Podczas gdy miejskie lub królewskie przedsiębiorstwo jest w dużej mierze odpowiedzialne za piękno wielu słynnych miast Europy, amerykańskie miasto, gdziekolwiek wyróżnia się pierwszorzędnymi osiągnięciami, jest w dużej mierze zawdzięczane potężnej prywatnej inicjatywie, życiodajnej sile amerykańskiej demokracji. Niewiele rzeczy spotkało się z ostrzejszą krytyką niż niespójność i brak harmonii panujące w dużych częściach przeciętnego amerykańskiego miasta. W lewo do komunalnych lub na małą skalę prywatnych wysiłków nie współpracujących sąsiadów, wyniki rozwoju miejskiego i podmiejskiego rzeczywiście były w większości rozczarowujące.

Utworzenie Wyomissing Park zasługuje na szczególne zainteresowanie i pochwałę, ponieważ nie był kierowany przez zwykłe pragnienie zysku przez zapewnienie ekskluzywnej rezydencji park dla kilku bogatych. W związku z tym powrót do fundamentalnego pomysłu Williama Penna o częstych otwartych placach, których porzucenie było tak szkodliwe dla piękna starszych sekcji Reading, ma ogromne znaczenie. Przez powrót do idei Penna stało się możliwe w Wyomissing Park, aby stworzyć szczęśliwą mieszankę domów o różnym koszcie, związanych razem przez harmonię projektu, tchnie prawdziwym duchem demokracji i postępu dla wszystkich.

W rzeczywistości ta wystawa ducha demokratycznego jest niezbędna, aby umożliwić prawdziwie piękny rozwój. Zwykłe tak zwane „wysokiej klasy” pododdziały mają w sobie coś monotonnego, o ile wszystkie domy przypominają standardową wolnostojącą wiejską rezydencję „wysokiej klasy”. Domy te bardzo często są rozsiane po ziemi w dość równomiernych odstępach, tworząc tę monotonną powtarzalność, która zasugerowała określenie „cmentarz wiejskich domów”. Plamistość wynikająca z równomiernego rozrzucenia wolnostojących domów wiejskich jest niewiele lepsza od nużącej monotonii wynikającej z zabudowywania ulicy po ulicy małymi domkami w łączących się rzędach, jak to jest w zwyczaju w Filadelfii i Reading. Ani same domy wolnostojące, ani domy w ściśle upakowanych rzędach, ale szczęśliwe połączenie różnych elementów, daje najlepsze efekty w nowoczesnej pracy subdivision.

W przeciwieństwie do monotonii zwykłego subdivision, zbudowany jednolicie z albo rzędów lub domów wolnostojących, stoi amalgamation obszarów zajmowanych przez szeroko rozstawionych domów z jednej strony i jednostek bardziej ściśle zabudowane terytorium z drugiej strony. Szczęśliwe zgrupowanie tańszych rezydencji w jednostki od dwóch do sześciu domów, wprowadza najbardziej wartościowy element różnorodności. Układ małych grup umożliwia tworzenie tych uroczych dziedzińców, placów i skwerów, których pierwowzory zaliczane są do najwspanialszych skarbów budownictwa miejskiego w miastach historycznych. W rzeczywistości piękno miast w dawnych wiekach w dużej mierze zależało od podobnych efektów placów ściśle obramowanych domami. Inteligentnie zaplanowane nowoczesne miasto, z jego większą swobodą zapewnioną przez samochody i automobile, pozwala na połączenie pięknych, obramowanych placów z otwartym urokiem parkowych dzielnic w stylu wiejskich domków. Wyomissing Park jest położony tak, aby skontrastować regularne piękno małego, zamkniętego placu z sąsiednimi sekcjami o otwartym i nieregularnym planie, zapewniając w ten sposób naprzemienność otwartych i zamkniętych tekstur, miasta-ogrodu i placu miejskiego. Dzięki tej procedurze umiarkowany cenowo szeregowiec staje się elementem o równie wielkim znaczeniu artystycznym, jak efektywna oprawa rezydencji milionera; piękno jednego zwiększa się dzięki drugiemu. Ta szczęśliwa kombinacja skutecznie obala bezkrytyczną krytykę skierowaną przeciwko zabudowie szeregowej, krytykę uzasadnioną tylko tam, gdzie – jak w starszych częściach Reading – nadużywanie tego skądinąd godnego pochwały typu doprowadziło do bezsensownego łączenia niepowiązanych ze sobą grup lub do budowania niekończących się, pozbawionych charakteru rzędów. Monotonne rzędy domów są brzydkie. Krótkie rzędy, dobrze zgrupowane, mogą być piękne.

Pozostawiając miejsca naturalne cechy, które obejmowały wijący się Wyomissing Creek i otaczające go łąki, Hegemann, który był cytowany jako autor tekstu planów, oraz Peets i Hudnut, którym przypisywano rysunki, wezwali do budownictwa mieszkaniowego dla mieszanki klas społecznych, jak również cech społeczności, w tym centrum biznesowe w kształcie podkowy ze sklepami i teatrem, dwanaście placów, sądów i placów oraz parków i placów zabaw.

Plan obfitował w domy grupowe, wiele z nich z tylnymi alejkami zapewniającymi dostęp do garaży, przewidując, że pracownicy przemysłowi będą posiadać samochody, chociaż usługa samochodu ulicznego została zapewniona na Shillington Boulevard, a odległość od jednej do trzech mil do centrum Reading została przedstawiona w literaturze promocyjnej jako „w dużej mierze w odległości spaceru od serca miasta”. Hegemann i Peets połączyli „piękne, obramowane place” zamknięte przez domy szeregowe z otwartymi urokami parkowych dzielnic w stylu wolnostojących domów wiejskich…. zapewniając w ten sposób naprzemienność otwartych i zamkniętych tekstur, miasta-ogrodu i placu miejskiego. W ten sposób umiarkowany cenowo szeregowiec staje się elementem o równie wielkim znaczeniu artystycznym, jak efektowna oprawa rezydencji milionera; piękno jednego jest potęgowane przez drugie. Domy jednorodzinne miały być oddalone od siebie o nie mniej niż 30 stóp, aby uniknąć „nieprzyjemnego efektu stłoczenia”, a w zachodniej części gminy działki cztero- i pięcioakrowe oraz większe zostały zaplanowane i zagospodarowane w sposób umożliwiający przyszłe podziały. Program zachował dużą część pięknego krajobrazu tego miejsca, oplatając społeczność siecią otwartych przestrzeni i przekształcając dawne rolnicze wysypisko w obszar aktywnej rekreacji. Parki i przestrzenie rekreacyjne miały być otwarte dla wszystkich, nie tylko dla mieszkańców. Do 1917 roku cztery z grup mieszkaniowych zostały rozplanowane i zbudowane mniej więcej zgodnie z planem.

W 1923 roku, Wyomissing Development zatrudnił Johna Nolena do reanimacji projektu, który teraz skupił się na niedawno nabytej ziemi na południe, 265-hektarowej byłej szkółce. Części oryginału zostały oddane kilku dużym posiadłościom, a także szpitalowi Reading i Muzeum Publicznemu Reading, dla których Nolen przygotował plany krajobrazowe. Oprócz ułożenia Parkside Drive North i Parkside Drive South wzdłuż terenów parkowych graniczących z doliną Wyomissing Creek, łączących tereny szpitala i muzeum z Wyomissing Boulevard.

.