Wulfstan urodził się około 1008 roku w Long Itchington w angielskim hrabstwie Warwickshire. Jego rodzina straciła swoje ziemie około czasu, gdy na tron wstąpił król Anglii Cnut. Imię otrzymał prawdopodobnie po swoim wuju, Wulfstanie II, arcybiskupie Yorku. Dzięki wpływom wuja studiował w klasztorach w Evesham i Peterborough, a następnie został urzędnikiem w Worcester. W tym czasie jego przełożeni, zauważając jego reputację jako oddanego i czystego, nakłonili go do wstąpienia do stanu kapłańskiego. Wulfstan otrzymał święcenia wkrótce potem, w 1038 r., i wkrótce wstąpił do klasztoru benedyktynów w Worcester.

Wulfstan pełnił funkcję skarbnika i przeora Worcester. Kiedy Ealdred, biskup Worcester, a także arcybiskup Yorku, został zmuszony do zrzeczenia się Worcester przez papieża Mikołaja, Ealdred zdecydował, że Wulfstan zostanie mianowany na Worcester. Ponadto Ealdred nadal posiadał kilka dworów w diecezji. Wulfstan został konsekrowany na biskupa Worcester 8 września 1062 r. przez Ealdreda. Właściwsze byłoby, gdyby konsekrował go arcybiskup Canterbury, do którego prowincji należało Worcester. Wulfstan celowo unikał konsekracji przez obecnego arcybiskupa Canterbury, Stiganda, ponieważ konsekracja Stiganda była niekanoniczna. Wulfstan nadal uznawał, że stolica Worcester jest sufraganią Canterbury. Nie złożył profesji posłuszeństwa Ealdredowi, zamiast tego oferując profesję posłuszeństwa następcy Stiganda, Lanfrankowi.

Wulfstan był powiernikiem Harolda Godwinsona, który pomógł mu zabezpieczyć biskupstwo.

Reformator społeczny, Wulfstan walczył o zniwelowanie różnic między starym i nowym reżimem oraz o złagodzenie cierpienia biednych. Był zdecydowanym przeciwnikiem handlu niewolnikami i wraz z Lanfrankiem był głównie odpowiedzialny za zakończenie handlu z Bristolu.

Po podboju Anglii przez Normanów, Wulfstan był jedynym urodzonym w Anglii biskupem, który zachował swoją diecezję przez znaczący czas po podboju (wszyscy inni zostali zastąpieni przez Normanów lub byli ich następcami do 1075 r.). William zauważył, że opieka duszpasterska nad jego diecezją była głównym zainteresowaniem Wulfstana.

W 1072 r. Wulfstan podpisał porozumienie z Winchesterem. W 1075 r. Wulfstan i milicja fyrd Worcestershire przeciwstawili się rewolcie hrabiów, kiedy to różni możnowładcy próbowali zbuntować się przeciwko Wilhelmowi Zdobywcy.

Wulfstan założył Great Malvern Priory i podjął się wielu zakrojonych na szeroką skalę prac rekonstrukcyjnych, w tym katedry w Worcester, katedry w Hereford, opactwa Tewkesbury i wielu innych kościołów w Worcester, Hereford i Gloucester. Po podboju normańskim twierdził, że Oswaldslow, „potrójna setka” zarządzana przez biskupów Worcester, była wolna od ingerencji lokalnego szeryfa. To prawo do wyłączenia szeryfa zostało zapisane w Domesday Book w 1086 roku. Wulfstan zarządzał także diecezją Lichfield, gdy była ona wakująca w latach 1071-1072.

Jako biskup często pomagał arcybiskupom Yorku w konsekracjach, ponieważ mieli oni niewielu biskupów sufraganów. W 1073 r. Wulfstan pomógł Tomaszowi z Bayeux konsekrować Radulfa na biskupa Orkadów, a w 1081 r. pomógł konsekrować Williama de St-Calais na biskupa Durham.

Wulfstan był odpowiedzialny za skompilowanie przez Hemminga drugiego kartularza Worcester. Był bliskim przyjacielem Roberta Losinga, biskupa Hereford, który był dobrze znany jako matematyk i astronom.

Wulfstan zmarł 20 stycznia 1095 r. po długiej chorobie, jako ostatni żyjący biskup przed konkwistą. Po jego śmierci poświęcono mu ołtarz w Great Malvern Priory, obok ołtarzy Thomasa Cantilupe i króla Edwarda Wyznawcy.

.