Jeśli twierdzisz, że nigdy nie kłamiesz, cóż, jesteś kłamcą.

Te małe białe kłamstwa wymykają się częściej, niż zdajesz sobie z tego sprawę: Jedno z badań wykazało, że Amerykanie, średnio, mówią około 11 kłamstw tygodniowo. Inne badania pokazują, że liczba ta jest po stronie konserwatywnej. Badanie opublikowane w Journal of Basic and Applied Social Psychology wykazało, że 60 procent ludzi nie potrafi przejść 10 minut bez skłamania przynajmniej raz. I robi się jeszcze gorzej: Ci, którzy skłamali, w rzeczywistości powiedzieli średnio trzy kłamstwa podczas tej krótkiej rozmowy.

Dlaczego to robimy?

W badaniu ponad 100 absolwentów psychologii obecnie lub wcześniej w terapii, Leslie Martin, PhD, z centrum doradztwa Wake Forest University, odkrył, że z 37 procent, którzy zgłosili kłamstwo, większość zrobiła to „aby chronić się w jakiś sposób – głównie, aby uniknąć wstydu lub zażenowania, aby uniknąć bolesnych emocji i uniknąć osądzania.”

Wiesz, jak wtedy, gdy jesteś zbyt zmęczony, aby iść na brunch, więc twierdzisz, że masz żołądek bug lub mówisz szefowi miałeś kłopoty z pociągiem, kiedy naprawdę po prostu zaspał. Potem są małe kłamstwa zwane prospołecznymi, które uczą nas jako dzieci, że są nieszkodliwe. (Mówiąc babci, że kochasz nowy sweter, kiedy tak naprawdę go nienawidzisz, lub mówiąc żonie, że wygląda świetnie w tym stroju, kiedy tak naprawdę myślisz, że wygląda trochę na ciężkiej stronie.)

Problem z tymi małymi kłamstwami – które są nieszkodliwe na początku – jest to, że mają tendencję do efektu kuli śnieżnej.

Badania opublikowane w czasopiśmie Nature Neuroscience odkryły, że kłamstwo to śliski stok: Kiedy ludzie mówią małe kłamstwa, mózg staje się znieczulony na poczucie winy, które nieuczciwość zazwyczaj powoduje.

Podsumowując, im więcej kłamiesz, tym łatwiej jest to robić, a kłamstwa stają się coraz większe.

Jak dobrzy jesteśmy w wykrywaniu kłamstw?

Możliwe, że rzucasz kłamstwa dość często. Ale czy wiesz, kiedy jesteś oszukiwany?

Okazuje się, że jesteśmy całkiem dobrzy w wykrywaniu kłamców, ale w końcu sami się z tego wycofujemy. Badania opublikowane w Psychological Science wykazały, że wszyscy mamy zaprogramowane instynkty do wykrywania kłamców, ale są one często nadrzędne w stosunku do naszych świadomych umysłów.

„Chociaż ludzie nie mogą świadomie odróżnić kłamców od osób mówiących prawdę, mają poczucie, na pewnym mniej świadomym poziomie, kiedy ktoś kłamie”, mówią autorzy. To nasze świadome uprzedzenia i umiejętności podejmowania decyzji, które zakłócają naturalną zdolność do wykrywania oszustw.

Duża metaanaliza wykazała, że ogólna dokładność odróżniania prawd od kłamstw wynosi zaledwie 53 procent – niewiele lepiej niż rzucanie monetą, zauważają autorzy, psychologowie Charles Bond, PhD, z Texas Christian University, i Bella DePaulo, PhD, z University of California, Santa Barbara.

I wydaje się, że wszyscy jesteśmy równie źli w ich identyfikowaniu: Badanie z 2014 roku wykazało, że osoby inteligentne emocjonalnie są łatwiej oszukiwane przez kłamców.

Podczas gdy puszczanie tych małych białych kłamstw nie jest życiem lub śmiercią (i szczerze mówiąc, możemy być lepsi nie wiedząc, czy nasz współpracownik nienawidzi naszego stroju), istnieją bardziej poważne sytuacje, w których weryfikacja kłamstw jest ważną umiejętnością. Powiedzmy, że masz podstawowe podejrzenia, że twój małżonek jest niewierny, lub że twoje dziecko może być angażowanie się w niebezpiecznych działań za plecami.

Na szczęście istnieją aktywne kroki, które możemy podjąć, aby poprawić nasz radar wykrywania kłamstw. Według behawioralnych ekspertów i profesjonalnych przesłuchiwaczy, kluczem jest obserwowanie, a nie słuchanie. Możesz nie być w stanie usłyszeć kłamstwa, ale możesz dostrzec kłamcę, będąc świadomym tych niewerbalnych znaków.

5 kroków do stania się ludzkim wykrywaczem kłamstw

• Ustalenie poziomu odniesienia

„W świecie analizy behawioralnej, obserwacje poziomu odniesienia są całością obserwacji atrybutów niewerbalnych bez wprowadzania czynników stresogennych i wyzwalaczy. Większość pomiarów linii bazowej powinna być skalibrowana podczas niekonfrontacyjnej rozmowy” – mówi Roger Strecker, Sr., wyszkolony behawioralnej analizy wywiad / przesłuchanie z ponad 30 latami prawa doświadczenia egzekwowania, który jest teraz CEO Ternion Risk Mitigation Group.

Jest szczególnie łatwy do ustalenia linii bazowej zachowania dla tych, do których jesteś blisko jak małżonkowie, dzieci i przyjaciele.

„Jeśli używasz wizualne zachowanie do pomiaru wiarygodności kogoś wiesz, będziesz miał również korzyści z linii bazowej. Niektórzy ludzie, na przykład, nigdy nie będą patrzeć ci w oczy. Dla innych każda interakcja to spojrzenie w dół” – napisała Wendy L. Patrick, Ph.D., prokurator zawodowy, ekspert behawioralny i autorka książki „Red Flags: How to Spot Frenemies, Underminers, and Ruthless People”. „Wiedza o tym, jak ktoś normalnie wygląda (lub nie) podczas interakcji w cztery oczy, może pomóc w ocenie znaczenia odchyleń od normy.

• Studiuj oczy

Mówią, że nasze oczy są oknem do naszej duszy – a jeśli chodzi o zauważenie kłamcy, studiowanie portalu może doprowadzić cię do prawdy.

Badanie ludzi w 58 krajach wykazało, że niechęć do patrzenia była zachowaniem, które większość ludzi kojarzyła z oszustwem. Ale czy jest w tym jakaś prawda?

Badacze twierdzą, że nie.

Nauka pokazuje, że kłamcy nie unikają kontaktu wzrokowego częściej niż ci, którzy mówią prawdę. Kluczową rzeczą, której należy szukać w ruchu oczu jest odchylenie od linii podstawowej.

„Zawsze patrzymy z odchylenia od analizy linii podstawowej, cokolwiek rozmówca wykazuje w odniesieniu do kontaktu wzrokowego, skupienia, a nawet rozszerzenia lub zwężenia źrenic są oceniane”, mówi Strecker. „Jeśli kontakt wzrokowy był stały na początku rozmowy, a następnie zmienił się, gdy wprowadzono stresor lub pytania wyzwalające, należy to odnotować jako cechę, która może być zwodniczą reakcją.”

On również zauważa, że jak szybko lub wolno ktoś mruga (i jak to się zmienia od ich linii podstawowej, gdy mówią coś, co podejrzewasz, że jest kłamstwem) jest krytyczny obserwować.

Zastrzeżenie przychodzi, gdy są bardzo wysokie stawki zaangażowane – powiedzmy, oszukiwanie w związku lub robienie czegoś w miejscu biurowym, które może kosztować cię swoją pracę. W tych sytuacjach, niektóre badania znalazły spojrzenie awersja być związane z deception.

• Spójrz na „mikroekspresji”

Badania z laboratorium psychologii sądowej Stephena Portera na Uniwersytecie Dalhousie znaleźć, że twarz będzie zdradzać deceiver’s prawdziwe emocje – „cracking” krótko i pozwalając wyświetlacze prawdziwych emocji wyciekać.

Gdy ludzie zostali poinstruowani, by kłamać, badacze byli w stanie dostrzec rzadkie „mikroekspresje”, przebłyski prawdziwych emocji, które pokazują się krótko, od jednej piątej do jednej dwudziestej piątej sekundy, na ich twarzach.

„Twarz i jej muskulatura są tak złożone – tak bardzo złożone niż gdziekolwiek indziej w naszych zewnętrznych ciałach”, mówi Leanne ten Brinke, studentka psychologii eksperymentalnej, która współpracowała przy badaniach. „Są pewne mięśnie w twarzy, których nie możesz kontrolować … i te mięśnie nie będą aktywowane w przypadku braku prawdziwych emocji – po prostu nie możesz tego zrobić.”

Porter dodaje, że jeśli ktoś mówi naprawdę duże kłamstwo z poważnymi konsekwencjami, twarz zdecydowanie ujawni oszustwo. „Ponieważ w przeciwieństwie do mowy ciała, nie możesz monitorować ani całkowicie kontrolować tego, co dzieje się na twojej twarzy. Badania te były pierwszą szczegółową eksperymentalną demonstracją sekretów ujawnionych, gdy ludzie stawiają na 'fałszywą twarz’, udając lub hamując różne uniwersalne emocje.”

Te maleńkie pęknięcia trwające mniej niż jedną piątą sekundy mogą wyciekać emocje, które ktoś chce ukryć, takie jak gniew lub poczucie winy. Eksperci zwracają uwagę, że oznaki emocji niekoniecznie są oznakami winy, ale mogą dać ci wgląd w podstawowe emocje, które ktoś może ukrywać.

„Wyraz twarzy wydaje się pękać i inna emocja wycieka na twarz, jednak krótko”, mówi ten Brinke. „Kiedy widzisz taki wyraz twarzy, musisz sondować pytaniami, aby dowiedzieć się, dlaczego dana osoba czuje się w ten sposób.”

• Spot a fake smile

Według metaanalizy DePaulo, kłamcy są bardziej prawdopodobne, aby zacisnąć wargi razem, pozostawiając ich uśmiech wyglądający na wymuszony lub napięty.

Ale nie chodzi tylko o usta – to połączenie ust i oczu jest kluczowe w wykrywaniu kłamcy.

„Osoba prawdomówna uśmiecha się całą twarzą, jak słynna Mona Lisa”, mówi Patrick. „Kurze łapki wskazują na szczerość.”

Podkreśla, że podczas gdy mamy tendencję do nieufności wobec ludzi, którzy mają chwiejne oczy, zrywają kontakt wzrokowy lub nie będą patrzeć ci w oczy w ogóle, istnieje wiele niewinnych wyjaśnień dla tego, czy są nieśmiali, nerwowi lub niezręczni społecznie. Więc skupiając się na czyichś oczach, gdy się uśmiechają, to świetny sposób, aby wykluczyć te inne wyjaśnienia.

Istnieje siedem ludzkich emocji, Stecker mówi: gniew, szczęście, smutek, strach, zaskoczenie, obrzydzenie i pogarda. Wchodzą one w grę, gdy ktoś wymusza uśmiech.

„Patrzymy teraz na 'mieszaną ekspresję’, z dolną połową twarzy wystawiającą drugorzędną ludzką emocję i górnym kwadrantem twarzy wystawiającym pierwotną ludzką emocję”, mówi Strecker. „Prawdziwy uśmiech będzie wykazywał pasujące do siebie dolne i górne półkule ludzkiej twarzy, które pasują do siebie i będą prawdopodobnie skatalogowane jako szczęśliwe”. W przypadku fałszywego uśmiechu występuje rozłączenie między oczami a ustami. „Górna półkula lub obszary wokół oczu mogą wykazywać pogardę, złość lub obrzydzenie”, wyjaśnia.

• Zobacz oznaki stresu

Więc jesteś całkiem pewien, że twój przyjaciel, szef lub członek rodziny właśnie skłamał ci w twarz. Postanawiasz naciskać na nich w tej sprawie, prosząc o wyjaśnienie tego stwierdzenia. Szanse są, będą pewne fizyczne zmiany, które mogą cię naprowadzić na ich discomfort.

„Układy limbiczne i zwoje podstawy to dwa krytyczne składniki ludzkiego mózgu kontrolujące przetwarzanie stresu i widoczne niewerbalne atrybuty oszustwa, które ludzie wystawiają”, mówi Strecker. „Nie jest powszechnie znany, kiedy ludzki mózg jest pod wpływem stresu, temperatura mózgu wzrasta i często jest wykazywana jako pot na czole lub górnej wardze twarzy. Dotykanie twarzy jest 'pacyfikatorem’ i ma uspokajający wpływ na mózg będący pod wpływem stresu. Stukanie nogami lub drżące ręce (kiedy podczas linii podstawowej ich ręce, nogi i stopy były łagodne) powinny być zauważone.”

Oczywiście to zależy od linii podstawowej – niektórzy ludzie po prostu mają zwyczaj kręcenia włosów lub dotykania twarzy. Strecker mówi jednak, aby zwracać uwagę na wszelkie zmiany w szybkości mrugania, połykania, pocierania dłoni o twarz, ziewania, kręcenia włosów lub tempa oddychania – wszystkie działania, które mogą sugerować, że kłamstwo jest w toku.

WIĘCEJ OD BETTER

• Co to jest gaslighting?
• Wampiry energetyczne wyczerpują cię psychicznie. Oto jak ich unikać.
• 5 rodzajów biurowych palantów: Czy jesteś jednym z nich?

Chcesz więcej takich wskazówek? NBC News BETTER ma obsesję na punkcie znajdowania łatwiejszych, zdrowszych i mądrzejszych sposobów na życie. Zapisz się do naszego newslettera i śledź nas na Facebooku, Twitterze i Instagramie.