Wpuszczę was w mały sekret na temat Nowego Jorku. Może już to wiecie, ale jeśli się tu nie urodziliście, a nawet jeśli, to musicie być lekko szaleni, żeby tu mieszkać.

Życie w Nowym Jorku zbiera żniwo na waszej kieszeni, psychice, ciele i duszy, które jest trudne do zrozumienia dla tych, którzy nigdy tego nie robili. Obciąża i gniecie cię w każdej chwili każdego dnia. I nie mieszkałbym nigdzie indziej.

Moje najwcześniejsze wspomnienie o Gotham to przyjazd tutaj, gdy miałem około dziewięciu lat, teraz w wieku mojego syna rodowitego nowojorczyka. Dorastałem w Filadelfii, oszałamiająco pięknym i dużym mieście, więc skala strukturalna mnie nie zadziwiła. Była za to liczba ludzi. Mieliśmy bardzo wysokie budynki w Filadelfii, chociaż żadne drapacze chmur nie były wtedy wyższe niż ratusz, zgodnie z prawem, w rzeczywistości. Ale to były ogromne tłumy, których nigdy wcześniej nie widziałem. To był absolutny crush of humanity.

Kilka lat później nastolatek, chciałbym wędrować do Nowego Jorku, wtedy bardzo różne miejsce, i znaleźć się w domu w miejscach takich jak Café Reggio lub The Blue Note w Village. Byłem czytelnikiem i wiedziałem, że stąpam po tym samym gruncie, co pisarze, których uwielbiałem – w każdym razie ci amerykańscy. Wiedziałem, że to jedyne miejsce, w którym naprawdę chcę być. I nic innego by mnie nie zadowoliło.

Więc pojechałem tam na studia i to mnie wręcz uderzyło w twarz. Nie mogłem sobie na to pozwolić, ani sobie z tym poradzić. Miałem dwóch współlokatorów z Nowej Anglii, których nienawidziłem. Jeden czytał dziewczynom w łóżku bajki na dobranoc w czapce nocnej. Powiedziałam mojemu RA, że muszę się wynieść. Powiedział, że tylko jeden pokój był dostępny i nikt go nie chciał. Powiedziałam mu, że go wezmę.

Tej jesieni Uniwersytet Nowojorski miał wysyp samobójstw, dzieciaków skaczących z akademików, dwóch na dziedzińcu mojego akademika. NYU to nie Columbia: nie ma dziedzińca, a ty po prostu jesteś tam, w mieście. Moim nowym współlokatorem był Toheed, gej, dzieciak z klubu na Bliskim Wschodzie, z którym z jakiegoś powodu się zżyłem. Zabierał mnie do Tunnel, Twilo i Jackie 60, gdzie wszyscy ćpali przez całą noc, a potem wychodzili w blasku bajecznego Manhattanu, świetlnego show stworzonego wyraźnie po to, żeby zaspokoić nasze potrzeby. To był panoplium głębokiego i brudnego piękna. To iskrzyło.

Ale odbiegam od tematu. To był Nowy Jork mojej młodości, a każdy myśli, że Nowy Jork jego młodości jest prawdziwym Nowym Jorkiem, i tak jest. Nowy Jork należy do młodych; należy do tych, którzy żarliwie wierzą, że mogą kształtować go do swoich celów, a dla większości ludzi, którzy trzymają się wystarczająco długo, że to prawda. Nowy Jork stanie się rzeczą, którą chcesz, aby być, jeśli jesteś gotów do hustle, i być wyczerpany, i skąpić, i chcieć niewiele więcej niż po prostu być tutaj. Ale dlaczego?

W wielkiej ciemności jasnego Manhattanu i Brooklynu, jest rytm. Wychwytuje on bicie twojego serca, wychwytuje kakofonię pociągów metra; łączy wszystkie niezliczone zjawiska w miarowy szum, który staje się tobą. Jest to rodzaj odrzucenia wolności. Nie możesz być całkowicie wolny, gdy 8 milionów ludzi żyje w promieniu 20 mil kwadratowych od ciebie.

Ale czy wolność bez ograniczeń jest wolnością? Czy wolność polega na braku wpływu na tych, którzy cię otaczają? Albo w dokonywaniu wyborów, wiedząc, że nie jesteś jedynym, na którego one wpływają?

To nie jest zarzut. Ostatnio dużo podróżuję po wielkiej Ameryce, do krain, gdzie panuje spokój, a ludzie mają przestrzeń. Uwielbiam te miejsca; uwielbiam tamtejszych ludzi. Wiem, że dokonują oni zupełnie innych wyborów niż ja, a ja szanuję i staram się uczyć od nich.

Myślę o tym, że mój syn urodził się i wychował w Nowym Jorku, że nigdy nie będzie przez niego przytłoczony, tak jak ja byłem. W rzeczywistości, żadne miasto na świecie nie mogłoby go przytłoczyć. Ale wiem też, że może zdecydować się wyjechać do Iowa lub wiejskiej Pensylwanii i ominąć to wszystko. To by mnie nie rozczarowało, bo jak już mówiłem, życie tutaj jest w zasadzie szalone. Kto życzyłby szaleństwa swojemu dziecku?

Ale dla mnie, cóż, szaleństwo, ciągła frustracja, zmartwienia i ciemne chwile są tego warte. Co jakiś czas wychodzisz z metra w jakąś noc idealnej pogody, a budynki, światła, ładne, stylowe dziewczyny i chłopcy mający wpływ na postawę wystarczająco twardą, by zasłużyć na miasto i dziewczyny uderzają w ciebie. Magia, która istnieje teraz, istniała w 1993 roku; prawdopodobnie istniała w 1893 roku.

To jest Nowy Jork. I nie ma takiego miejsca jak ono na powierzchni ziemi.