What this handout is about

This handout discusses the situational nature of writer’s block and other writing anxiety and suggests things you can try to feel more confident and optimistic about yourself as a writer.

Czym są lęk przed pisaniem i blokada pisarska?

„Lęk przed pisaniem” i „blokada pisarska” są nieformalnymi terminami dla szerokiej gamy obaw i pesymistycznych uczuć związanych z pisaniem. Te uczucia mogą nie być wszechobecne w życiu pisarskim danej osoby. Na przykład, możesz czuć się doskonale pisząc raport z laboratorium biologicznego, ale obawiać się pisania pracy na temat powieści. Możesz pewnie zmierzyć się z pracą na temat socjologii płci, ale skasować ją i zacząć od nowa dwadzieścia razy, kiedy piszesz maila do uroczej koleżanki z klasy z propozycją umówienia się na kawę. Innymi słowy, lęk przed pisaniem i blokada pisarska są uwarunkowane sytuacyjnie (Hjortshoj 7). Terminy te NIE opisują cech psychologicznych. Ludzie nie rodzą się niespokojnymi pisarzami; raczej stają się niespokojni lub zablokowani przez negatywne lub trudne doświadczenia związane z pisaniem.

Kiedy pojawiają się te negatywne uczucia?

Chociaż istnieje wiele różnic między jednostkami, istnieją również pewne wspólne doświadczenia, które pisarze ogólnie uważają za stresujące.

Na przykład, możesz się zmagać, kiedy:

• dostosowujesz się do nowej formy pisania-na przykład, pisanie na pierwszym roku studiów, prace w nowej dziedzinie nauki, lub dłuższe formy niż te, do których jesteś przyzwyczajony (długa praca badawcza, starsza praca dyplomowa, praca magisterska, dysertacja) (Hjortshoj 56-76).
• pisanie dla czytelnika lub czytelników, którzy w przeszłości byli nadmiernie krytyczni lub wymagający.
• przypominanie sobie negatywnej krytyki otrzymanej w przeszłości – nawet jeśli czytelnik, który skrytykował twoją pracę, nie będzie czytał twoich tekstów tym razem.
• praca z ograniczonym czasem lub z dużą ilością czasu nieuporządkowanego.
• odpowiadanie na zadanie, które wydaje się niezwiązane z celami akademickimi lub życiowymi.
• radzenie sobie z kłopotliwymi wydarzeniami poza szkołą.

Jakie są niektóre strategie radzenia sobie z tymi uczuciami?

Uzyskaj wsparcie

Wybierz przyjaciela do pisania, kogoś, komu ufasz, kto będzie cię zachęcał do pisania. Twój przyjaciel może być przyjacielem lub członkiem rodziny, kolegą z klasy, nauczycielem, współpracownikiem lub opiekunem z Writing Center. Rozmawiaj z nim o swoich pomysłach, procesie pisania, zmartwieniach i sukcesach. Dziel się fragmentami swoich tekstów. Regularnie sprawdzaj, co u Ciebie słychać. Kiedy dzielisz się fragmentami pisania ze swoim kumplem, skorzystaj z naszego poradnika na temat proszenia o feedback.

W swojej książce Understanding Writing Blocks, Keith Hjortshoj opisuje, jak izolacja może zaszkodzić pisarzom, szczególnie studentom, którzy pracują nad długimi projektami niezwiązanymi z pracą na kursie (134-135). Sugeruje on, że oprócz kontaktu z osobami wspierającymi, tacy studenci mogą skorzystać na stworzeniu lub dołączeniu do grupy pisarskiej, która funkcjonuje w podobny sposób jak „writing buddy”. Grupa może zapewnić czytelników, terminy, wsparcie, pochwały i konstruktywną krytykę. For help starting one, see our handout about writing groups.

Identify your strengths

Often, writers who are experiencing block or anxiety have a worse opinion of their own writing than anyone else! Zrób listę rzeczy, które robisz dobrze. Możesz poprosić przyjaciela lub kolegę o pomoc w stworzeniu takiej listy. Oto kilka możliwości, od których możesz zacząć:

• Dobrze wyjaśniam ludziom różne rzeczy.
• Zachęcam ludzi do zainteresowania.
• Mam zdecydowane opinie.
• Dobrze słucham.
• Jestem krytyczny wobec tego, co czytam.
• Widzę powiązania.

Wybierz przynajmniej jedną mocną stronę jako punkt wyjścia. Zamiast mówić „Nie umiem pisać”, powiedz „Jestem pisarzem, który potrafi…”

Uznaj, że pisanie jest złożonym procesem

Pisanie jest próbą utrwalenia znaczenia na stronie, ale Ty wiesz i Twoi czytelnicy wiedzą, że zawsze jest więcej do powiedzenia na dany temat. Najlepsze, co mogą zrobić pisarze, to przekazać to, co wiedzą i czują na dany temat w danym momencie.

Pisarze często szukają „przepływu”, który zwykle wiąże się z jakimś przełomem, po którym następuje piękny, spójny wylew wiedzy. Przepływ jest zarówno możliwością – większość ludzi doświadcza go w pewnym momencie swojego życia pisarskiego – jak i mitem. Nieuchronnie, jeśli piszesz przez długi okres czasu i w wielu różnych sytuacjach, napotkasz przeszkody. Jak wyjaśnia Hjortshoj, przeszkody są szczególnie częste w okresach przejściowych – przechodzenia do nowych ról pisarskich lub do nowych rodzajów pisania.

Myśl o sobie jak o uczniu.

Jeśli blokada lub obawy są dla Ciebie nowe, poświęć czas na zrozumienie sytuacji, w których piszesz. W szczególności, spróbuj dowiedzieć się, co zmieniło się w twoim życiu pisarskim. Oto kilka możliwości:

• Piszesz w nowym formacie.
• Piszesz dłuższe prace niż wcześniej.
• Piszesz dla nowych odbiorców.
• Piszesz na nowe tematy.
• Przekształcasz się w pisarza z różnych etapów procesu pisania – na przykład z etapów planowania lub wczesnych szkiców.

Ma sens mieć problemy, gdy ma się do czynienia z sytuacją po raz pierwszy. Jest również prawdopodobne, że kiedy zmierzysz się z tymi nowymi sytuacjami, nauczysz się i rozwiniesz. Pisanie w nowych sytuacjach może być satysfakcjonujące. Nie każdy format czy grupa odbiorców będą dla Ciebie odpowiednie, ale nie będziesz wiedział, które z nich mogą być odpowiednie, dopóki ich nie spróbujesz. Potraktuj nowe sytuacje związane z pisaniem jak praktyki. Kiedy zajmujesz się nowym rodzajem pisania, dowiedz się o nim jak najwięcej, zdobądź jak najwięcej umiejętności w tej dziedzinie, a kiedy skończysz praktykę, zdecyduj, które z nabytych umiejętności będą ci dobrze służyć później. You might be surprised.

Below are some suggestions for how to learn about new kinds of writing:

• Ask a lot of questions of people who are more experienced with this kind of writing. Oto niektóre z pytań, które możesz zadać: Jaki jest cel tego rodzaju pisania? Kto jest odbiorcą? Jakie są najważniejsze elementy, które należy zawrzeć? Co nie jest tak ważne? Jak zacząć? Skąd wiesz, kiedy to, co napisałeś, jest wystarczająco dobre? Jak nauczyłeś się pisać w ten sposób?
• Zadawaj dużo pytań osobie, która przydzieliła ci pracę pisemną. Jeśli masz wypracowanie, najlepszym miejscem do rozpoczęcia jest samo zadanie pisemne. Aby uzyskać pomoc w tym zakresie, zobacz nasz handout na temat zrozumienia zadań.
• Poszukaj przykładów tego rodzaju pisania. (Możesz poprosić swojego instruktora o polecany przykład). Zwróć uwagę, szczególnie, na zróżnicowanie. Często istnieje wiele różnych sposobów pisania w ramach danej formy. Poszukaj sposobów, które wydają Ci się znajome, podejść, które lubisz. Możesz poszukać opublikowanych modeli lub, jeśli wydaje Ci się to zbyt przerażające, przyjrzeć się pracom kolegów z klasy. W każdym przypadku zadawaj sobie pytania dotyczące tego, co robią ci pisarze, i rób notatki. Jak pisarz zaczyna i jak kończy? W jakiej kolejności opowiada o rzeczach? Jak i kiedy pisarz przekazuje swój główny punkt widzenia? W jaki sposób pisarz wprowadza pomysły innych osób? Jaki jest cel pisarza? Jak ten cel jest osiągnięty?
• Przeczytaj nasze handouts o tym, jak pisać w konkretnych dziedzinach lub jak radzić sobie z konkretnych zadań writing.
• Słuchaj krytycznie do swoich czytelników. Zanim odrzucisz lub w pełni zaakceptujesz to, co mówią, postaraj się ich zrozumieć. Jeśli czytelnik przekazał Ci pisemne uwagi, zadaj sobie pytania, aby poznać jego doświadczenia związane z Twoją pracą: Czego szuka ten czytelnik? Co robię, co go satysfakcjonuje? W jaki sposób ten czytelnik jest nadal niezadowolony? Jeśli nie potrafisz odpowiedzieć na te pytania na podstawie komentarzy czytelnika, porozmawiaj z nim lub poproś kogoś innego o pomoc w interpretacji komentarzy.
• Najważniejsze, nie próbuj robić wszystkiego naraz. Zacznij od rozsądnych oczekiwań. Nie możesz pisać jak ekspert za pierwszym razem. Nikt tego nie robi! Wykorzystaj krytykę, którą otrzymasz.

Gdy zrozumiesz, czego chcą czytelnicy, będziesz w lepszej pozycji, by zdecydować, co zrobić z ich krytyką. Istnieją dwie skrajne możliwości – odrzucanie krytyki i przyjmowanie jej w całości – ale jest też wiele możliwości pośrednich. Ustal, które słowa krytyki są zgodne z Twoimi celami i wykonaj ciężką pracę, aby się z nimi zmierzyć. Again, don’t expect an overnight turn-around; recognize that changing writing habits is a process and that papers are steps in the process.

Chances are that at some point in your writing life you will encounter readers who seem to dislike, disagree with, or miss the point of your work. Zorientowanie się, co zrobić z krytyką ze strony takich czytelników, jest ważną częścią rozwoju pisarza.

Próbuj nowych taktyk, gdy utkniesz

Często blokady w pisaniu pojawiają się na poszczególnych etapach procesu pisania. Proces pisania jest cykliczny i zmienny. Dla różnych pisarzy proces ten może obejmować czytanie, burzę mózgów, redagowanie, otrzymywanie informacji zwrotnej, poprawianie i redagowanie. Etapy te nie zawsze następują po sobie w tej samej kolejności, a gdy pisarz przejdzie przez dany etap, istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie widział go jeszcze do końca. Na przykład, burza mózgów może wystąpić przez cały czas.

Dowiedz się, jak wygląda twój proces pisania i czy jest jakiś szczególny etap, w którym masz tendencję do utknięcia. Być może uwielbiasz prowadzić badania i robić notatki na temat tego, co czytasz, i trudno ci przejść od tej pracy do rozpoczęcia pracy nad własnym pierwszym projektem. Albo kiedy już masz projekt, wydaje się on ustalony i mimo że czytelnicy zadają ci pytania i zgłaszają sugestie, nie wiesz, jak wrócić do niego i go zmienić. Albo może być dokładnie odwrotnie; poprawiasz i poprawiasz i nie chcesz wypuścić papieru.

Gdziekolwiek masz problemy, spójrz dłużej na to, co robisz i czego mógłbyś spróbować. Czasami to, co robisz, działa dla ciebie; to tylko powolny i trudny proces. Innym razem to, co robisz, może nie działać; są to chwile, kiedy możesz rozejrzeć się za innymi podejściami do wypróbowania:

• Porozmawiaj z kolegą od pisania i z innymi kolegami o tym, co robią na konkretnym etapie, który ci przeszkadza.
• Przeczytaj o możliwych nowych podejściach w naszych broszurach na temat burzy mózgów i poprawiania.
• Spróbuj pomyśleć o sobie jako o uczniu na jednym z etapów procesu pisania i wypróbuj różne strategie.
• Podziel swój papier na kawałki i przyklej je do ściany, użyj ośmiu różnych kolorów zakreślaczy, narysuj obrazek swojego papieru, przeczytaj swój papier na głos swojej ulubionej gwiazdy filmowej….

Dobra, trochę żartujemy z tymi kilkoma ostatnimi sugestiami, ale nie ma ograniczeń co do tego, co możesz wypróbować (aby poznać kilka zabawnych strategii pisania, sprawdź nasze animowane dema online). Jeśli chodzi o podbijanie bloku, daj sobie pozwolenie na upadek na twarz. Próbowanie i porażki pomogą ci dojść do tego, co działa dla ciebie.

Celebrate your successes

Start storing up positive experiences with writing. Niezależnie od przeszkód, jakie napotkałeś, świętuj okazje, kiedy je pokonałeś. Może to być coś tak prostego jak rozpoczęcie pracy, podzielenie się swoją pracą z kimś innym niż nauczyciel, poprawienie pracy po raz pierwszy, wypróbowanie nowej strategii burzy mózgów lub oddanie pracy, która była dla Ciebie szczególnym wyzwaniem. To Ty określasz, czym jest dla Ciebie sukces. Prowadź dziennik lub pamiętnik swoich sukcesów i przełomów w pisaniu, jak je osiągnąłeś, jak się czułeś. Ten dziennik może służyć jako impuls w późniejszym okresie twojego życia pisarskiego, gdy staniesz przed nowymi wyzwaniami.

Uzyskaj wsparcie

Chwila, czy już tego nie powiedzieliśmy? Tak. Warto to powtórzyć. Większość ludzi znajduje ulgę w różnego rodzaju lękach poprzez uzyskanie wsparcia od innych. Czasami najlepszą osobą, która pomoże ci przejść przez okres zmartwienia, jest ktoś, kto zrobił to dla ciebie wcześniej – członek rodziny, przyjaciel, mentor. Może nawet nie musisz rozmawiać z tą osobą o pisaniu; może wystarczy, że przypomni ci, byś uwierzył w siebie, że możesz to zrobić.

Jeśli nie znasz jeszcze nikogo na kampusie, z kim miałbyś tego rodzaju relację, zwróć się do kogoś, kto wydaje się być dobrym słuchaczem i wsparciem. Istnieje wiele profesjonalnych zasobów dla Ciebie na kampusie, ludzi, z którymi możesz porozmawiać o swoich pomysłach lub obawach. Świetnym miejscem, aby rozpocząć jest UNC Writing Center. Jeśli wiesz, że masz problem z lękiem pisania, umówić się na spotkanie na długo przed papier jest należna. Możesz przyjść do Writing Center z projektem lub nawet zanim zaczniesz pisać. Możesz również zwrócić się do swojego instruktora z pytaniami dotyczącymi zadania do napisania. Jeśli jesteś studentem studiów licencjackich, Twój doradca akademicki i doradca w akademiku są innymi możliwymi źródłami. Doradcy w Counseling and Wellness Services są również dostępni, aby porozmawiać z tobą o lękach i obawach, które wykraczają poza pisanie.

Podsumowanie

Zaniepokojenie pisaniem jest powszechnym stanem na kampusach uniwersyteckich. Ponieważ pisanie jest najczęstszym sposobem dzielenia się naszą wiedzą, wywieramy na siebie dużą presję, kiedy piszemy. Ta broszura zawiera kilka sugestii, jak zmniejszyć tę presję. Rozmawiaj z innymi; uświadom sobie, że wszyscy się uczymy; podejmuj okazjonalne ryzyko; zwracaj się do ludzi, którzy w ciebie wierzą. Przeciwdziałaj negatywnym doświadczeniom, aktywnie tworząc pozytywne.

Nawet po wypróbowaniu wszystkich tych strategii i przeczytaniu każdego poradnika Writing Center, niezmiennie będziesz nadal mieć negatywne doświadczenia w swoim życiu pisarskim. Kiedy dostaniesz papier z powrotem z złą ocenę na nim lub gdy otrzymasz list odrzucenia z czasopisma, odeprzeć negatywne aspekty tego doświadczenia. Postaraj się nie dopuścić do tego, aby się w nich zatopić; nie pozwól, aby Twoje rozczarowanie się pogłębiło. Zamiast tego, przeskocz od razu z powrotem do jakiegoś obszaru procesu pisania: wybierz jedną sugestię oceniającego i popracuj nad nią, albo przeczytaj i przedyskutuj pracę z przyjacielem lub kolegą, albo zajmij się pisaniem lub rewizją tej lub jakiejkolwiek pracy – tak szybko, jak to możliwe.

Powodzenia różnego rodzaju są nieuniknioną częścią procesu pisania. Bez nich, byłoby trudne, jeśli nie niemożliwe, aby rozwijać się jako pisarz. Uczenie się często występuje w następstwie zaskakującego wydarzenia, coś, co porusza cię, coś, co sprawia, że zastanawiasz się. Wykorzystaj swoje porażki, aby iść do przodu.

Works consulted

We consulted these works while writing the original version of this handout. Nie jest to wyczerpująca lista źródeł na temat, którego dotyczy broszura, dlatego zachęcamy do samodzielnego poszukiwania najnowszych publikacji na ten temat. Prosimy nie używać tej listy jako wzoru dla formatu własnej listy referencyjnej, ponieważ może ona nie pasować do używanego przez Państwa stylu cytowania. Aby uzyskać wskazówki dotyczące formatowania cytatów, proszę zapoznać się z samouczkiem cytowania UNC Libraries.

Hjortshoj, Keith. 2001. Understanding Writing Blocks. New York: Oxford University Press.

Jest to szczególnie doskonały zasób dla zaawansowanych studentów studiów licencjackich i magisterskich. Hjortshoj pisze o swoich doświadczeniach w pracy ze studentami uniwersytetu doświadczającymi bloków. Wyjaśnia przejściową naturę większości bloków pisarskich i znaczenie znalezienia wsparcia od innych podczas pracy nad długimi projektami.

Rose, Mike. 1985. When a Writer Can’t Write: Studies in Writer’s Block and Other Composing-Process Problems. New York: Guilford.

Ten zbiór badań empirycznych jest napisany przede wszystkim dla nauczycieli pisania, badaczy i korepetytorów. Badania koncentrują się na pisarzach w różnym wieku, w tym małych dzieciach, uczniach szkół średnich i studentach.