dla czytelnika, to jak magia. Wnieś swoje doświadczenie do swojego pisania.

W kwestii określenia gatunku, chciałbym zasugerować, aby zapytać siebie, jakie gatunki lubisz czytać sam. Przyjrzyj się swojej półce z książkami. Jakie gatunki nie są Ci znane, ale Cię ciekawią? Może znajdziesz się w zupełnie nowym wszechświecie i będziesz miał mnóstwo pomysłów na historię!

Możesz użyć tropów gatunkowych, aby opisać pewne wspólne powtarzające się motywy, taktyki, obrazy, język lub nawet klisze danego gatunku. Jeśli chodzi o Fantasy, „bohater jest osierocony” i „podążasz Podróżą Bohatera”, są powszechnymi tropami. Nie bądź jednak niewolnikiem powszechnych tropów. Musisz być szefem kuchni, a nie kucharzem. Szef kuchni wymyśla coś nowego i jest pomysłowy. Kucharz stosuje się do przepisów. Stwórz swoje własne danie i podaj je w formie pysznego opowiadania. Off to work!

Plot Your Story Beforehand

„Plot is no more than footprints left in the snow after your characters have run by on their way to incredible destinations. Fabułę obserwuje się raczej po fakcie niż przed. Nie może poprzedzać akcji. Jest to wykres, który pozostaje, gdy akcja jest przez. To jest wszystko, co fabuła kiedykolwiek powinna być. Jest to ludzkie pragnienie, aby pozwolić biegać, biegać, i osiągnąć cel. Nie może być mechaniczna. Może być tylko dynamiczna.” – Ray Bradbury

Lubię patrzeć na fabułę krótkiego opowiadania jak na ustawianie rozdziałów w podręczniku, aby osiągnąć pożądany rezultat. Ale niektórzy ludzie nigdy nie otwierają podręcznika i po prostu próbują różnych rzeczy, aby osiągnąć ten sam rezultat. To zależy od Ciebie!

To zależy od tego, jaki typ pisarza jesteś. Jeśli jesteś outliner lub plotter, ta część jest w prawo w górę alei. Wiedząc, co chcesz osiągnąć ze swoją historią i jak twoja postać porusza się z punktu A do B może sprawić, że rzeczywiste pisanie tak dużo łatwiej.

Jednakże niektórzy pisarze lubią pisać „jak idą”. Ci pisarze są znani jako pantsers lub discovery writers.

Personalnie, myślę, że dobrze jest mieć jasny pogląd na wiadomość, którą chcesz przekazać swoją historią i jaki jest twój endgame. Około 75% czasu, pracuję w ten sposób z moimi krótkimi opowiadaniami. Więc nakreślam całą historię.

W swojej historii, składasz czytelnikowi obietnice, zazwyczaj na początku. Chcesz zwrotów akcji, ale nie chcesz zawieść czytelnika, zmieniając historię w coś innego pod koniec. Na końcu swojej historii, chcesz się upewnić, że spełniasz obietnice, które złożyłeś czytelnikowi.

„Fabuła jest celowym postępem wydarzeń. Wydarzenia te muszą być ze sobą logicznie powiązane, każde z nich musi być rozwinięciem poprzedniego i wszystkie prowadzić do ostatecznego punktu kulminacyjnego. Podkreślam słowa wydarzenia, ponieważ można mieć celowy postęp pomysłów, lub rozmów, bez akcji. Ale powieść jest opowieścią o ludziach w akcji.” – Ayn Rand

Jak nakreślić fabułę moich opowiadań?

• Zaczynam od mojego pomysłu na historię i buduję założenie
• Potem myślę o pewnych obietnicach, które chciałbym złożyć
• Myślę o tym, jakie spostrzeżenia chcę, aby mój główny bohater(ka) miał(a) na końcu
• Wymyślam trasę, którą mój bohater(ka) myślę o sposobach uczynienia tej trasy jak najbardziej interesującą dla moich czytelników i tworzę sekwencję wydarzeń
• Wyznaczam trasę w scenach i tworzę wypunktowane ważne momenty postaci, wskazówek, spostrzeżeń i postępów w historii

Structure Your Story Correctly

„Zaczynasz od akcji, która jest wystarczająco pociągająca, aby nas wciągnąć, sprawić, że będziemy chcieli wiedzieć więcej. Tło to miejsce, w którym pozwalasz nam zobaczyć i dowiedzieć się, kim są ci ludzie, jak znaleźli się razem, co działo się przed otwarciem historii. Następnie rozwijasz tych ludzi, tak abyśmy dowiedzieli się, na czym im najbardziej zależy. Fabuła – dramat, akcja, napięcie – będzie z tego wyrastać. Posuwasz się z nimi naprzód, aż do punktu kulminacyjnego, po którym wszystko jest inne dla głównych bohaterów, inne w jakiś realny sposób. A potem jest zakończenie: jakie jest nasze poczucie tego, kim ci ludzie są teraz, z czym zostali, co się stało i co to znaczy?” – Anne Lamott

Każda historia jest zbudowana wokół jakiejś formy logiki, czy jest ona wyraźna, czy nie. Historie podążają za story arcs, które z kolei ściśle podążają za fabułą historii.

Najbardziej typowym sposobem strukturyzacji historii jest podzielenie jej na trzy akty:

• Akt 1: Wprowadzenie. To tutaj przedstawiasz czytelnikom swoje postacie i ustalasz scenerię i ton opowieści. Twój protagonista jest tu zazwyczaj wezwany do działania. Tutaj zrobić kilka obietnic do czytelnika, gdzie historia prowadzi do.
• Akt 2: Konfrontacja. Bohater i jego lub jej sojusznicy napotykają na pewne komplikacje w trakcie podróży. Często rzeczy stają się gorsze dla nich i muszą znaleźć sposoby, aby przechylić szalę.
• Akt 3: Rozwiązanie. To jest to, co twój główny bohater próbuje zrobić w ostatnim akcie. On lub ona rzeczywiście robi coś, aby przechylić szalę, zmierzyć się z próbami, rozwiązać problemy. Jako pisarz, trzeba budować w kierunku satysfakcjonującej konkluzji tutaj, że jest życie do obietnic, które zostały wykonane na początku w historii.

Dla krótkiej historii, to jest zawsze mój go-to struktury. Jest prosta, skuteczna, i jest w użyciu od kiedy historie zostały spisane.

Create Strong Characters

„Czego chce twoja postać, jakie jest jej marzenie, jaki ma kształt i jak jest wyrażone? Given expression, this is the dynamo of his life, and your life, then, as Creator.” – Ray Bradbury

Kim są Twoi bohaterowie? Co ich motywuje? Czego chcą i dlaczego?

Tych pytań nie należy traktować lekko. Nawet jeśli masz świetny pomysł na historię, z intrygującą fabułą, jeśli twoje postacie są płaskie – lub gorzej: nie interesujące – twoja historia zawodzi. Nie zawiedź na postaciach, zawiedź na innych rzeczach, ale nie na swoich postaciach.

Jakie elementy składają się na interesującą postać?

• Kompetencja. Jeśli masz postacie, które nie są bardzo kompetentne (jeszcze), to podnosi napięcie. Jeśli on / ona próbuje ciężko na coraz kompetentny, czytelnicy będą kibicować im na. Mieć kogoś ludzie mogą root for.
• Proaktywność (lub motywacja). Kurt Vonnegut słynnie powiedział: „postać musi czegoś chcieć, nawet jeśli jest to tylko szklanka wody”. Jeśli twój bohater nie jest proaktywny (lub zmuszony do bycia proaktywnym przez inną postać), twoja historia nie posuwa się do przodu. Co jest stawką?
• Rozwój. W idealnej sytuacji Twoje postacie są inne na końcu historii w porównaniu z tym, kim były na początku. Jakiej lekcji muszą się nauczyć?
• Konflikt. Kto lub co staje na drodze twojego głównego bohatera? Jakie przeszkody muszą pokonać, aby dostać się z punktu A do B? Konflikt między postaciami tworzy postęp w historii.
• Skazy. Wadliwe postacie można polubić, ale koniecznie musisz sprawić, by przezwyciężyły niektóre ze swoich wad. Nikt nie jest doskonały. Plus to może przypomnieć czytelnikowi o sobie. To może zainspirować ich do rozwoju tak jak twoja postać. W końcu historie przyznają nam sposób, aby zobaczyć życie przez inną soczewkę i nauczyć się czegoś o sobie i naszym miejscu w świecie.

Write Compelling Dialogue

„Dialogi są bardziej jak film niż jak prawdziwe życie, ponieważ powinny być bardziej dramatyczne.” – Anne Lamott

Uwielbiam ten cytat Anne Lamott. Dialog powinien być dramatyczny.

Dialog może posunąć historię do przodu, tworzy interakcję z twoimi postaciami, a przede wszystkim konflikt. Dialog zrobiony dobrze jest lepszy niż dobra narracja.

Autor fantasy Brandon Sanderson używa MICRO zasad pisania dobrego dialogu:

• Motyw: Niech motywacje twoich postaci przesączają się przez to, co mówią.
• Indywidualność: Pisz dialogi w taki sposób, abyś mógł odróżnić postacie od siebie.
• Konflikt: Dobry dialog ma swój własny wrodzony konflikt w nim.
• Realizm: Jak bardzo realistyczne chcesz, aby twoje pisanie było? Podejmij decyzję.
• Cel: Dlaczego bohaterowie coś mówią? Jaki jest ich cel?

Przeczytaj swój dialog na głos. Czy brzmi on dobrze? Czy ludzie mówią w ten sposób? Czytanie swoich słów na głos jest zawsze dobrym sposobem na autokorektę.

Używaj poprawnego interpunkcji. Nigdy nie uczyłem się pisania ani angielskiego. Jedną z najlepszych rzeczy do zrobienia, kiedy chcesz się nauczyć pisać, jest dużo czytać. Nie musisz wymyślać koła na nowo.

Jeden z moich przyjaciół (który jest redaktorem) powiedział mi to bardzo jasno: twórz pełne zdania. Często w „prawdziwym życiu” skracamy i skracamy. Jesteśmy leniwi. Ale nasze pisanie dialogów nie powinno być.

Po prostu zapisz dialog tak, jak ludzie mówią to w prawdziwym życiu, prawda? Nie. Nie karz swojego czytelnika. Ludzie lubią jasne i pełne zdania.