Third Conditional – The Difference Between Would, Would Have and Would Have Had

Czy kiedykolwiek chciałeś użyć „would,” „would have,” i „would have had,” w angielskiej rozmowie, ale nie byłeś pewien jak ich użyć? Ta lekcja angielskiego uczy jak ich używać.

Trzeci czas warunkowy opisuje coś, co się nie wydarzyło, ale mogłoby się wydarzyć, gdyby były odpowiednie warunki. Podczas komponowania tego typu zdania, będziesz miał dwie sekcje: pierwsza sekcja to klauzula „if”, a druga to główna klauzula. Klauzula „if” w trzecim czasie warunkowym musi być w formie czasu przeszłego doskonałego. Podczas gdy główna klauzula będzie używała czasu warunkowego perfect lub perfect continuous.

Zbadajmy jak używać każdego z nich.

Kiedy używać „Would”

Zacznijmy od „Would”. Would może być użyte w dowolnym czasie, i jest używane do wyrażania pragnień. Może być również używane jako czas przeszły od „will”. Czasami oznacza uprzejmą preferencję lub uprzejmy sposób poproszenia o coś.

Conditional Tense Przykłady z Would:

„I would like to learn to speak English fluently.”

„He would like to try something new.”

„I would not be surprised if got lost, with those confusing directions.”

„I would rather jump off a cliff than eat a bug!”.

„Czy poszedłbyś ponownie nurkować z klifu?”

„Jak myślisz, jak długo trwałby ten program? Muszę wziąć udział w innym wydarzeniu.”

W innych sytuacjach, bardziej naturalne byłoby użycie „I’d,” zamiast „I would”. Podobnie, „on’d”, „ona’d”, „my’d” i „oni’d” są bardziej naturalnie brzmiące w rozmowach. To ma tendencję do bycia nieco bardziej swobodnym. I to jest częściej używane przez rodzimych użytkowników języka angielskiego.

Poza uprzejmymi prośbami lub pragnieniami, możemy również użyć „would” do pokazania czasu warunkowego, lub czegoś, co jest uwarunkowane innym pomysłem.

Oto kilka przykładów:

„I’d like a cup of coffee, please.”

„I’d stay quiet, if I were you.”

„He’d never hurt you.”

„I’d never do that again, it was so scary!”.

„Powiedział mi, że wolałby mieszkać blisko plaży niż spędzać czas w górach.”

„Ale ona powiedziała mi, że wolałaby założyć dom w pobliżu farmy swoich rodziców.”

„Nigdy nie pozwoliliby jej pójść na to przyjęcie.”

„Chcielibyśmy cię odwiedzić w lecie!”

„Założyłabym coś takiego w dniu mojego ślubu!”

Kiedy używać „Would Have”

„Would have” bez imiesłowu biernego (patrz poniżej) jest po prostu czasem warunkowym, plus czasownik „to have”. Jest używany do wyrażenia nierealnej lub nieprawdziwej idei, która byłaby lub mogłaby być prawdziwa, gdyby coś innego było prawdą.

Na przykład, możemy powiedzieć:

„Miałbym więcej pieniędzy, gdybym nie kupował tylu par nowych butów!” -> Rzeczywistość jest taka, że kupiłem wiele nowych par butów i dlatego nie mam pieniędzy.

„Miałbym lepszą pracę, gdybym ukończył studia z tytułem MBA.” -> Rzeczywistość jest taka, że nie ukończyłem studiów MBA, a więc nie mam dobrej pracy.

„Miałbyś problemy ze zdrowiem, gdybyś był palaczem.” -> Rzeczywistość jest taka, że nie jestem palaczem i mam dobre zdrowie.

Kiedy używać „Would Have Had”?

„Would have had” to zdanie warunkowe typu 3, które jest używane w odniesieniu do sytuacji, które nie miały miejsca – nierealnej, przeszłej sytuacji. Jest używane do opisania sytuacji, która „miałaby” miejsce, gdyby inna sytuacja miała miejsce.

Mówi o akcji lub czynności, która nie miała miejsca, ale na pewno by się wydarzyła, gdyby odpowiedni warunek wystąpił jako pierwszy.

Więc, to jest kiedy możesz użyć twojej głównej klauzuli i twojej klauzuli if, jak wspomniano kilka akapitów wyżej. Pozwól mi dać ci kilka przykładów, aby pokazać ci, co mam na myśli.

Third Conditional Tense Przykłady z Would Have:

„Zrobiłbym to, gdybym wiedział, że muszę.”

„Byłby bardziej ostrożny z nim, gdyby wiedział, że jest tak kruchy.”

„Nigdy nie zjadłaby tego raka, gdyby wiedziała, że jest uczulona.”* Poprawnie jest powiedzieć „gdyby wiedziała, że jest uczulona”, ale często rodzimi użytkownicy języka mówią „gdyby wiedziała, że jest uczulona.”

„Gdybym wiedziała, że przyjdziesz, ugotowałabym twoje ulubione danie.”

„Powiedziała mi, że powiedziałaby „tak”, gdybyś tylko poprosił ją, żeby z tobą wyszła.”

„Wiesz, myślę, że on kupiłby Ci ten pierścionek, gdybyś tylko nie zaczęła z nim tej wielkiej kłótni.”

„Gdyby tylko oszczędzali swoje pieniądze, zamiast wydawać je codziennie w kasynach, starczyłoby im na wysłanie syna do college’u.”

„Zadzwonilibyśmy do ciebie natychmiast, gdybyśmy wiedzieli, że nie potrzebujesz najpierw trochę czasu, żeby się ustatkować.”

„Powinniście byli mi powiedzieć! Wziąłbym tę podróż z tobą, gdybyś dał mi wystarczające powiadomienie.”

Pamiętaj, że możesz użyć zwięzłej wersji „I’d”, „they’d”, „we’d” i tak dalej, dla bardziej swobodnego i naturalnie brzmiącego angielskiego sposobu mówienia.

„I’d have bought those for you had I knew you had been looking f0r them!”

” They’d have taken the train if they had known it would be much faster.”

„Poszedłbym piechotą, gdybym wiedział, że ruch będzie tak straszny!”

„Gdybym wiedział, że ona nie przyjdzie, pominąłbym to soiree.”

„Gdyby czas był odpowiedni, zaplanowalibyśmy tę podróż.”

Another Third Conditional Tense: „Would have had”

„Would have had” – „Would have,” wraz z imiesłowem biernym, „had,” może ale być używane w sytuacjach wyrażających coś, co musiało się wydarzyć, ale się nie wydarzyło, ponieważ warunki były inne.

Inny sposób użycia to wyrażenie posiadania lub własności, rzekomo miało się zdarzyć w przeszłości, ale znowu, nie przeforsowało się.

Klauzula „if” sparowana z „would have had” jest w czasie past perfect.

Aby brzmieć bardziej naturalnie, rodzimi użytkownicy języka angielskiego zazwyczaj skracają „would have” do „would’ve”. To brzmi o wiele bardziej naturalnie używać „would’ve” w większości situations.

Na inną uwagę, można dalej skrócić go, aby „woulda,” który jest używany tylko w sytuacjach dorywczych. W zależności od formalności twojego miejsca pracy, możesz chcieć trzymać się „would’ve”, aby brzmieć bardziej professional.

Conditional Perfect Przykłady z Would Have Had:

„Miałbym szczeniaka, gdyby tylko moi rodzice pomyśleli, że jestem odpowiedzialny.”

„Miałbym dużo pieniędzy, gdybym nie roztrwonił ich na bzdury.”

„Miałby trudny czas z tym testem, gdyby nie uczył się tak ciężko.”

„Miałbym szansę z nią porozmawiać, gdybym nie wyszedł wcześniej z przyjęcia.”

„Mieliby już dom, gdyby zaoszczędzili więcej pieniędzy.”

„She would have had had health problems by now if she had continued smoking.”

Mam nadzieję, że te liczne przykłady pomogą Ci z „would”, „would have” i „would have had”. Podsumowując, trzeci czas warunkowy jest używany do opisywania przeszłości i opisywania wyników sytuacji, które w rzeczywistości nie miały miejsca.

A propos, jeżeli jesteś chętny, aby dowiedzieć się więcej o innych czasach warunkowych w języku angielskim, oto kolejny post, który na pewno Ci się spodoba! Jestem pewna, że po sprawdzeniu go, weźmiesz wiele wskazówek i lekcji!

Do naszej następnej lekcji! Szczęśliwej nauki!