De broers Richard en Maurice McDonald uit New Hampshire openden op 15 mei 1940 de allereerste McDonald’s in San Bernardino, Californië. Hun kleine drive-in vertoonde weinig gelijkenis met de alomtegenwoordige “gouden bogen” van vandaag de dag, maar zou uiteindelijk de fastfoodindustrie belichamen, dankzij een baanbrekend systeem voor de bereiding van voedsel.

De eerste McDonald’s begon langzaam, maar sloeg snel aan

De eerste McDonald’s-locatie op de hoek van 14th en North E Streets, net buiten Route 66-startte met het serveren van barbecue langzaam gegaard gedurende uren in een pit gevuld met hickory chips geïmporteerd uit Arkansas. De zaak had geen zitplaatsen binnen en slechts een handvol krukken aan de buitenkassa’s, en had vrouwelijke carhops in dienst om de meeste klanten te bedienen die de parkeerplaats op kwamen rijden. De zaak van de broers sloeg snel aan. De omzet bedroeg al snel meer dan 200.000 dollar per jaar.

Na de Tweede Wereldoorlog nam de concurrentie van drive-in’s in San Bernardino toe en ontdekten de gebroeders McDonald iets verrassends over hun barbecuerestaurant: 80 procent van hun omzet kwam uit hamburgers. “Hoe meer we ons op de barbecuewereld toelegden, hoe meer hamburgers we verkochten,” zei Richard McDonald, volgens John F. Love’s boek McDonald’s: Behind the Arches.

LEES MEER: 8 Dingen die je misschien niet weet over de echte Colonel Sanders

McDonald’s groeide dankzij zijn ‘Speedee Service System’

De broers sloten hun deuren voor drie maanden en reviseerden hun bedrijf als een zelfbedieningsrestaurant waar klanten hun bestellingen bij de ramen plaatsten. Ze ontsloegen hun 20 carhops en verruilden hun zilverwerk en borden voor papieren wikkels en bekers, zodat ze niet langer een vaatwasser nodig hadden. Volgens Love vereenvoudigden ze hun menu tot slechts negen items – hamburgers, cheeseburgers, drie frisdrank smaken in een 12-ounce maat, melk, koffie, chips en taart.

“Ons hele concept was gebaseerd op snelheid, lagere prijzen en volume,” zei Richard McDonald. In navolging van Henry Ford’s lopende band productie van auto’s, ontwikkelden de gebroeders McDonald het “Speedee Service System” en mechaniseerde de keuken van hun wegrestaurant. Elk van de 12-koppige crew was gespecialiseerd in specifieke taken, en veel van het eten werd voorgeassembleerd. Dit stelde McDonald’s in staat om het eten snel te bereiden – zelfs voor de tijd – wanneer een bestelling werd geplaatst. Alle hamburgers werden geserveerd met ketchup, mosterd, uien en twee augurken, en elke klant die wilde eten bereid op hun manier zou moeten wachten.

KIJK: Seizoen 1 van The Food That Built America zonder nu in te loggen.

“Je maakt een punt van het aanbieden van een keuze en je bent dood,” vertelde Richard McDonald aan The Chicago Tribune in 1985. “De snelheid is eruit.”

Volgens Love was de eerste klant bij de pas heropende McDonald’s een 9-jarig meisje dat een zak hamburgers bestelde. Het vernieuwde restaurant had het in het begin moeilijk, en ontslagen carhops vielen de broers lastig. Toen McDonald’s chips verving door friet en driedubbele milkshakes introduceerde, begon de zaak te lopen. Gezinnen en zakenmensen werden aangetrokken door de goedkope hamburgers van 15 cent en het goedkope menu.

LEES MEER: Ketchup’s Surprisingly Ancient History

McDonald’s begint met franchise

Met lagere arbeidskosten en een omzet die begin jaren vijftig tot 350.000 dollar per jaar was gestegen, zagen de gebroeders McDonald hun winst verdubbelen. Ze hadden al een handvol franchises in Californië en Arizona gevestigd tegen de tijd dat een milkshake mixer verkoper genaamd Ray Kroc San Bernardino bezocht in 1954. Kroc begreep niet waarom de McDonalds acht van zijn Multi-Mixers, die 48 milkshakes tegelijk konden maken, nodig hadden voor slechts één locatie, totdat hij de operatie onder ogen kreeg.

Toen hij het potentieel in de zaak zag, werd de verkoper al snel de koper. Kroc kocht de rechten om de restaurants van de broers in het hele land in franchise te geven, en in 1955 opende hij zijn eerste McDonald’s in Des Plaines, Illinois.

De relatie tussen Kroc en de gebroeders McDonald groeide al snel uit tot een zeer controversiële, omdat de agressieve verkoper en de conservatieve Yankees verschillende filosofieën hadden over hoe ze hun bedrijf moesten runnen. Kroc ergerde zich aan de eis dat hij een aangetekende brief van de McDonalds moest ontvangen om veranderingen in het retail-concept aan te brengen – iets wat de broers niet graag wilden toestaan. “Het was bijna alsof ze hoopten dat ik zou falen,” schreef Kroc in zijn autobiografie uit 1977, Grinding It Out.

LEES MEER: The Juicy 4,000-Year History of Pickles

Ray Kroc wordt eigenaar van het bedrijf

In 1961 kocht Kroc het bedrijf van de gebroeders McDonald voor $2,7 miljoen. De naam van de keten mag dan McDonald’s zijn geweest, het gezicht van de restaurants werd al snel Kroc’s. Plaquettes met zijn beeltenis werden bevestigd aan de muren van veel franchises met een beschrijving van hoe “zijn visie, doorzettingsvermogen en leiderschap McDonald’s hebben geleid van één locatie in Des Plaines, Illinois tot ’s werelds gemeenschapsrestaurant.”

De broers die hun naam aan het bedrijf hadden geleend en als pioniers van het fastfoodconcept fungeerden, verdwenen naar de achtergrond. Na de verkoop van het bedrijf behielden de oprichters hun oorspronkelijke restaurant in San Bernardino, tot ergernis van Kroc, dat ze omdoopten tot “Big M”, waarbij de gouden bogen op de gevel werden geslepen tot een reusachtige letter “M”. Om zijn wraak te krijgen, opende Kroc een McDonald’s om de hoek die uiteindelijk de broers uit de zaken dreef.

De oorspronkelijke McDonald’s werd afgebroken in de jaren 1970 en later vervangen door een onopvallend gebouw dat de San Bernardino Civic Light Opera huisvestte. In 1998 werd het het hoofdkwartier van een regionale fast-food keten, Juan Pollo Chicken, die een klein onofficieel museum met McDonald’s artefacten binnen exploiteert.

WATCH: Volledige afleveringen van The Food That Built America nu online en stem af op nieuwe afleveringen op zondag om 9/8c.