Jeden z najdziwniejszych stanów, z jakimi stykają się psychologowie, powoduje, że ludzie chcą się okaleczać. Znane jako zaburzenie integralności tożsamości ciała (BIID) lub ksenomelia, zwykle wiąże się z pragnieniem amputacji zdrowej kończyny. Rzadziej może przejawiać się jako pragnienie bycia paraplegikiem lub ślepcem. We wszystkich przypadkach osoby cierpiące mają poczucie, że ich ciało nie jest kompletne w swoim obecnym stanie. Nie wykazują żadnych innych zaburzeń psychicznych.

Cierpiący mają tendencję do utrzymywania swojego pragnienia w tajemnicy z obawy przed byciem osądzonym, co jest dodatkowym wyzwaniem, jeśli chodzi o diagnozę. Zgadzają się, że jest to dziwne i irracjonalne, a w wielu przypadkach nawet ich partnerzy są nieświadomi. Dręczy je poczucie, że ich ciało nie jest takie, jakie powinno być, i cierpią z powodu przytłaczającego niepokoju.

Częściowo z powodu tej tajemnicy otaczającej BIID, nie wiemy zbyt wiele o skali problemu. Wiemy natomiast, że obecnie nie ma „lekarstwa” innego niż samo okaleczenie. Leki i klasyczna psychoterapia nie eliminują pragnienia. Najnowsze badania dają nam powody, by sądzić, że wkrótce może się to jednak zmienić. Pojawiające się techniki mogą sprawić, że osoby cierpiące będą mogły pozostać sprawne lub zachować wzrok, pozbywając się pragnienia samookaleczenia.

W chwili obecnej osoby z BIID często dążą do amputacji za pomocą ekstremalnych i niebezpiecznych metod. Zagrożenie życia często wydaje się bardziej znośne niż cierpienie.

Były doniesienia o osobach chłodzących nogę lodem do tego stopnia, że po przyjęciu do szpitala, lekarze nie mieli wyboru, ale musieli amputować. Jedyne dwie znane operacje przeprowadzone „legalnie” miały miejsce w Szkocji w latach 90. w szpitalu NHS w Falkirk. Chirurg musiał bronić się przed komisją etyczną i podjęto decyzję, aby zapobiec dalszym operacjom.

The upshot jest to, że ci, którzy nie self-amputate często kończy się iść za granicę i płacić chirurgów do pracy nielegalnie – rzeczywiście jeden z przypadków szkockich był człowiek, który poleciał z Niemiec na operację. Mówi się, że najczęstszym celem podróży jest Azja. Badanie amerykańskie z 2005 r. wykazało, że spośród 52 osób cierpiących na tę chorobę, zwerbowanych w ciągu sześciu miesięcy, 27% podjęło próbę amputacji. Nowsze niemieckie badanie przeprowadzone na 21 osobach wykazało, że 47% z nich wyjechało za granicę, aby poddać się operacji. Praktycznie nic nie wiadomo o innych krajach.

Przyczyny i skutki

Nie wiemy jak długo istnieje BIID, poza tym, że pierwsze doniesienia pochodzą z 1977 roku. Pierwsze badanie grupowe miało miejsce dopiero w 2005 roku i stan ten nie jest jeszcze sklasyfikowany jako choroba. Nastąpiła jednak istotna zmiana w sposobie postrzegania tej choroby. O ile początkowo badano ją jako schorzenie psychiatryczne, ostatnio zainteresowały się nią bardziej neurobiologowie.

Dowody neuronaukowe zaczynają wskazywać, że cierpiący mają dysfunkcję w obszarach mózgu związanych z reprezentacją naszych ciał. Choć wyniki nie są jeszcze ostateczne i nie należy wykluczać możliwych psychiatrycznych komponentów tego stanu, ustalenia te są użytecznym krokiem naprzód.

Badacze eksperymentowali ostatnio na osobach cierpiących na BIID za pomocą techniki neuronaukowej zwanej kaloryczną stymulacją przedsionkową. Technika ta polega na stymulowaniu receptorów przedsionkowych w lewym uchu za pomocą strzykawki z zimną wodą z przymocowaną do niej miękką rurką. Technika ta znana jest z tego, że modyfikuje sposób, w jaki reprezentujemy nasze ciała, choć niestety jest bardzo specyficzna i działa tylko na niektóre elementy danej części mózgu. Być może dlatego w tym przypadku nie była skuteczna.

Jednakże istnieją obiecujące alternatywy, które nie zostały wypróbowane w odniesieniu do tego warunku. Jeden jest nazywany przezczaszkową bezpośrednią stymulacją prądu, nieinwazyjną techniką, która dostarcza prąd elektryczny o niskim napięciu do pacjenta przez dwie elektrody na skórze głowy. W ostatnich latach stosowano ją z powodzeniem do badania, w jaki sposób ludzie przedstawiają sobie swoje ciała oraz do modyfikowania stopnia, w jakim pacjenci z uszkodzonym mózgiem są świadomi swoich działań. Sugeruje to, że może ona przywrócić osobom cierpiącym na BIID zrównoważone poczucie własnego ciała, które obejmuje wszystkie kończyny.

Ten jest lustro-box iluzji, technika znana zmienić naszą świadomość działań ciała i stopnia, w jakim wydają się one częścią nas. Polega ona na nakłanianiu pacjenta do patrzenia na odbicie kończyny przez pudełko z lustrem.

Badacze wykazali, że może to wpłynąć na poczucie kontroli osoby nad ich działaniami, jak również zmniejszyć lub nawet wyeliminować ból fantomowy, który niektórzy ludzie doświadczają po amputacji.

Więc podczas gdy nadal pracujemy w kierunku zrozumienia tego bardzo trudnego warunku i rozwoju leczenia, dobrą wiadomością jest to, że istnieje powód do optymizmu. Może się okazać, że za kilka lat cierpiący będą mogli szukać leczenia, zamiast żyć ze wstydem i ciągłym pragnieniem wyrządzenia sobie krzywdy.

.