Małpy wełniste występują w północnych krajach Ameryki Południowej (Boliwia, Brazylia, Kolumbia, Ekwador, Wenezuela i Peru). Zazwyczaj zamieszkują wysoko położone lasy chmurowe, sezonowo zalewane lasy deszczowe i lasy, które znajdują się we wschodnim regionie równin Kolumbii, chociaż ich idealnym siedliskiem są wilgotne i dojrzałe lasy tropikalne.

Gatunek ten żyje w grupach społecznych liczących od 10 do 45 osobników. Foraging grupy, jednak mają tendencję do składania się z dwóch do sześciu osobników, które odgałęziają się od głównej grupy, która jest prawdopodobnie w celu zmniejszenia konkurencji żywności między osobami. Dieta małp wełnistych składa się z owoców z dodatkiem liści, nasion, kwiatów i bezkręgowców. Każda grupa jest zarządzana i prowadzona przez samca alfa, a organizacja społeczna w obrębie większej grupy jest zorganizowana według wieku, płci i statusu reprodukcyjnego samic. Reprodukcja w tych grupach charakteryzuje się promiskuityzmem; jeden samiec (albo alfa lub podwładny) kojarzy się z więcej niż jedną samicą, tak jak samice kojarzą się z więcej niż jednym samcem. Wkrótce po samice osiągają dojrzałość, opuszczają swoje grupy rodzicielskie, aby uniknąć wystąpienia chowu wsobnego, podczas gdy samce mają tendencję do pozostania w swoich grupach rodzicielskich.

Play nie tylko służy jako proces wiązania do ponownego rozpalenia relacji między jednostkami, ale jest również sposób, w jaki gatunek ustanawia hierarchię lub porządku dziobania społecznego, jak również pasywne dzielenie się jedzeniem, które jest również uważane za wspólną rutynę w gatunku. Małpy wełniste posiadają rozbudowany system wokalizacji oraz komunikacji węchowej, wizualnej i dotykowej. Mogą one być wykorzystywane do koordynowania działań grupowych, wskazywania agresji, przywiązania i oznaczania oraz ustanawiania terytoriów.