Restoration

Xenoceratops jest oparty na CMN (Canadian Museum of Nature) 53282, ciemieniowej. Jest to kość czaszki, która u ceratopsydów tworzy przyśrodkową (midline) i część bocznych granic charakterystycznej kostnej falbanki. Do rodzaju przypisano także dodatkowe kości czaszki, w tym dodatkowe kości ciemieniowe, kwadratowe (kości tworzące resztę bocznych granic falbanki) i częściową kość nosową. Wydaje się, że kości te należą do co najmniej trzech dorosłych osobników. Uważa się, że inna fragmentaryczna czaszka w zbiorach Royal Tyrrell Museum of Palaeontology również należy do tego rodzaju.

Xenoceratops może być odróżniony od innych ceratopsydów dzięki szczegółom kostnej ornamentyki falbanki. Dwa kostne występy znajdujące się najbliżej linii środkowej falbanki to grube gałki, skierowane w kierunku linii środkowej. Obok każdej gałki znajduje się pojedynczy długi, spłaszczony, prosty kolec skierowany na boki i do tyłu. Przednie rogi ciemieniowe mają duże trójkątne wypustki. W przeciwieństwie do większości innych centrozaurynów, pasek środkowy falbanki nie ma żadnych zgrubień ani innych ornamentów. Xenoceratops miał prawdopodobnie konfigurację rogów nosowych i brwiowych porównywalną z innymi bazalnymi centrozaurynami. Holotyp i związany z nim materiał czaszkowy nie obejmuje dużej części twarzy, ale czaszka z Royal Tyrrell wykazuje ślady dużych rogów brwiowych, być może podobnych do tych u Albertaceratops i Diabloceratops. Podobnie, forma fragmentu kości nosowej sugeruje długą, niską strukturę, taką jak u Medusaceratops.

.