Niedobór witaminy D jest istotnie związany ze zwyrodnieniem dysku lędźwiowego (LDD) i bólem dolnej części pleców (LBP) wśród kobiet po menopauzie, według nowych badań z Menopause. W badaniu stwierdzono również, że kobiety, które miały niedobór/deficyt lub ciężki niedobór, rzadziej przyjmowały suplementy witaminy D i częściej doświadczały silnego bólu.

Metody
W retrospektywnym badaniu obserwacyjnym uwzględniono dane od 232 kobiet po menopauzie (średni wiek 65,6 lat ± 10,0 lat) w okresie od lipca 2017 r. do grudnia 2018 r. U każdej uczestniczki rozpoznano LDD lub niestabilność kręgosłupa na podstawie badania rezonansu magnetycznego (MRI) i objawów klinicznych.

Próbki krwi zostały pobrane w celu pomiaru stężenia w surowicy 25(OH)D, Ã kolagenu typu I karboksylowego peptydu terminalnego (Ã-CTX) i N-końcowego fragmentu osteokalcyny (N-MID). Uczestnicy zostali przydzieleni do jednej z trzech grup w oparciu o ich stężenie 25(OH)D: ciężki niedobór (< 10 ng/mL), niedobór/niedobór (10-30 ng/mL) i normalny (≥ 30 ng/mL). Gęstość mineralną kości określono za pomocą absorpcjometrii promieniowania rentgenowskiego o podwójnej energii, a u uczestników z wynikiem T < -2,5 rozpoznano osteoporozę. Wynik T od -2,5 do -1,0 był diagnozowany jako osteopenia, a wynik T > -1,0 był uważany za normalny. Do oceny nasilenia LBP użyto wizualnej skali analogowej (VAS), a uczestników przydzielono do trzech grup zgodnie z tym nasileniem: grupa z łagodnym bólem (1-3), grupa z umiarkowanym bólem (4-6) i grupa z silnym bólem (7-10). Zwyrodnienie krążka oceniano za pomocą systemu klasyfikacji Pfirrmanna.

Wyniki
Stężenia 25(OH)D w surowicy 232 uczestników badania wynosiły 19,38 ± 9,21 ng/mL. Wśród całej próby, 30 (12,9%), 173 (74,6%) i 29 (12,5%) uczestników zostało przydzielonych odpowiednio do grup ciężkiego niedoboru, niedoboru/niedoboru i grupy prawidłowej. Autorzy nie stwierdzili różnic między grupami na podstawie BMI, nadciśnienia, cukrzycy, picia, palenia, N-MID, lub Ã-CTX (P > 0,05). Grupy różniły się jednak istotnie pod względem BMD, punktacji VAS oraz odsetka osób stosujących suplementy witaminy D (P < 0,05). Uczestnicy z prawidłowymi stężeniami witaminy D mieli tendencję do niskich VAS, wysokich BMD i częściej przyjmowali suplementy witaminy D niż uczestnicy w grupach ciężkiego niedoboru, i niedoboru/niedoboru (P < 0,05).

Autorzy stwierdzili istotne różnice w stężeniach krążącej witaminy D między grupami normalnej, osteopenii i osteoporozy (21,62 ± 9.42 vs 18.01 ± 9.41 vs 17.39 ± 8.17 ng/mL, odpowiednio; P < 0.05), uczestnikami z normalną wagą i nadwagą (20.39 ± 9.45 vs 16.14 ± 8.39 ng/mL; P < 0.05), uczestników, którzy nie przyjmowali suplementów i tych, którzy przyjmowali (18,46 ± 8,47 vs 23,07 ± 11,10 ng/mL; P < 0,05), oraz uczestników z łagodnym i umiarkowanym do ciężkiego bólem (21,51 ± 9,79 vs 17,24 ± 8,08 ng/mL; P > 0,05). Niższe stężenie 25(OH)D (< 10 ng/mL) było również istotnie związane z bardziej wyraźnym LDD w odcinku lędźwiowo-krzyżowym (L4-S1, L1-S1, P < 0,05), ale w mniejszym stopniu w górnym odcinku lędźwiowym.

Po dostosowaniu do czynników zakłócających, niedobór witaminy D, palenie tytoniu, brak suplementów witaminy D, wysoki BMI i niska gęstość mineralna kości T score były związane z częstszym występowaniem umiarkowanego do ciężkiego bólu wśród kobiet po menopauzie.

Wnioski
Based on the findings of this study, the authors believe that vitamin D deficiency is highly prevalent among postmenopausal women and is strongly associated with LDD and LBP in this population. Osoby świadczące usługi medyczne mogą rozważyć poinformowanie swoich pacjentów z grupy ryzyka o korzyściach płynących ze stosowania suplementów witaminy D w celu zmniejszenia liczby kobiet z niedoborem witaminy D. Autorzy zalecają, aby przyszłe badania koncentrowały się na zbadaniu skuteczności klinicznej suplementacji witaminy D w zapobieganiu i leczeniu LDD i LBP.