Zapomnij o listach „poniżej 30” lub nawet „poniżej 40”. Niektórzy z najbardziej znanych pisarzy na świecie nie osiągnęli swojego literackiego rozkwitu aż do połowy lat czterdziestych lub później.

1. James A. Michener

Najmłodsza osoba na liście, Michener jest godny uwagi bardziej ze względu na swój dorobek niż wiek. Autor Opowieści z Południowego Pacyfiku (którego nagrodzona Pulitzerem książka została później zaadaptowana na broadwayowski musical) napisał oszałamiające 40 książek po 40. roku życia – prawie jedną książkę rocznie – po tym, jak większość życia spędził jako nauczyciel.

2. Sherwood Anderson

Anderson wykonywał kilka zawodów – w tym kioskarza i pomocnika na torze wyścigowym – w młodości w Clyde w stanie Ohio, zanim przeniósł się do Chicago, by spróbować swoich sił jako copywriter. Nie udało mu się i wrócił do pobliskiego miasteczka w swoim rodzinnym stanie, gdzie pracował jako kierownik w fabryce farb do 1912 roku, kiedy to zdecydował się porzucić pracę i rodzinę, by zająć się karierą pisarską. Chociaż czyn i sposób, w jaki to zrobił (zniknięcie na cztery dni, a następnie ponowne pojawienie się w nieuporządkowanym i niespokojnym stanie), nie są godne podziwu, ryzyko się opłaciło. Wrócił do reklamy i do 1916 roku publikował powieści. Jego najbardziej znane dzieło, Winesburg, Ohio, ukazało się, gdy Anderson miał 43 lata, przynosząc sukces i uznanie, którego aspirujący pisarz tak śmiało poszukiwał.

3. Laura Ingalls Wilder

Zainspirowana przez swoją córkę, Wilder zaczęła pisać w wieku 40 lat, ale wielki sukces odniosła dopiero około 20 lat później, kiedy ukazał się Mały domek w wielkim lesie. Książki o Małym domku czerpały z życiowych doświadczeń Wilder, więc może czekanie dało jej trochę dodatkowego czasu na zebranie materiału.

4. Raymond Chandler

Tylko Raymond Chandler poradziłby sobie z utratą pracy jako dyrektor firmy naftowej trzy lata po Wielkim Kryzysie, decydując się na pisanie kryminałów. Dobrze się stało, że znalazł się wśród najlepszych, jakich świat kiedykolwiek widział. Jego pierwsze opowiadanie zostało opublikowane rok później, w 1933 roku, a pierwsza powieść, Wielki sen, ukazała się w 1939 roku, gdy miał 44 lata. Opublikowałby jeszcze sześć powieści przed śmiercią w 1959 roku, wraz z wieloma innymi opowiadaniami i scenariuszami.

Pomimo swojej znakomitej kariery pisarskiej, Chandler nigdy nie był całkiem swobodny w świecie wydawniczym. W 1949 roku napisał do wydawcy Hamisha Hamiltona: „Jest coś w życiu literackim, co mnie odpycha, całe to rozpaczliwe budowanie zamków na pajęczynach, długotrwała, zajadła walka o stworzenie czegoś ważnego, o czym wszyscy wiemy, że za kilka lat zniknie na zawsze, miazmat porażki, który jest dla mnie niemal tak samo obraźliwy jak tania chciwość popularnego sukcesu.”

5. Helen DeWitt

Podobnie jak Chandler, DeWitt miała 44 lata, kiedy opublikowała swoją debiutancką powieść, The Last Samurai z 2000 roku. Po latach spędzonych na żonglowaniu dorywczymi pracami i jednoczesnej pracy nad wieloma projektami pisarskimi, zdecydowała: „Napiszę powieść o prostej strukturze, którą będzie można ZAKOŃCZYĆ. Wyznaczę sobie miesiąc i będę pisać bez żadnych przerw”. Brzmi, jakby podążała za swoim tematem.

6. Markiz de Sade

Słynny libertyn, filozof, polityk i arystokrata miał wiele na głowie, więc ma sens, że nie zajął się karierą pisarską aż do 47 roku życia. Nawet wtedy miał czas na pisanie tylko dlatego, że przebywał w więzieniu w Bastylii za przestępstwa związane z dewiacją seksualną (choć został uwięziony na podstawie lettre de cachet uzyskanego przez jego teściową). To jeden ze sposobów na wyeliminowanie czynników rozpraszających. Tam właśnie napisał swoją pierwszą powieść, Justine, która została opublikowana dopiero cztery lata później, gdy de Sade miał 51 lat.

7. Wallace Stevens