Xianfeng, Romanizacja Wade-Giles Hsien-feng, nazwa osobowa (xingming) Yizhu, nazwa świątyni (miaohao) Wenzong, nazwa pośmiertna (shi) Xiandi, (ur. 17 lipca 1831, Pekin, Chiny – zm. 22 sierpnia 1861, Rehe ), nazwa panowania (nianhao) siódmego cesarza chińskiej dynastii Qing (1644-1911/12). 22, 1861, Rehe ), imię panującego (nianhao) siódmego cesarza chińskiej dynastii Qing (Manchu) (1644-1911/12). Podczas jego panowania (1850-61) Chiny były nękane wewnętrznie przez rebelię Taipingów (1850-64) i zewnętrznie przez konflikty z wkraczającymi mocarstwami europejskimi.

Do czasu, gdy cesarz Xianfeng objął tron w 1850 r., imperium Qing było na skraju rozpadu. Zaledwie kilka miesięcy po tym, jak został cesarzem, w prowincjach Guangxi i Guangdong w południowych Chinach wybuchła rebelia Taipingów. Wojska Mandżu, które cesarz wysłał do stłumienia rebelii, okazały się tak nieskuteczne, że buntownicy zdołali przemieścić się na północ, do dorzecza Jangcy, zająć miasto Nankin w 1853 r. i zorganizować nieudaną wyprawę w celu zdobycia Pekinu (1854-55), stolicy Chin. Radząc sobie z rebelią, Xianfeng musiał uznać spadek zdolności bojowych Mandżurów i w coraz większym stopniu polegał na ochotniczych milicjach tworzonych w prowincjach przez Zeng Guofana i innych zdolnych chińskich przywódców. W tym samym czasie rebelia Nian (1852-68) utrzymywała część północnych Chin w rozsypce, podczas gdy rząd zajmował się rebeliantami na południu.

Inne poważne zagrożenie pojawiło się ze strony Wielkiej Brytanii, Francji i innych mocarstw zachodnich, które naciskały na Chiny, by rozszerzyły przywileje handlowe przyznane im na mocy traktatu z Nankinu (1842). Xianfeng odmówił bezpośrednich negocjacji z wysłannikami europejskimi, a w odpowiedzi wojska brytyjskie i francuskie zajęły Kanton w 1857 r. i zmusiły Chiny do zawarcia z nimi traktatu tianjinskiego w 1858 r. Xianfeng odmówił ratyfikacji tego traktatu. Xianfeng odmówił jednak ratyfikacji traktatów, a w odpowiedzi siły anglo-francuskie zaczęły nacierać na Pekin. Xianfeng nie wierzył, że europejscy sprzymierzeńcy mogą zdobyć jego stolicę, ale w październiku został zmuszony do ucieczki z miasta w upokorzeniu. Cesarz pozostał w mieście Rehe (Jehol; obecnie Chengde), podczas gdy jego ministrowie podpisali Konwencję Pekińską, która oznaczała akceptację przez Chiny traktatów z 1858 roku. Wstydząc się swojej ucieczki, Xianfeng odmówił powrotu do swojej stolicy po ewakuacji przez Europejczyków i wkrótce potem zmarł.