AIDS-associated vacuolar myelopathy (VM) is a common neurologic complication of AIDS. Patologicznie, VM charakteryzuje się wakuolizacją w bocznych i tylnych kolumnach piersiowego rdzenia kręgowego i wykazuje uderzające podobieństwo do mielopatii związanej z niedoborem witaminy B12. W seriach autopsyjnych, 20% do 55% pacjentów z AIDS ma dowody na chorobę rdzenia kręgowego odpowiadającą VM. Mielopatia ujawnia się zwykle późno w przebiegu zakażenia HIV, z powoli postępującym osłabieniem kończyn dolnych, zaburzeniami chodu, zaburzeniami czucia w nogach, impotencją u mężczyzn oraz częstym oddawaniem moczu i parciami naglącymi. Jej przebieg jest niezmiennie postępujący i prowadzi do ciężkiego porażenia kończyn dolnych, z utratą zdolności chodzenia i kontroli zwieraczy. Diagnostyka różnicowa jest bardzo szeroka i obejmuje choroby metaboliczne, infekcyjne i nowotworowe rdzenia kręgowego. Rozpoznanie opiera się na obserwacji klinicznej i wykluczeniu innych przyczyn mielopatii na podstawie badań serologicznych, radiologicznych i badania płynu mózgowo-rdzeniowego. Patogeneza VM nie jest znana. Próby wykrycia HIV w rdzeniu kręgowym nie przyniosły istotnych rezultatów, nie ma też dowodów na związek między obecnością HIV a rozwojem mielopatii. Zaburzenia metaboliczne szlaku transmetylacji zależnej od witaminy B12, wywołane przez HIV lub aktywację cytokin, są uważane za możliwą przyczynę VM związanego z AIDS. Nie jest znana metoda leczenia mielopatii AIDS i nie ma dowodów na to, że leki antyretrowirusowe mogą poprawić objawy lub spowolnić postęp VM. Leczenie objawowe obejmuje leki przeciwspastyczne, leczenie zaburzeń czynności zwieraczy i fizykoterapię. Eksperymentalne metody leczenia są obecnie testowane w badaniach klinicznych.