Zapytaj o toksycznych rodziców, a ludzie mają wiele do powiedzenia na ten temat. Pytanie na Reddit: „Redditors, którzy wycięli toksycznych rodziców z waszego życia, co było ostatnią kroplą?” doczekało się ponad 300 komentarzy – wiele z nich to historie o strasznych rodzicach, którzy robią i mówią straszne rzeczy. Historie o nadużyciach, o narcyzmie. Historie o zażywaniu narkotyków i opiece zastępczej. Ale także historie o codziennej toksyczności, znanej tak wielu rodzinom.

ZWIĄZANE: This Is What It’s Like Growing Up With A Narcissistic Mother

Throwaway872377 writes: „I have not cut the wires completely, but the point of no return for me was when they told me that they are unhappy of what their kids have become and that it is their fault. Po dalszej dyskusji stwierdzając, że to ich wina, bo nie mogli już nas kontrolować, kiedy się wyprowadziliśmy. To był … moment, w którym zrozumiałem, że jedynym celem mojego rodzica jest kontrolowanie mnie.”

Gogogadget2008 dodaje kolejną historię, którą dzieci narcyzów rozpoznają. Po całym życiu znęcania się, kiedy próbowała ponownie nawiązać kontakt, „ostatnią kroplą była rozmowa w cztery oczy o tym, jak wyglądało moje życie, ponieważ nie rozmawialiśmy od jakiegoś czasu, a ona nie mogła sobie przypomnieć naprawdę niczego o mnie. Rozmowa od razu zeszła na jej temat i jej nowego 'przypadkowego’ chłopaka. Nie ma żadnego powodu, który ktokolwiek mógłby podać, aby usprawiedliwić pozwolenie tej osobie w pobliżu mojej rodziny.”

Więc może zdecydowałeś, że nadszedł czas, aby zerwać więzi z twoimi toksycznymi członkami rodziny. Jest tylko jeden problem. Jak zrywać więzi z ludźmi, którzy dali ci życie? W naszym społeczeństwie przywiązujemy dużą wagę do relacji z rodzicami – i nie zawsze wiemy, jak uwolnić się od czegoś tak pierwotnego. Richard A. Friedman, profesor psychiatrii w Weill Cornell Medical College, pisze w The New York Times, że odcięcie rodzica jest jak „amputacja zgangrenowanej kończyny”. Więc mama może być okropną narcystką, a tata alkoholowym kłamcą. Ale nadal są twoimi rodzicami, prawda? Jest ogromna presja, żeby to znieść. Ale nie musisz tego robić. Możesz się z tego wyrwać.

Najpierw weź głęboki oddech

Steven J. Hanley, Ph.D., mówi Prewencji, że najlepszą rzeczą do zrobienia jest wzięcie oddechu. Wiele rozpadów rodziny następuje po brzydkiej kłótni – i nie chcesz zrobić lub powiedzieć czegoś, za co później będziesz żałować. Jak wynika z badań przeprowadzonych w Australian Social Work, większość rozłąk została „wywołana”, zazwyczaj przez „stosunkowo drobny incydent lub poważniejszy akt zdrady uznany za dokonany przez rodzica”.

„Nie podejmuj impulsywnych, pochopnych decyzji dotyczących członków rodziny, z którymi byłeś w konflikcie, ponieważ możesz powiedzieć lub zrobić coś, czego będziesz żałować”, mówi Hanley.

I dosłownie, weź głęboki oddech. Głębokie oddychanie, mówi Harvard Health Publishing, „pozwala ci wykorzystać jeden z najsilniejszych mechanizmów samouzdrawiania twojego ciała.” Amerykański Instytut Stresu zaleca to samo skupione oddychanie jako „super stress buster”. A jeśli myślisz o zerwaniu ze swoimi toksycznymi rodzicami, są szanse, że żyjesz w ciągłym stanie stresu. Więc, pozwól sobie na oddychanie.

Evaluate the Relationship

On We Have Kids, Lizett, która ma dyplom z psychologii skupionej na doradztwie, mówi, że najpierw musisz ocenić swój związek z rodzicami. Musisz wziąć pod uwagę historię między wami – i pamiętaj, że przeszłe zachowanie generalnie przewiduje przyszłe zachowanie. Pomyśl o tym, na kogo, oprócz ciebie, wpływa ten związek: czy dobrze się czujesz, gdy twoje dzieci przebywają w pobliżu twoich rodziców? A może twój współmałżonek lub znacząca inna osoba?

ABCNews mówi, że jeśli twój związek opiera się na wszelkiego rodzaju nadużyciach, lub jeśli ciągle martwisz się o to, jak każde zaangażowanie z nimi okaże się, „Nadszedł czas, aby kochać siebie wystarczająco, aby pozwolić im odejść”.

Musisz również ocenić rodzaj kontaktu, jaki z nimi masz. Czy jest on, jak sugeruje ABCNews, w całości negatywny? Jeśli stresuje cię to tak bardzo, że wpływa na inne obszary twojego życia, lub jeśli jest to wszystko jednostronne – tj. wszystko o nich – nadszedł czas, aby odpuścić. A kiedy w związku dominują trujące rzeczy, takie jak zażywanie narkotyków, pożyczanie pieniędzy i gry umysłowe, musisz się zdystansować dla własnego dobra.

Zdystansuj się

Daj sobie rodzaj próbnej separacji. To jest w porządku, mówi Prevention, aby „utrzymać interakcje krótkie, nie akceptować połączeń czasami (jak wtedy, gdy jesteś w dobrym nastroju, a twoja mama dzwoni z kolejnym z jej energochłonnych whinefestów), zgodzić się nie omawiać gorących tematów, lub ustanowić granice, jak mówienie teściowi, że nie będziesz tolerować jego negatywnych uwag na temat twojej wagi.”

W We Have Kids, Lizett zaleca wypróbowanie tego dystansu z mniejszą ilością rozmów telefonicznych, e-maili i kontaktu. Możesz odmówić omawiania pewnych tematów, a nawet ograniczyć kontakt do ważnych wydarzeń, takich jak ciąża – która może być ogłoszona przez e-mail, a nawet przez e-mail grupowy, jeśli musisz.

Ale czasami, to nie wystarczy

Mark Goulston, M.D., autor Talking to Crazy: How to Deal with the Irrational and Impossible People in Your Life, mówi Prevention, że podczas gdy można stworzyć dystans, najlepiej jest rzeczywiście zrobić cięcie – to daje zamknięcie do was obu, a nie pozostawiając cię dyndające. Jamye Waxman, MD i autor How to Break Up With Anyone: Letting Go of Friends, Family, and Anyone in Between, mówi, że „To może być 5-minutowa rozmowa, w której mówisz: 'Zdałem sobie sprawę, że nasze wspólne działania nie były zdrowe. Nie chcę już tego robić”. Goulston mówi, że możesz wtedy odmówić kontynuowania dyskusji za pomocą zdania takiego jak: „Dlaczego nie przerwiemy rozmowy w tym miejscu?”

To ważne. Jedno z niewielu badań dotyczących wyobcowania między dorosłymi a dziećmi dotyczyło 52 osób, które nie rozmawiały już ze swoimi rodzicami. Opublikowane w Journal of Family Communication, wykazało, że ludzie, którzy byli w stanie utrzymać dystans, którego pragnęli, „zaangażowali się w praktyki komunikacyjne, aby zdystansować się od swoich rodziców.” Innymi słowy, rozmawiali o tym i komunikowali swoje obawy dotyczące relacji. Ludzie, którzy tego nie zrobili, weszli w relację typu „on-again, off-again”, która trwała (i miała na nich negatywny wpływ), aż w końcu odbyli poważną rozmowę.

Szukaj innych źródeł wsparcia

Pamiętaj o tym, co mówi dr Hanley: „W pewnym sensie opłakujesz stratę kogoś, kogo, przypuszczalnie, kochałeś lub czułeś się przez niego kochany, lub chciałeś czuć się przez niego kochany, co może być bardzo trudne.” Prewencja zaleca rozmowę z małżonkiem, zaufanym przyjacielem lub grupą wsparcia – i że szukanie profesjonalnej pomocy może nie być złym pomysłem, albo. Tylko pamiętaj o tym, co mówi dr Friedman: „Myślę, że terapeuci mają skłonność do ratowania związków, nawet jeśli mogą one być szkodliwe dla pacjenta.”

Psycholog Dorothy Rowe mówi brytyjskiemu czasopismu Psychologies, że istnieją znaczące dowody na to, że „wpływ i 'programowanie’ matki może zostać unieważnione przez inne znaczące postacie, takie jak krewni, w szczególności ciotki, a nawet nauczyciel.” Ich wsparcie może być nieocenione w takim momencie, zwłaszcza, że zrywasz więzi z własnym rodzicem i zaczynasz życie bez nich.

Jestem w throes of this all right now. Mam toksycznego rodzica. I pomimo kłamstw, pomimo alkoholizmu, pomimo sposobu, w jaki zabija moją matkę, kiedy tylko dzwoni, pomimo tego, jak odkrywam, że większość żalów, które na mnie zrzucił, opierało się na precyzyjnie wyostrzonym poczuciu fałszywej ofiary, wciąż waham się, czy odciąć go na zawsze. Nie rozmawiałam z nim od miesięcy, nie od czasu, kiedy dzwonił kilka razy z rzędu, w końcu odebrałam, stanowczo powiedziałam mu, że jestem zajęta (co szczerze mówiąc było prawdą) i nie mogę rozmawiać. Powiedziałam, że zadzwonię do niego później. Po prostu… nigdy tego nie zrobiłam. Czas nie wydawał się odpowiedni, żeby dać się okłamać. To nie jest tak, że miał jakieś palące pragnienie, aby usłyszeć o moich dzieciach – on nigdy nie pyta o nich, nigdy. Więc przypuszczam, że jestem ghosting, czego nie zalecają, ale żyję z tym wyborem na razie.

Jeśli oceniłeś i zdecydowałeś, że musisz wyciąć toksycznych rodziców – zrób to. Jesteś wystarczająco silny. Jesteś lepszy niż ból, który ci zadają. Ja czuję się o wiele lepiej w życiu teraz, kiedy nie muszę się już obawiać, że mój ojciec zadzwoni, gdy mój telefon zadzwoni. I pamiętaj, może nie będziesz musiał całkowicie zrywać więzi. To naprawdę zależy od Ciebie. Pewne poważne zdystansowanie się może wiele zdziałać, jeśli nie jesteś jeszcze gotowy, aby przejść całą drogę. Nie zasługujesz na gry umysłowe, umniejszanie, nienawiść, dramat. W twoim życiu nie ma na to miejsca. Więc idź za tym. Ustal pewne granice, które pozwolą ci być całą, szczęśliwą i wolną od stresu. Jesteś tego warta. Wiem, że ja jestem. I tak samo jest z moimi dziećmi i mężem.