Dzięki dziwactwom terminów druku, zanim skończysz to czytać, będę o rok starszy niż wtedy, gdy zacząłem to pisać. W między czasie nadejdzie doroczny festiwal poszukiwania uwagi i zbierania prezentów znany jako moje urodziny – i wiele szczęśliwych powrotów do mnie.

Nie widzę, jak ktoś mógłby nie kochać urodzin, choć może myślę, że tylko dlatego, że jeszcze nie zniosłem żadnego z kamieni milowych, które są najwyraźniej tak traumatyczne. Z pewnością grube „0” na końcu twojego wieku jest tylko pretekstem do jeszcze większej imprezy? Tak długo, jak mogę jeszcze ciągnąć moją wspartą na ramie Zimmera siebie do baru, będę oczekiwać szampana, kartek i tortu z wystarczającą ilością świeczek, aby oświetlić każdą ostatnią linię na mojej starej twarzy.

Przyznam, że zmaksymalizowanie wpływu twoich urodzin staje się trudniejsze, gdy się starzejesz. Wiek od pięciu do jedenastu lat to wspaniałe dni obchodów urodzin, gdzie zaproszenie na imprezę ma taki sam skutek jak królewskie wezwanie – jeśli zostaniesz poproszony, pójdziesz – i nawet najskromniejsze obchody zakończą się czterema godzinami balonów, gier, śpiewu, wybuchów, jeża z serem i ananasem, torebek imprezowych i prawdopodobnie kilkoma wybuchami płaczu i/lub wymiotów.

Lata młodzieńcze są oczywiście nieco bardziej zdradliwe, co z całym nielegalnym piciem, ukradkowym szperaniem pod płaszczami i paleniem przez okno, ale szczerze mówiąc, to twoja własna wina, że pozwalasz rodzicom tam być. I w każdym razie, nawet najbardziej katastrofalne, najeżone MySpace-crashers, społecznie zrujnowane przyjęcie urodzinowe dla nastolatków jest lepsze niż to, co dzieje się później. Dla dorosłych urodziny, to praca miesięcy, aby uzyskać trzy kumple się do pubu na dwa i pół piwa i miskę nachos w swoim specjalnym dniu.

Which jest dlaczego nie rozumiem ludzi, którzy biorą ich urodziny off pracy. Wydaje się to rozsądnym pomysłem w zasadzie: urodziny powinny być zabawą. Praca nie jest zabawą. Oddziel jedno od drugiego, a będziesz miał lepszy dzień. Ale to nonsens. Po pierwsze, jeśli weźmiesz dzień wolny, wszyscy, których znasz będą w pracy, a ty spędzisz ten dzień oglądając telewizję i kontemplując bezsens życia.

Oczywiście w idealnym świecie, wszyscy twoi przyjaciele wzięliby dzień wolny również i spędziliby ten czas otaczając cię czułą adoracją. Ale świat nie jest idealny, ani twoi przyjaciele. Nikogo tak naprawdę to nie obchodzi. Rozwiązanie? Twoi koledzy.

Wspaniałą rzeczą o urodzinach w pracy jest to, że ilość zamieszania zrobionego nad nimi nie ma nic wspólnego z tym, jak popularny jesteś. To nie może mieć mniejszego znaczenia. Motywacją nie jest miłość twoich kolegów do ciebie; jest to ich nienawiść do ich pracy. Zilustruję ten fakt następującą wyimaginowaną rozmową:

Osoba A: „Zamiast wypełniać ten arkusz Excela, czy wolałbyś pójść na długi lunch do Pizza Express, zrobić sobie półgodzinną przerwę o 16:00 na ciasto, ciepłe wino gazowane i trochę śpiewu, a potem pójść wcześniej do pubu?”

Osoba B: „Tak, zrobiłabym to.”

A: „Czy przeszkadza ci, że przyczyną całej zabawy byłby ktoś, kogo ledwo znasz i jeszcze bardziej ledwo lubisz?”

B: „Nie.”

Widzisz? I zakładając, że jesteś lubiany w swoim miejscu pracy – a jestem pewien, że jako wymagający konsument wysokiej jakości dziennikarstwa, musisz być – znacznie zwiększysz ilość prezentów i kartek, będziesz mógł rozkazywać swoim kolegom przez cały dzień, a potem oni wszyscy przyjdą na twoje urodzinowe drinki i sprawią, że będziesz popularny przed swoimi prawdziwymi przyjaciółmi. Nie będzie się od ciebie oczekiwać żadnej pracy, a jak każdy wie, jest to o wiele bardziej satysfakcjonujące niż nie robienie niczego tylko dlatego, że nie chcesz.

Urodziny w pracy są genialne. W rzeczywistości, jedynym problemem, jaki widzę, jest to, że kiedy dojdziesz do wieku, w którym twoi koledzy z pracy robią więcej zamieszania z twoimi urodzinami niż twoi przyjaciele, cóż, wtedy wiesz, że naprawdę jesteś stary.

• Share on Facebook
• Share on Twitter
• Share via Email
• Share on LinkedIn
• Share on Pinterest
• Share on WhatsApp
• Share on Messenger

.