Vitamin K deficiency bleeding (VKDB) is a rare and potentially life-threatening bleeding disorder of early infancy. Zapasy witaminy K są niskie po urodzeniu; następnie niemowlęta karmione piersią są narażone na ryzyko z powodu niskich stężeń w mleku ludzkim. Klasyczna VKDB występuje w pierwszym tygodniu życia, jest związana z opóźnionym lub nieodpowiednim karmieniem i można jej łatwo zapobiec podając małe dawki witaminy K po urodzeniu. Późna VKDB osiąga swój szczyt w wieku 3-8 tygodni, zwykle objawia się krwawieniem wewnątrzczaszkowym, często spowodowanym nierozpoznaną cholestazą z wynikającym z niej upośledzeniem wchłaniania witaminy K. Rozpoznanie może być trudne, ale pomiary PIVKA-II mogą dostarczyć potwierdzenia nawet kilka dni po leczeniu. Bez profilaktyki witaminą K, częstość występowania późnej VKDB w Europie wynosi 4-7 przypadków na 105 urodzeń; jest ona wyższa w Azji Południowej, gdzie na obszarach wiejskich o niskich dochodach około 0,1% niemowląt dotkniętych tą chorobą może cierpieć z powodu krwawienia wewnątrzczaszkowego. Późnej VKDB można w dużej mierze zapobiec, a najlepszą ochronę zapewnia pozajelitowa witamina K. Skuteczność profilaktyki doustnej zależy od dawki i częstości podawania. Większość wielodawkowych schematów doustnych zapewnia ochronę wszystkim z wyjątkiem niewielkiej grupy niemowląt z niewykrytą chorobą wątroby i dróg żółciowych. Ukierunkowany nadzór nad grupami wysokiego ryzyka (np. atrezja dróg żółciowych) oferuje nowe podejście do oceny skuteczności profilaktyki.