Uwięzieni w pamięci, niezdolni do przejścia obok tego, co ci zrobili, a przebaczenie jest ostatnią rzeczą, którą chcesz usłyszeć… oto 5 powodów, dla których przebaczenie jest tak trudne.

Myślę, że można bezpiecznie powiedzieć, że jeśli chodzi o odnoszenie się do ludzi, jedna rzecz jest gwarantowana – zostaniesz zraniony. Słyszałem, że kiedyś bardzo dobrze powiedziano, że miłość to pozwolenie na to, by ludzie cię zawiedli. Ale kiedy to się dzieje, nie zawsze jesteś na to gotowy, prawda? I nie chodzi o ludzi, którzy są od nas oddaleni, ani o tych zupełnie obcych ludzi, którzy zostawiają komentarze na twojej stronie na Facebooku lub na twoim filmie na YouTube, ani o znajomych, którzy komentują rzeczy, o których nie mają pojęcia – chodzi o ludzi, których wpuszczasz do swojego życia, tych, którym pozwalasz się zbliżyć, którzy naprawdę mogą cię zaskoczyć.

Słuchałam pewnego dnia panelu kobiet liderów i ministrów, którym zadano pytanie: „Jaka jest jedyna rzecz, której nie byłabyś w stanie przeboleć?”. Wszystkie bez wahania odpowiedziały stanowczo, bardzo trzeźwym tonem – „Zdrada”. Zdrada, niezależnie od tego, czy jest się mężczyzną czy kobietą, jest jedną z najgłębszych ran, jakich można doświadczyć. Są też inne w podobnej lidze. Kiedy współmałżonek wypowiada zdanie, o którym nie sądziłeś, że kiedykolwiek usłyszysz je od swojego najgorszego wroga, a co dopiero od tego, którego kochasz. Kiedy przyjaciel wypiera się ciebie bez ostrzeżenia. Kiedy nóż w plecy wystawia ci członek rodziny. „Etu, Brutus” – analogia Szekspira jest aż nazbyt realna.

I jednym z ostatnich słów, jakie każdy z nas chce usłyszeć, gdy ma do czynienia z tym, co się stało, jest to, że trzeba przebaczyć. Jeśli jesteś w kręgach religijnych, tak jak ja, usłyszałbyś, że powinniśmy przebaczać innym, tak jak Bóg przebaczył nam. No proszę, czyż nie jest to wielkie zdanie? Inni wyciągną starą linię „Przebacz i zapomnij”.

Ale czy jest to rzeczywiście możliwe? Czy naprawdę jesteś w stanie przejść obok tego, co oni ci zrobili i wprowadzić w życie przebaczenie? Oto 5 powodów, dla których przebaczenie jest tak trudne.

#1: To nie naprawia zepsutego talerza

Zdjęcie zepsutego talerza powyżej jest bardzo celowe. Bardzo mocny post, który widziałem kilka razy w Internecie, to rozmowa między dwiema osobami:

Jeśli możemy być tutaj prawdziwi, przeprosiny nie naprawiają przysłowiowego rozbitego talerza. Nawet akt przebaczenia – przyjęcie przeprosin, które otrzymałeś, lub nawet takich, których nie otrzymałeś – może nie naprawić szkody wyrządzonej przez to, co się stało.

Wybaczenie pociąga za sobą wysokie koszty. Właśnie minął okres wielkanocny i myślałem właśnie o tym, jak Bóg nam przebacza. To nie było tak, że to, co ludzie zrobili, aby Go zranić, było w porządku – to faktycznie wymagało śmierci Jego jedynego i niepowtarzalnego. Cóż za otrzeźwiająca rzeczywistość.

I nawet kiedy właściwie komuś przebaczyłeś, nie sądzę, żeby to oznaczało, że ból zniknął. Czasami, szczerze mówiąc, nigdy nie zniknie. To zależy od powagi czynu. Przebaczenie jest krokiem w kierunku wyzdrowienia, i to podstawowym, ale nie jest jedyną częścią.

All the more reason to set things right and not just slap across a simple „sorry”.

#2: It changes your expectations of people

Ah man, this one has been one of the biggest struggles for me in my life. Uwielbiam trzymać ludzi w wysokim poważaniu. Uwielbiam widzieć realizację ich powołania. Uwielbiam prowadzić rozmowy z mężczyznami i kobietami i marzyć o tym, kim będą i o niesamowitym przeznaczeniu, które stoi za tym, co dzieje się teraz w ich życiu.

Więc kiedy ktoś, kogo cenię, robi coś, co boli, to naprawdę po prostu burzy mój świat. Nie, że oczekuje się perfekcji, ale czyż nie jest zdumiewające to, co jesteśmy w stanie wymyślić w sposobie, w jaki traktujemy siebie nawzajem?

Myślę, że jedną z rzeczy, które możemy niechętnie robić, ale często jest to konieczne, jest pozwolenie na to, aby sytuacja dostosowała twoje oczekiwania wobec ludzi. Zrozumienie sytuacji lub działania staje się całkowicie niemożliwe, jeśli twoje oczekiwania wciąż dotyczą tego, że dana osoba wie, że to, co zrobiła, jest złe, lub że wie, jak postąpić lepiej. Ale jak TD Jakes uczciwie i z powagą stwierdza w kwestii przebaczenia, jeśli jesteś osobą o pojemności 10 galonów, nie możesz zostać odrzucony, kiedy odkryjesz, że ktoś ma zdolności „wielkości pinta”. Dalej mówi, że przebaczając ludziom, widzimy ich zachowanie i musimy odpowiednio dostosować nasze oczekiwania, aby właściwie zrozumieć, co się stało. Nie oznacza to wypierania się lub nienawidzenia tej osoby, ale oznacza to po prostu uznanie, że prawdopodobnie nie jest to w zasięgu jej siły woli lub możliwości, aby zrobić coś lepiej.

Zastanawiam się, czy to nie jest pokorne wyzwanie dla nas, abyśmy nie bali się dostosować naszych oczekiwań odpowiednio… lub nawet bardziej, aby rozpoznać obszary w naszym własnym życiu, gdzie możemy traktować innych z „małymi” możliwościami, i spojrzeć na to, co możemy zrobić, aby wzrastać w tych obszarach.

#3: To musi być przetworzone właściwie

Rozmawiałem ostatnio z kimś, kto dzielił się bardzo głębokim i kłopotliwym doświadczeniem w swoim życiu. Na początku mówiła, że to nie było nic wielkiego, ale po kilku minutach i kilku dużych łzach szybko zdałem sobie sprawę, że to naprawdę było coś wielkiego dla tej osoby. Czując się pomniejszona przez słowa i działania kogoś bliskiego, czuła się tak, jakby nosiła w sobie tak wiele i nie mogła nic z tym zrobić. W pewnym momencie zapytałem ich, „Dlaczego myślisz, że twoje serce nie ma znaczenia?”

Dr Phil McGraw (awww yeah Dr Phil) zrobił kilka bardzo fascynujących sesji doradczych w ciągu wielu lat. Kochać go lub nienawidzić go, koleś ma jakiś wielki sukces w pomaganiu parom w szczególności twarz problemy. Jedna z sesji, którą widziałem, dotyczyła sytuacji, w której mąż zrobił dokładnie to, czego kobiety w powyższym przywództwie powiedziały, że tak bardzo się boją – zdradę. Zdradzał ją z inną kobietą, ale był naprawdę skruszony i próbował naprawić sytuację. Powiedział, że za każdym razem jego zaloty były odrzucane, ponieważ ona po prostu szybko odpowiadała: „Cóż, zdradziłeś mnie”. To był zakres, w jakim dyskutowała o problemie. Dobry lekarz spojrzał jej w oczy i powiedział: „Masz trudności z wybaczeniem i zaakceptowaniem tak wielu rzeczy, ponieważ tak naprawdę nie wyraziłaś, jak bardzo to, co zrobił, wpłynęło na ciebie”. On wiedział, że ją to zabolało, ona wiedziała, że ją to zabolało, ale nie potrafiła jeszcze dokładnie sprecyzować, co dokładnie poczuła w wyniku jego działań. W ich życiu zbliżała się bardzo długa i trudna rozmowa, która miała być kluczem do ich odnowy.

I znowu ta sytuacja skłania mnie do myślenia o przebaczaniu innym w taki sposób, w jaki Bóg nam przebacza. A rzeczywistość jest taka, że Bóg nie udawał, że wszystko jest w porządku. Wręcz przeciwnie, bardzo publicznie zakomunikował, ile kosztowało Go naprawienie naszych błędów. Nie ma do nas pretensji ani nas nie umniejsza, ale był całkowicie otwarty na to, jak bardzo Go to dotknęło. Może to nie jest złe, jeśli musimy zrobić to samo z innymi.

Przyznajcie się jedni drugim, a będziecie uzdrowieni.

I wyzwanie naprawdę może się pojawić, kiedy druga osoba nie jest skłonna dać ci nawet tyle. To tragedia, że tak się dzieje, ale tak jest. Co prowadzi nas do…

#4: To nie jest to samo co pojednanie

Wybaczenie i pojednanie to dwie różne rzeczy. Przebaczenie wymaga jednego. Tak trudne jak to może być, pójście naprzód wymaga jednego. Ale żeby się pogodzić i naprawić zerwany związek? To rzeczywiście wymaga dwóch.

Ponownie, analogia do tego, jak Bóg nam przebacza. Jeśli wszystkim nam przebaczono, to dlaczego nie jest tak, że wszyscy są w jasnej relacji z Bogiem? Pismo Święte mówi o tym bardzo otwarcie – dzieje się tak dlatego, że wymagana jest od nas odpowiedź. Prośba Kościoła Nowego Testamentu jest następująca – pojednajcie się ze sobą i z Bogiem. Zrobiłeś coś złego, On ci to przebaczył, ale teraz, jeśli chcesz odzyskać relację, musisz podjąć kroki w kierunku zbliżenia się do siebie.

Pojednanie to coś więcej niż magiczna różdżka, którą można naprawić jednym zdaniem. To faktycznie wymaga czasu. W rzeczywistości wymaga zaakceptowania, że twoje działania mają szkodliwe konsekwencje, i że może to być proces dla drugiej osoby, aby pozwolić ci wrócić do miejsca, w którym byłeś. Dla dobra ich własnego przetrwania, jak Taylor Swift znalazła w Back to December, może być łańcuch na tych drzwiach, kiedy wrócisz ponownie.

Ale prawdziwa odbudowa i uzdrowienie dla obu stron wymaga aktu pojednania. To może być list, e-mail, rozmowa telefoniczna. Osobiście uważam, że zawsze należy starać się przekazywać ważne sprawy osobiście, ponieważ formy elektroniczne naprawdę utrudniają to, co próbujesz zrobić, i mogą sprawić, że ludzie poczują się stłamszeni lub wykorzystani, zwłaszcza jeśli zostaną wysłane w nieodpowiednim momencie. Podstawową kwestią jest szacunek – czego potrzeba, abyś czuł się szanowany w tej sytuacji? Daj tej osobie ten szacunek. Zrób wszystko, co musisz zrobić, aby to naprawić.

A jeśli nie dojdzie do pojednania z drugą stroną, zaakceptuj, że zrobiłeś to, co do ciebie należało. Jeśli wyciągnąłeś gałązkę oliwną i naprawdę się starałeś, tylko po to, aby ją odrzucić, to jeśli chodzi o ciebie, zrobiłeś wszystko, co mogłeś. Nawet Bóg nie wymusi pojednania na kimś, kto ciągle go odmawia.

#5: Zapominasz, jak wiele ci wybaczono

Kiedy myślę o przebaczeniu, zawsze myślę o historii, którą opowiedział Jezus. Była ona o człowieku, który był winien bogatemu człowiekowi ogromną sumę pieniędzy. Nie mogąc zapłacić, człowiek, który był winien pieniądze, błagał i prosił o więcej czasu, na co bogacz odpowiedział anulowaniem długu i pozwolił mu odejść. Kilka minut później, człowiek, któremu przebaczono, zobaczył kogoś, kto był mu winien znacznie mniej pieniędzy, i nadal trzymał to przeciwko niemu. Kiedy bogacz się o tym dowiedział, kazał wtrącić przebaczonego do więzienia.

Zwariowana historia.

Ale upokarzające przypomnienie długu, którego nigdy nie mogłem spłacić. O miłosierdziu, które mnie spotkało. O łasce, która zerwała moje kajdany i uwolniła mnie.

A teraz w obliczu innej osoby, lub innej grupy ludzi, mam pozostać zgorzkniały? Tak nie może być.

Tobie i mnie wybaczono tak wiele. Zostało to odpowiednio przetworzone. Cena naszego przebaczenia została nam tak jasno zakomunikowana. Wiemy, ile to kosztowało. I zamiast roztkliwiać się i gorzknieć, powinniśmy prosić o mądrość i łaskę, aby rozszerzyć to samo przebaczenie, które zostało nam udzielone.

Łatwe? Nie. Konieczne? Absolutnie.

Z taką samą siłą jak Ten, który uznał za możliwe wybaczyć nam tak wiele.

–

Modlę się, abyście gdziekolwiek się znajdziecie, z czymkolwiek się teraz borykacie, jakikolwiek jest ból, modlę się, abyście znaleźli łaskę, by przebaczyć go we właściwy sposób. Nie musisz udawać, że to nie bolało. Nie musisz oczekiwać lepszego zachowania od sprawców. Ale przebaczenie jest ceną, którą płaci miłość. A w każdej relacji w naszym życiu, czy to z Bogiem, z innymi, czy z samym sobą, przebaczenie jest tym, co pozwoli nam pokonać dystans.

A jak jest z tobą? Jakie są rzeczy, z którymi trudno ci się zmierzyć, jeśli chodzi o przebaczenie? Albo jakieś sposoby, które pomogły ci się z tym uporać?