Willie Mays był wielkim graczem baseballowym znanym zarówno ze swoich uderzeń, jak i gry w polu. Jest jednym z liderów wszech czasów w liczbie home runów, trafień, zdobytych punktów i zdobytych punktów (RBI).

Willie Howard Mays urodził się 6 maja 1931 roku w Westfield w Alabamie. W 1948 roku dołączył do Birmingham Black Barons z Negro National League. Był jeszcze w szkole średniej.

W 1950 roku Mays ukończył szkołę i podpisał kontrakt z New York Giants z National League. Zagrał dwa sezony w mniejszych ligach przed dołączeniem do Gigantów na poziomie głównej ligi. Mays został nazwany debiutantem roku w sezonie 1951.

Mays przegapił prawie wszystkie sezony 1952 i 1953 podczas służby w armii amerykańskiej. Wrócił do baseballu w 1954 roku i stał się gwiazdą. Grał dla Gigantów w Nowym Jorku i, od 1958 do 1972, w San Francisco. Mays czterokrotnie przewodził lidze w liczbie home runów. Cztery razy prowadził również w kradzieżach baz. Jako center fielder zdobył 12 nagród Gold Glove za wybitną grę defensywną. Mays grał w 24 prostych All-Star games.

W 1973 roku Mays zakończył karierę z powrotem w Nowym Jorku jako członek Mets. Odszedł na emeryturę z 660 home runami, 3,283 trafieniami, 2,062 zdobytymi biegami i 1,903 RBI. Mays został wybrany do Baseball Hall of Fame w 1979 roku.

.