Kiedy odbitka robocza jest jedyną odbitką
Ten post został napisany przez Crissa Kovaca. Criss Kovac jest kierownikiem Laboratorium Konserwacji Filmów w National Archives and Records Administration (NARA).
Nierzadko zdarza się, że NARA otrzymuje mniej niż doskonały materiał filmowy stworzony przez agencje federalne. Jeden z rodzajów elementów, które czasami otrzymujemy, nazywany jest workprintem. Workprints są jak wstępny szkic filmu. Montażysta dokonywałby wszystkich potencjalnych poprawek na podstawie odbitek roboczych, a następnie przed montażem oryginalnych negatywów przekazywałby je reżyserowi do ostatecznej akceptacji. Workprinty czasami mają złożone ścieżki optyczne lub mogą im towarzyszyć oddzielne ścieżki optyczne lub magnetyczne.
Ponieważ były to elementy robocze, workprinty były zazwyczaj mocno traktowane. Niektóre typowe wizytówki odbitek roboczych obejmują łączenia taśm pomiędzy większością scen, ciężkie zadrapania, odciski palców, brud, rozdarcia, ślady po ołówkach używanych do wskazania przyszłych edycji, zanikania lub rozpuszczania, i ślimaki. Nie ślimaki jak te oślizgłe rzeczy w twoim ogrodzie, ale raczej kawałek pustej taśmy filmowej, która jest włożona do szpuli z obrazem, która jest używana do wskazania miejsc, w których ujęcia zostały usunięte, muszą być wstawione lub aby utrzymać obraz w synchronizacji ze ścieżką dźwiękową.
W przypadku filmu United States Information Agency (USIA) z początku lat 60. o roboczym tytule The American Negro (Local Identifer: 306.4786), NARA otrzymała misz-masz elementów. W przypadku obrazu na rolkach 1, 3 i 5 mamy do czynienia z odbitkami 35 mm, a na rolkach 2 i 4 z odbitkami 16 mm. Jeśli chodzi o dźwięk, mamy pięć szpul z poprzecinanymi pełnymi warstwami i pojedynczymi paskami ścieżki magnetycznej. Otrzymaliśmy również kilka szpul 16mm oryginalnych negatywów outtakes.
Nie mamy sposobu, aby dowiedzieć się, czy film został kiedykolwiek ukończony, więc najbardziej oryginalna i kompletna kopia, którą mamy jest workprint i związane z nim audio. Wszystkie szpule mają zespół octu, szczególnie ścieżki magnetyczne. Niedawno zdigitalizowaliśmy wszystkie szpule dla potrzeb referencyjnych. Następnie zmontowaliśmy je cyfrowo, aby zaprezentować film w jak najpełniejszym stanie. W zdigitalizowanej wersji można dostrzec wszystkie cechy charakterystyczne workprintu – sposób, w jaki dźwięk nie jest zsynchronizowany na wszystkich szpulach, niekompletna scena w 10:15, głębokie białe zadrapania emulsji pozostawiające postrzępione linie w części obrazu, ślimak tuż przed przemówieniem Roberta F. Kennedy mówi i podczas Little Rock materiału filmowego, a tłuszcz ołówek oznaczenia marring lewej stronie klatki podczas próby chóru.
Film jest dużo jak wiele z USIA innych filmów badających kwestie rasowe w Ameryce w tym czasie i miał być pokazany do międzynarodowych odbiorców. Zawiera wywiady, które nie mogą być uchwycone gdzie indziej z James Farmer, Roy Wilkins, Whitney Young, i Ralph Metcalfe. Farmer, Wilkins i Young byli zaliczani do „Wielkiej Czwórki” liderów praw obywatelskich wraz z Martinem Lutherem Kingiem, Jr. James Farmer był inicjatorem Freedom Ride w 1961 roku i współzałożycielem Kongresu Równości Rasowej. Roy Wilkins był dyrektorem wykonawczym NAACP w latach 1955-1977. Whitney Young był dyrektorem wykonawczym National Urban League w latach 1961-1971. Ralph Metcalfe był sportowcem olimpijskim i zdobył srebrne medale w 1932 i 1936 roku, a później był czterokrotnym kongresmanem USA z Illinois. Film opisuje również postępy i wyzwania stojące przed Afroamerykanami w dziedzinie głosowania, mieszkalnictwa i edukacji.
.