William miał małą posiadłość w Weardale zwaną Castle Gate, położoną niedaleko Eastgate, gdzie przez całe lato pracował nad projektami tak odmiennymi, jak kamieniarstwo i zegarmistrzostwo. Posiadający niezwykłą energię i szczerość wypowiedzi Emerson opublikował wiele prac, które są wyjątkowo wolne od erraty.

W The Principles of Mechanics (1754) pokazuje pojazd napędzany wiatrem, w którym pionowo zamontowane śmigło daje bezpośrednią moc przednim kołom poprzez system trybików. W mechanice nigdy nie wysuwał propozycji, której wcześniej nie sprawdził w praktyce, ani nie publikował wynalazku bez uprzedniego udowodnienia jego działania za pomocą modelu. Znał się na muzyce, na teorii dźwięków, na skalach dawnych i współczesnych, ale nigdy nie osiągnął doskonałości jako wykonawca. Zmarł 20 maja 1782 roku w swojej rodzinnej wsi, gdzie na jego nagrobku znajdują się epitafia w języku łacińskim i hebrajskim.

Emerson ubierał się w stare ubrania, a jego maniery były nieokrzesane. Nosił swoją koszulę z tyłu do przodu i nogi owinięte w worki, aby nie spalić je, jak siedział nad ogniem. Odrzucił ofertę zostania FRS, ponieważ kosztowałoby to zbyt wiele po wszystkich wydatkach na świece, na które został narażony w trakcie swojego życia naukowego. Emerson regularnie jeździł do Darlington na koniu podobnym do konia Don Kichota, prowadzony przez wynajętego małego chłopca. Na starość, nękany przez kamień, na przemian modlił się i przeklinał, pragnąc, by jego dusza „mogła otrząsnąć się z łachmanów śmiertelności bez takiego brzęku i łoskotu.”

Jak jego kolega z hrabstwa Durham, sawant John Bird, Emerson pojawia się w Mason and Dixon Thomasa Pynchona.