Lekarz zapyta o historię choroby i przeprowadzi badanie fizykalne. Będzie Pani musiała dostarczyć małą próbkę moczu zebraną do słoika po opróżnieniu połowy pęcherza (tzw. zbiórka moczu śródpęcherzowego), aby można było wykonać test „dipstick” w poszukiwaniu oznak infekcji. Zapalenie pęcherza moczowego może być zazwyczaj zdiagnozowane na podstawie objawów i wyników analizy moczu, z których oba mogą wystąpić w gabinecie lekarskim. Zazwyczaj mocz zostanie następnie wysłany do patologii w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji.

Pierwszy epizod zapalenia pęcherza moczowego u kobiety może być leczony antybiotykami bez dalszego dochodzenia. Jeśli występują nawracające infekcje, mogą być wymagane dalsze badania w celu wykluczenia nieprawidłowości w samych drogach moczowych. U mężczyzn lub małych dzieci, każde zapalenie pęcherza moczowego powinno być obserwowane. W tych przypadkach, dalsze obserwacje mogą być przeprowadzone za pomocą badania ultrasonograficznego lub podczas procedury zwanej cystoskopią (kiedy rurka z kamerą jest wprowadzana przez cewkę moczową do pęcherza moczowego, aby umożliwić bezpośrednią wizualizację jego wewnętrznej wyściółki). Inne badania, które mogą być wykonane, obejmują badania oceniające zdolność do oddawania moczu oraz to, czy występują jakiekolwiek nieprawidłowości podczas oddawania moczu (cystouretrogram mikcyjny).

We wszystkich przypadkach zapalenia pęcherza moczowego zaleca się picie dużej ilości płynów i regularne opróżnianie pęcherza. Bolesne oddawanie moczu można zmniejszyć poprzez picie preparatów wodorowęglanowych lub środków alkalizujących mocz, dostępnych w aptece.

Jeżeli objawy utrzymują się po zakończeniu przyjmowania antybiotyków, należy zgłosić się do lekarza.

Jeżeli objawy utrzymują się po zakończeniu przyjmowania antybiotyków, należy zgłosić się do lekarza.