Robinson odniósł sukces w niemałej części dzięki swojej Rachel.

Trzy tygodnie po tym, jak Jackie i Rachel Robinson pobrali się 10 lutego 1946 roku, opuścili komfort swojego domu w Los Angeles, aby udać się na wiosenny trening w Centralnej Florydzie, gdzie Jackie spróbowałby zrobić Montreal Royals, czołową drużynę ligi mniejszej w organizacji Brooklyn Dodgers’. Jeśli dostał się do drużyny Montrealu, stałby się pierwszym czarnym graczem w tym, co było nazywane zorganizowanym profesjonalnym baseballem w XX wieku. To nie był rodzaj miesiąca miodowego, o którym Rachel marzyła.
Ale ona nie była naiwna co do niebezpieczeństw. „Martwiłam się, ponieważ słyszałam tak wiele historii o traktowaniu Murzynów na Głębokim Południu”, powiedziała później. „Wiedziałam, jak szybko temperament Jacka może wybuchnąć w obliczu rasowej zniewagi”. Jeśli tak by się stało, powiedziała, że nie wie, czy mogliby zostać „skrzywdzeni, zabici, lub w najlepszym wypadku, moglibyśmy narazić na szwank tę możliwość wymazania segregacji w baseballu.”
Historia Jackie Robinsona i integracji baseballu jest być może najbardziej zniewalającą i ważną historią sportową Ameryki. Film „42: Prawdziwa historia amerykańskiej legendy” oddaje to, przez co musiał przejść Robinson. Zmieniając baseball, zmienił społeczeństwo. Jak pokazuje film, ta opowieść o poświęceniu, odwadze, atletyzmie i agonii jest również historią miłosną.
Robinson odniósł sukces w niemałej mierze dzięki swojej Rachel. To było na początku ich małżeństwa, podczas wiosennego treningu w Daytona Beach, że ich związek został przetestowany w sposób, który niewielu z nas może sobie wyobrazić. Nieustanna presja mogła rozerwać ich małżeństwo. Zamiast tego, zbliżyła ich do siebie.
Montreal rozpoczął wiosenny trening w Sanford, gdzie Robinson nie mógł zostać z kolegami z drużyny z powodu przepisów o segregacji. On i Rachel zatrzymali się u czarnej rodziny w czarnej części miasta. Po drugim dniu Jackie dowiedział się, że komitet białych mieszkańców miasta dał do zrozumienia, że jeśli natychmiast nie opuści Sanford, jego życie będzie w niebezpieczeństwie.
Zespół przeniósł się do Daytona Beach, gdzie Robinsonowie zatrzymali się w jednym pokoju w domu Joe i Duff Harris. Jackie zmagał się podczas pierwszych kilku tygodni próby. Nie mógł rzucać po tym, jak zranił się w rękę do rzucania. Miał problemy z grą na tablicach. Zdawał sobie sprawę z krytyki. „Weźmy tego Robinsona”, powiedział biały dziennikarz sportowy. „Gdyby był biały, już dawno wyrzuciliby go z tego obozu”.
Robinsonowie spędzali większość nocy w swoim maleńkim pokoju. Nie wolno im było przebywać w restauracjach i teatrach w centrum miasta. Jackie szalał z powodu swoich frustracji – na boisku i poza nim.
„Każdej nocy tuliliśmy się do siebie w naszym pokoju, by odreagować presję dnia”, powiedziała kiedyś Rachel.
Rachel uspokajała Jackiego, masując zarówno jego obolałe ramię, jak i oburzenie.
Starała się, by mąż nie widział jej łez. Dowiedziała się, że jest w ciąży, gdy byli w Daytona Beach, ale znając presję, pod jaką się znajdował, nie powiedziała mu o tym.
Jak wiosna postępowała, ramię Jackie’go poprawiło się i tak samo jego nietoperz i jego pewność siebie.
W pewnym momencie, Rachel powiedziała, Jackie zaczął odnosić się do siebie nie jako „ja”, ale jako „my”. Jak dodała Rachel, „Zaczęliśmy postrzegać siebie w kategoriach problemu społecznego i historycznego.”
The Robinsons zrobić historię, najpierw w Daytona Beach w 1946 roku, a następnie w Brooklynie, kiedy Jackie złamał major league baseball bariery koloru na 15 kwietnia 1947 roku. Pozostali szczęśliwie żonaty aż do śmierci Jackie w 1972.

Lamb, były News-Journal pisarz personelu, jest profesorem dziennikarstwa w Indiana University-Indianapolis i autor „Blackout: The Story of Jackie Robinson’s First Spring Training.” Będzie przemawiał w Halifax River Yacht Club 10 maja, w ramach imprezy sponsorowanej przez Przyjaciół Biblioteki.