Wolfy niegdyś przemierzały całą półkulę północną, zajmując prawie wszystkie siedliska z wyjątkiem tropikalnych lasów deszczowych i jałowych pustyń.

Wolfy zajmują terytoria i będą bronić swojego terytorium przed innymi wkraczającymi wilkami lub innymi psowatymi. Zazwyczaj obrona wymaga nie więcej niż zastraszenie outsidera warczeniem i szczerzeniem zębów. Czasami dochodzi do pościgu, a w skrajnej sytuacji może dojść do fizycznej konfrontacji. Granice terytoriów mogą się pokrywać, jednak oddzielne watahy zazwyczaj unikają siebie nawzajem za wszelką cenę.

W większości normalnych okoliczności, terytorium należące do danej watahy wilków pozostanie takie przez wiele pokoleń. Młode wilki często „dziedziczą” terytoria należące do starszych.

Rozszerzanie terytoriów zależy od terenu i dostępności zdobyczy. Jeden wilk na każde 10 mil kwadratowych (np.: pięć wilków na pięćdziesiąt mil kwadratowych) jest uważany za „wygodną” ilość miejsca. Niektóre gatunki wilków będą migrować, aby podążać za zdobyczą, a gdy wataha zwiększy swój rozmiar, może się rozdzielić lub niektórzy członkowie mogą się rozproszyć, aby utworzyć własne watahy.