Charles Dickens: nowo odkryte dokumenty ujawniają prawdę o jego śmierci i pochówku

Moje nowe badania ujawniły stopień manewrów i spisków związanych z ustaleniem ostatecznego miejsca spoczynku Dickensa.

Robert Hindry Mason, fotografia Charlesa Dickensa (lata 1860).

Nagła śmierć Dickensa 9 czerwca 1870 roku postawiła jego rodzinę przed trudnym zadaniem. Gdzie miał być pochowany? W pobliżu domu (jak by sobie życzył) lub w tym wielkim publicznym panteonie, Poet’s Corner w Westminster Abbey (co było wyraźnie wbrew jego życzeniom)?

W swoim testamencie (odtworzonym w biografii Forstera), Dickens pozostawił instrukcje – swój plan A – że powinien być pochowany w pobliżu domu, w prywatnej ceremonii. Forster twierdził jednak, że jest to niemożliwe.

John Forster (1812-76)

Plan B został następnie wprowadzony w życie. Dickens miał zostać pochowany w katedrze w Rochester. Wykopali nawet grób dla wielkiego człowieka. Ale i ten plan został zniweczony, na rzecz pochówku w Poets’ Corner, w Opactwie Westminsterskim – miejscu spoczynku Geoffreya Chaucera, Samuela Johnsona i innych znakomitości literackich.

Forster twierdzi, że media przewodziły w agitowaniu za pochówkiem w Opactwie. Wyróżnia The Times, który w artykule z 13 stycznia 1870 roku „przejął inicjatywę w sugerowaniu, że jedynym odpowiednim miejscem spoczynku dla szczątków człowieka tak drogiego Anglii było opactwo.” Dodał, że kiedy dziekan Westminsteru, Arthur Penrhyn Stanley, poprosił Forstera i członków rodziny Dickensa o zainicjowanie tego, co było teraz Planem C, i pochowanie go w Opactwie, stało się to ich „wdzięcznym obowiązkiem przyjęcia tej oferty”.

Prywatny pogrzeb odbył się wczesnym rankiem we wtorek 14 czerwca 1870 roku, a uczestniczyło w nim 14 żałobników. Grób został następnie pozostawiony otwarty przez trzy dni, aby społeczeństwo mogło złożyć wyrazy szacunku jednej z najbardziej znanych postaci epoki.

Moje dochodzenie ujawniło jednak, jak pochówek Dickensa w Poets’ Corner został zaprojektowany przez Forstera i Stanleya, aby zaspokoić ich osobiste cele, a nie autora. Podczas gdy oficjalna historia była taka, że to była „wola ludu”, aby Dickens został pochowany w Opactwie (i były artykuły w The Times w tym celu), rzeczywistość była taka, że ta zmiana pasowała zarówno biografowi, jak i kościelnemu.

Dean Arthur Penrhyn Stanley (1815-81)

Forster mógł zakończyć tom, nad którym się zastanawiał, w odpowiedni sposób, przez złożenie Dickensa w narodowym panteonie, gdzie pochowano tak wiele sławnych postaci literackich. W ten sposób zapewnił, że strumień odwiedzających będzie pielgrzymował do grobu Dickensa i rozpowszechniał jego reputację daleko i szeroko, dla potomnych.

Stanley mógł dodać Dickensa do listy sławnych ludzi, których pochówki prowadził. Obejmowały one Lord Palmerston, były premier Wielkiej Brytanii, matematyk i astronom Sir John Herschel, misjonarz i odkrywca David Livingstone, a Sir Rowland Hill, reformator pocztowy i pomysłodawca penny post.

Wysiłki Forster i Stanley, aby uzyskać Dickens pochowany dokładnie tam, gdzie chcieli wzmocnił reputację obu mężczyzn. Dla każdego z nich, pochówek Dickensa w opactwie może być uważany za punkt kulminacyjny ich kariery.

Luke Fildes, Dickens’s grave in Westminster Abbey (1873)

Burial plotters put Charles Dickens in his place, The Times, 04 February 2020

Body of Work: A conspiracy to make Charles Dickens’s grave a national shrine can now be revealed, The Times, 04 February 2020