Articles

Weighing the Facts: De harde waarheid over gewichtsverlies

Hier is een ontnuchterend cijfer: Ruwweg 90 procent van de mensen die veel gewicht verliezen, komen uiteindelijk bijna alles weer terug.

MORE FROM MICHIGAN: Sign up for our weekly newsletter

Dit grimmige feit onderstreept hoe ver we nog verwijderd zijn van het overwinnen van de obesitasepidemie die zich over de westerse wereld verspreidt, en de dringende noodzaak voor ons om eindelijk realistisch te zijn over de haalbare doelen en voordelen van gewichtsverlies.

Waarom is het zo moeilijk om het gewicht eraf te houden? De reden is zowel eenvoudig als complex. Het aankomen van een aanzienlijke hoeveelheid gewicht – we weten niet precies hoeveel – pept niet alleen onze vetcellen op; het verandert onze biologie. Ons lichaam doet alsof dat hogere gewicht ons normale gewicht is, het verdedigt het als een moeder die haar pasgeborene omhelst.

Ten eerste vertraagt ons lichaam ons metabolisme, zodat we minder moeten eten om niet aan te komen. Een studie van deelnemers aan de tv-show “The Biggest Loser,” bijvoorbeeld, vond dat vóór de wedstrijd, ze hadden een gemiddelde ruststofwisseling van 2.607 calorieën per dag. Na de show was dat 2.000 calorieën. Zes jaar later, hoewel de meesten waren teruggekeerd naar hun gewicht van voor de show, was hun rustmetabolisme gedaald tot 1.900 calorieën per dag.

Tegelijkertijd bestookt ons lichaam ons met hormonale signalen die zeggen dat we de hele tijd honger hebben, een innerlijke stem die zingt “eet, eet, eet.”

In wezen wordt ons lichaam onze vijand, ondermijnt het onze inspanningen bij elke beurt.

Hoe moeilijk het is om afgevallen kilo’s er af te houden, werd geïllustreerd in een meeslepend verhaal van The New York Times, over het jarenlange project van verslaggeefster Gina Kolata, die twee patiënten volgde van Michigan Medicine, het academisch medisch centrum hier van de Universiteit van Michigan.

Dit verhaal vertelde een maar al te vaak voorkomend verhaal: twee mensen die keer op keer gefrustreerd raakten door hun onvermogen om af te vallen en het er af te houden. Ze namen allebei een serieuze stap en ondergingen een bariatrische operatie bij Michigan Medicine. De kilo’s vielen eraf en hun gezondheid verbeterde, maar geen van beiden was helemaal tevreden met hun transformatie.

Onderzoekers van de Duke University ontdekten dat 10 jaar na een gastric bypass operatie, bijna driekwart van de zwaarlijvige patiënten een gewichtsverlies van meer dan 20 procent van hun gewicht van voor de operatie hadden behouden. Voor iemand die 300 pond weegt, betekent dat een aanhoudend gewichtsverlies van 60 pond. (Minder bemoedigende resultaten werden gevonden voor degenen die een sleeve gastrectomie of verstelbare maagband hadden.)

Deze studie is echter geen voorbode van de ontdekking van de mythische magische kogel (of scalpel). De meeste patiënten in de studie, die begonnen met een gemiddelde body mass index van 47, worden nog steeds als zwaarlijvig beschouwd (een BMI van 30 of hoger). Ze hebben niet de gebeitelde lichamen die worden beloofd in tijdschriften en nagestreefd in reality programma’s zoals “The Biggest Loser.”

Deze bemoedigende studie biedt dus meer bewijs van de immense uitdagingen waarmee zelfs degenen die de radicale stap van een operatie ondergaan om hun gewicht aan te pakken, worden geconfronteerd.

Het goede nieuws is dat baanbrekend obesitasonderzoek dat in de afgelopen decennia is uitgevoerd, heeft vastgesteld waarom het zo moeilijk is om gewichtsverlies vol te houden.