Als we het hebben over welke sport de beste atleten heeft, moeten we definiëren wat het betekent om een goede atleet te zijn. Het vermogen om snelheid, kracht en behendigheid gelijktijdig in competitie te behouden, waarbij de vaardigheid wordt getoond om in meer dan één sport uit te blinken.

Jim Thorpe komt in gedachten als we het hebben over mannen in de sportarena die met kop en schouders boven ieder ander uitstaken. Hij won gouden medailles in de vijfkamp, en de tienkamp in de Olympische Spelen van 1912 in Zweden, en speelde professioneel voetbal en honkbal.

Door zijn prestaties kwam hij in de All American football-teams van 1911 en 1912 terecht. Thorpe werd beschouwd als de grootste atleet van zijn tijd. Wie zijn de grootste atleten van onze tijd? Elke sport heeft goede atleten, maar welke sport heeft de beste?

Vooreerst kunnen we honkbalspelers uitsluiten. Hoewel er enkele topspelers in de Major Leagues zijn, hoef je niet per se in topvorm te zijn om te spelen. Er zijn nogal wat werpers met overgewicht en een te grote middenrif, maar dat belemmert hun vermogen om te gooien of te slaan niet.

Dit betekent niet dat zij niet als atleten worden beschouwd, het betekent alleen dat een gebrek aan fitheid hen niet belet hun werk te doen. Voeg daarbij dat hun spel niet erg snel is, en als je niet aan het werpen, vangen of slaan bent, ben je in feite aan het wachten tot er iets gebeurt. Voor het grootste deel zouden ze geen goede kandidaten zijn voor andere sporten zoals basketbal en voetbal.

Laten we voetballers en basketballers eens vergelijken. Voetballers moeten in uitstekende vorm zijn om te kunnen spelen. Lineman, linebackers, defensive backs, running backs, allemaal moeten ze in topvorm zijn om te kunnen concurreren. Hun combinatie van kracht, behendigheid en snelheid die nodig is om uit te blinken is ongeëvenaard.

Je hebt verdedigingslinies van meer dan 250 pond die quarterbacks en running backs neerhalen die sneller zouden moeten zijn. De spelers als geheel zijn veel sneller dan in de jaren ’70 en ’80, en het is niet ongewoon meer voor receivers, backs, en verdedigende backs om veertig yard dash tijden van 4.3 en lager te posten.

Het gaat niet alleen om de snelheid. Behendigheid en snelheid is duidelijk op bijna elke positie. Veel defensive lineman (vooral defensive ends) overtreffen hun tegenhangers door te snel van de rand te komen, of door de gaten te schieten. Offensive lineman zijn misschien de meest on-atletische van het stel, maar de betere zijn sterk en snel, met goede voeten.

Bo Jackson en Deon Sanders komen in gedachten. Beiden blonken uit in voetbal en speelden professioneel honkbal. Jackson speelde voor de Oakland Raiders en honkbalde voor de Kansas City Royals, en Sanders won super bowls met de 49ers en Dallas in de NFL, en speelde in een world series met de Atlanta Braves. Het waren eerst voetballers, dan honkballers.

Je ziet geen honkballers overstappen naar football, maar we hebben footballspelers honkbal zien spelen. Veel college football spelers hebben ook in het basketbalteam van hun school gespeeld. Ongeacht hun grootte, hun atletisch vermogen vertaalde zich goed naar het hardhout.

Charlie Ward van de Florida State Seminoles won een Heisman Trophy met football, en was de startende point guard van hun basketbalteam. Hij koos ervoor om professioneel basketbal te spelen en was een verdienstelijke point guard voor New York. Zijn atletisch vermogen stelde hem in staat tussen beide te kiezen.

Outside linebackers zijn misschien wel de meest atletische groep van allemaal, omdat ze sterk genoeg moeten zijn om blokkers en offensive lineman af te schudden, snel genoeg om backs en receivers te dekken en neer te halen, en ook snel en behendig genoeg om achter de quarterback aan te gaan.

Als je naar basketballers kijkt, kan hun atletisch vermogen niet worden ontkend. Ze moeten meer lichaamsbeheersing hebben dan de andere atleten in de grote sporten, omdat ze zoveel tijd in de lucht doorbrengen. Kunnen springen is één ding, maar creatief en behendig zijn in de lucht is iets totaal anders.

We zijn gewend geraakt aan het kijken naar de heldendaden van Michael Jordan, Vince Carter, Kobe Bryant, Dominique Wilkins, Julius Erving, en vele anderen als ze de zwaartekracht hebben getrotseerd en het onvoorstelbare hebben gedaan zonder tera-firma om hen te ondersteunen. Geen enkele andere sport vereist zoveel tijd in de lucht als basketbal.

Wat hen bijzonder maakt is het feit dat ze in die positie zeer kwetsbaar zijn, maar zich moeten concentreren op scoren, schieten, een schot blokkeren en het uitvoeren van dunks. Vanuit het oogpunt van kracht zijn er nogal wat spelers die nu in de NBA komen die niet fysiek volwassen zijn vanwege hun leeftijd. Je kunt er mee wegkomen als je zeer getalenteerd bent (zie Kevin Durant), maar je kunt er niet mee wegkomen in de NFL.

Hakeem Olajuwon is een goed voorbeeld van een professionele basketballer die een uitzonderlijke atleet was. Zijn bijnaam was de droom, omdat er niemand was met wie je hem kon vergelijken met zijn katachtige vlugheid, assortiment van low post moves, en zeldzame fysieke vermogen. Met zijn lengte van 1.80 m en 10 inches, behoorde hij constant tot de competitie leiders in steals, wat ongehoord was voor een center.

Oorspronkelijk uit Nigeria blonk hij uit in voetbal en speelde hij zijn college ball met Clyde Drexler in Houston (Phi Slama Jama). Olajuwon speelde pas basketbal toen hij zeventien jaar oud was, maar hij hield er onmiddellijk van en besefte dat dit de sport voor hem was. Hij wordt algemeen beschouwd als een van de beste die ooit op zijn positie heeft gespeeld.

Soccer professionals zijn goede atleten, maar we hebben nog geen profvoetballer met succes de overstap naar een andere sport zien maken. Je moet je handen goed gebruiken als het gaat om de grote Amerikaanse sporten, en voetballers gebruiken hun handen niet.

Hockey profs staan bekend om hun schaatsvaardigheid en snelheid op het ijs, naast hun vechtkunsten. Hun creatieve vaardigheden op het ijs zijn uitstekend, maar dat betekent niet noodzakelijk dat ze van nature atletisch zijn. De primaire vaardigheden die bij ijshockey nodig zijn, zijn niet nodig bij andere sporten, zodat ze als sport echt op zichzelf staan.

Raphael Nadel is waarschijnlijk de meest atletische van alle tennissers, met alle respect voor Roger Federer. Hij toont zijn kracht, snelheid en behendigheid elke keer dat hij speelt, vooral op gravel. Bij de vrouwen zijn er ook goede atleten, maar het percentage is niet zo hoog als je naar tennissers als groep kijkt.

Er zijn grote atleten in alle sporten en we juichen ze toe, maar ik geloof dat voetballers voor het grootste deel de beste atleten in de wereld zijn. Het is een close call, maar onze gridiron professionals vertonen alle noodzakelijke attributen om die claim te maken. Hun snelheid, kracht en behendigheid wordt meer gedemonstreerd op het voetbalveld dan in welke andere arena dan ook.