Mam jedną z tych prac, o których raczej nie mówię na przyjęciach koktajlowych – zwłaszcza w towarzystwie rodziców z małymi dziećmi z przedmieść.

Bo kiedy mówię im, że jestem autorką opublikowanej książki dla dzieci, zaczynam liczyć – 3…2…1…- czekając na nieuniknione pytanie:

„Piszesz książki dla dzieci? Ja mam książkę dla dzieci! Czy mogę ją wysłać do Ciebie?”

Większość ludzi nie wie, że redaktorzy otrzymują więcej rękopisów książek obrazkowych niż jakiegokolwiek innego gatunku. Dlaczego? Ponieważ wydaje się to takie łatwe do zrobienia. Cóż, pomimo powszechnego przekonania, pisanie książek dla małych ludzi, którzy nawet nie potrafią czytać, jest w rzeczywistości naprawdę trudne.

Zanim zostałam autorką, byłam agentem literackim dla autorów książek dla dzieci. Miałam zaszczyt pracować z niesamowitymi ludźmi: Davem Pilkeyem, Cynthią Rylant, Paulem Zindelem, a nawet z Judy Blume! I mogę powiedzieć, że na każdy rękopis, który reprezentowałem i sprzedałem, było 500 innych, których po prostu nie mogłem – z prawie zawsze tych samych powodów.

Jeśli chcesz, aby Twoja książka obrazkowa wzniosła się na szczyt stosu niezamówionych, potrzebujesz czegoś więcej niż niesamowitej postaci (najlepiej nie gadającej miotły) i wspaniałej historii. Więc jeśli obiecasz, że nie powiesz „Więc, piszesz książki dla dzieci? To naprawdę łatwe, prawda?” Podzielę się 7 z moich ulubionych wskazówek do pisania manuskryptu książki dla dzieci i (miejmy nadzieję) dostać go sprzedać:

1. Zdefiniuj rynek docelowy. Jeśli jeszcze raz usłyszę: „To jest historia dla wszystkich grup wiekowych”, wybuchnę spontanicznie. Wybierz grupę wiekową i napisz relatywną historię dla nich. Czy jest to dla małych dzieci (docelowo w wieku 2-6 lat); Middle graders (docelowo w wieku 8-11 lat); lub Young Adult (docelowo w wieku 12+)? Jeśli naprawdę napisałeś historię dla wszystkich grup wiekowych, będzie ona działać na tym i wielu innych poziomach. Ale jeśli nie możesz zaangażować nawet jednej z tych grup bezpośrednio, to nie będzie działać dla żadnej z nich.

2. Wybrać temat relatable? Czy ma on szeroki zasięg? Czy jest to temat z punktu widzenia dziecka – lub przynajmniej o kwestii, która jest ważna dla świata dziecka? (Możesz więc przemyśleć swoją historię o sklepikarzu w średnim wieku, który jest smutny, że jego sałata się nie sprzedaje – dzieci nie rozumieją pracy od 9 do 5, człowieku!). Jeśli dziecko odnosi się do twojej historii i widzi w niej siebie, będzie chciało czytać ją w kółko.

3. Zrób wyraźny początek, środek i koniec. Historia o małej dziewczynce, która widzi ślimaka, napełnia wiaderko piaskiem i idzie spać w nocy, to nie historia, to dzień Twojego dziecka. I choć jestem pewna, że miała cudowny dzień, nie jest to po prostu fascynująca opowieść… no, dla kogoś innego niż jej babcia. Prawda jest taka, że zakończenie historii jest jeszcze trudniejsze niż jej rozpoczęcie.

4. Nie pozwól, aby twoja historia była kaznodziejska. Twoja historia powinna być wystarczająco subtelna, aby przekazać wiadomość bez morału „w twarz”. Dzieci potrafią wyczuć morały. A one pachną jak brukselka.

5. „Pokaż”, nie „opowiadaj”. Pisanie książek obrazkowych wygląda na zwodniczo proste – w końcu jak trudne może być napisanie 32-stronicowej historii liczącej około 700 słów? (Większość książek obrazkowych ma od 500 do 1000 słów). W rzeczywistości jednak, to właśnie oszczędność słów jest największym wyzwaniem dla pisarza. Rzemiosło pisania książek obrazkowych polega na opowiedzeniu swojej historii w jak najmniejszej ilości – i przy użyciu jak najsilniejszych – słów (nie każ mi zaczynać, dlaczego rymowanie sprawia, że jest to jeszcze trudniejsze!). Trzymaj to krótko i trzymaj to „do rzeczy”

6. Spraw, aby Twoja historia była inna. Z pewnością klasa 1 klasy twojego syna pokochała twoją historię. Heck, masz owację na stojąco! (Przy okazji, pierwszoklasiści będą cieszyć się prawie wszystko, co dostaje je z matematyki). Ale jest twoja historia różni się na tyle od tego, co jest już tam, aby zmusić wydawcę do inwestowania tysięcy dolarów publikowania, marketingu i sprzedaży to?

7. Dobre książki obrazkowe nie są napisane z dnia na dzień. Jedna z moich ulubionych historii jest o facecie, który powiedział mi: „Napisałem książkę w drodze do domu na Metro North na drugi dzień. Możesz na nią spojrzeć?” Nie. Nie, nie mogę. I proszę, nie zmuszaj mnie. Dlaczego? Ponieważ wszystko, co zostało napisane w czasie potrzebnym na dotarcie z Grand Central do Scarsdale, nie jest książką. To pierwszy szkic. Nie da się napisać książki dla dzieci w godzinę czy nawet dwie. Pisanie książek dla dzieci zajmuje dużo czasu (moja ostatnia książka obrazkowa zajęła mi prawie rok). Dobra książka dla dzieci to „destylacja pomysłu, a najbardziej skuteczni pisarze używają tylko kilku mocnych słów, aby powiedzieć najważniejsze (i zabawne) rzeczy. Uznany autor/ilustrator Mem Fox ujął to najlepiej, mówiąc: „Pisanie dla dzieci jest jak pisanie „Wojny i pokoju” w haiku.”

Sarah Maizes jest autorką kilku książek obrazkowych dla dzieci, w tym „W drodze do szkoły” (Bloomsbury), która właśnie została nominowana do nagrody Charlotte Stowarzyszenia Czytelnictwa Stanu Nowy Jork. Śledź ją na Facebooku lub wejdź na stronę www.SarahMaizes.com

.