W domu Matki Natury można znaleźć nieustający cud. Gdy posypie śniegiem nawet pajęczyny mienią się w jej magii.

Matka Natura utrzymuje zaczarowany dom, a my jesteśmy jej szczęśliwymi gośćmi. W rzeczywistości, wyobrażam ją sobie jako najbardziej magiczną gospodynię ze wszystkich! Kiedy czyści i odkurza płatkami śniegu, zaczynamy widzieć nawet małe rzeczy na nowo.

Jako że cud jest jej, aby dać, musimy go uhonorować w zamian. Bądźcie najuprzejmiejszymi gośćmi i pielęgnujcie wszystkie jej pory roku – nawet mroźną, twardą zimę.

eberhard grossgasteiger

Wędrujemy do zimowego lasu, by żyć cichym snem.

Las przysypany śniegiem jest jak sen. Cisza jest nieziemska, a krajobraz to świeży romans. I fall for it every time!

I am home in the mighty stretch of winter’s soul.

All at once, this warm image conveys the majesty of home and winter. Drzewa rozciągają się królewsko w kierunku księżyca w pełni, a śnieg pieści naturę z czystością. W tym zimnym krajobrazie promieniuje przyjazne światło.

Jeśli kiedykolwiek zima posiadała duszę, to mieszka ona w tym obrazie.

I w duszy tego, który ją uchwycił… eberhard grossgasteiger.

Choć zimowa noc może być długa i zimna, mądrość promieniuje przez duszę starego księżyca.

Życie to długa wędrówka; i, czasami, może wydawać się zimna. Ale nasze najtrudniejsze doświadczenia wzdłuż naszej podróży często zbierają największą mądrość. Do czasu, gdy osiągniemy zimowe lata, ta nagroda jest nasza, aby w pełni posiadać; i dzielić się z tymi, których kochamy, jak również ze światem na wolności.

A zimowe gwiazdy drżą z pragnieniem, aby spaść jak śnieg; lądując delikatnie na ziemi, topiąc się w życiu poniżej.

Wszyscy tęsknimy za tym, czego nie mamy od czasu do czasu. I od kiedy byliśmy dziećmi, powiedziano nam, aby spojrzeć w gwiazdy i wypowiedzieć życzenie. Być może, gdy się starzejemy, tęsknimy za przeszłością.

Jednakże jesteśmy tym, kim jesteśmy…w tym właśnie miejscu w czasie. Nie ma możliwości zmiany tego podstawowego faktu. Ale zawsze trzeba znaleźć czas, aby nakarmić siłę życiową wyobraźni. Wyobrażam sobie gwiazdy spadające na grzbiety płatków śniegu, i cieszę się nową historią.

Nieważne ile masz lat, zawsze możemy marzyć.

eberhard grossgasteiger

Drzewa zimy są szarymi żołnierzami, którzy tęsknią za podróżą do domu; maszerują z powrotem do wiosny, najmilszego pola do wędrowania.

Gdy pewnego wieczoru spacerowałem po nagim zimowym lesie, surowe drzewa wyglądały jak chudzi żołnierze. Oczywiście, doprowadziło to do myśli o rzeczywistych żołnierzach tęskniących za domem. Wysłałam przez świat piękne życzenia, aby bezpiecznie wrócili w ramiona ukochanych. Pomyślałem też o moim dzielnym ojczymie, Jacku Jannarone, który przez wiele lat służył w wojsku. Powinniśmy zawsze honorować naszych weteranów!

Najpełniejsza dusza jest lśniącym reflektorem Miłości.

Co jest piękniejsze niż stara dusza, która odzwierciedla Miłość? Zima mieści w sobie najpełniejszą duszę. I wciąż tworzy jeszcze więcej magii.

Moja mama zrobiła to ujęcie rzeki Hudson na swoim podwórku. Możesz zdecydować, czy mój ojczym lub moja matka wygrała ich słodką bitwę fotograficzną. Uwielbiają konkurować, ponieważ wysyłają mi zdjęcia do cytatów.

Honoruj starość. Zima ma piękne historie pozostawione do opowiedzenia.

Stworzyłam te słowa na cześć mojego drogiego zmarłego przyjaciela, George’a, o którym pisałam w poście, Soul Friend: The Sacred Space of Silence (Święta przestrzeń ciszy). Był mistrzem w opowiadaniu historii i czczę każdą chwilę, którą spędziłam słuchając go. Zima tworzy najbardziej hipnotyzujące opowieści.

Księżyc wznosił się podniszczony jak zegar dziadka; jego wskazówki muskały światło gwiazd w rytm słabnącego tykania nocy.

Księżyc jest wiekowy i cykliczny, uwięziony w przemijaniu czasu. Musi być w nim nuta melancholii, gdy obserwuje świat poniżej. Podobnie, starzejemy się. Jesteśmy świadkami wzlotów i upadków życia, jego wielu rytmów. W pewnym momencie dociera do nas, że nasz czas się skończy.

Jak księżyc podnosi swoją zmęczoną gitarę i gra bluesa, wyobrażam sobie, że gwiazdy czuwają. Co za piękna myśl … wiedzieć, że nawet gdy żyjemy samotnie w naszych ciałach i stawiamy czoła wielu prawdom, że w pobliżu jest towarzystwo.

Noc słabnie, ale och, co za jazda, której doświadczamy na tej ziemi.

Choć żyliśmy osobno, przez oszronione okna i złamane serca, jesteśmy zaprawieni w przetrwaniu.

Ten rok przyniósł walkę i ból serca. Covid zmusił nas do odizolowania się od naszych norm, a ludzki dotyk wydawał się być przeszłością. Rzeczywiście, żyliśmy komunikując się z bliskimi przez dosłowne okna, lub ekrany komputerów. To rozłączenie jest stratą.

Niektóre rodziny zniosły o wiele więcej bólu, nie mając szansy pożegnać się z bliskimi. Święta są tutaj, i smutek może dzwonić dla niektórych bardziej niż radość.

Ale wytrzymamy, ponieważ jesteśmy doświadczonymi wojownikami. Przystosowaliśmy się już do tak wielu rzeczy. Kiedy światło powróci, lekcje z tej podróży przyjdą z nami, a nasze życie stanie się głębsze. Musimy tylko razem przebrnąć przez zimowe mrozy, niosąc świecę nadziei.

Przetrwamy. Powtarzaj to sobie.

Zima zatrzymała się na tyle długo, by poczuć drżenie drzew, gwiazdy i bryzę, cud natury w czystej harmonii.

Zima sprawia, że robimy pauzę, trzymając nas przytulnie w domu, lub bawiąc się w jej opadach śniegu. Jest to zarówno młody jak i stary sezon w sercu, w tym sensie.

W tym roku zostaliśmy zmuszeni do zwolnienia tempa jak zima. Jednym z błogosławieństw był większy szacunek dla natury i więcej czasu spędzonego na jej terenie. Jest mądrość, której można się nauczyć z naszego naturalnego otoczenia. Piękne rzeczy owinięte w pokój i harmonię.

Zima to doskonały czas, aby uhonorować cuda tuż za naszymi drzwiami. Po tym wszystkim, małe rzeczy zaoferują nam świeżą nadzieję.

.