Czytaj więcej o Śmierć Wong Ming Yanga (1982) tutaj.

Urodzony

Zmarł

28 października 1982

Wykształcenie

.
Bachelor of Medicine

Bachelor of Chiropody

Master of Arts

Alma mater

University of Cambridge

Małżonek(i)

Lee Hsien Loong (m. 1978 – 1982)

Wong Ming Yang (1951 – 28 października 1982) była pierwszą żoną premiera Singapuru, Lee Hsien Loonga i matką Li Xiuqi i Li Yipeng. Była lekarzem w Addenbrookes Hospital w Cambridge, Wielka Brytania w czasie jej małżeństwa z Lee Hsien Loong.

Kontekst

Rodzina

Wong Ming Yang urodził się w 1951 roku w Kuala Lumpur, Malezja do rodziców, którzy pracowali jako kierownik ubezpieczenia i nauczyciel. Miała brata, Wong Kok Kien, który również był lekarzem.

Edukacja

Wong Ming Yang była uczennicą Bukit Bintang Girls’ School i Victoria Institution, które znajdowały się w Kuala Lumpur. Następnie studiowała w Girton College na Uniwersytecie Cambridge i ukończyła studia z dwoma tytułami licencjata w dziedzinie medycyny i chiropodii (dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem stóp). Posiadała również tytuł magistra sztuki. Przed rozpoczęciem swojej kadencji jako lekarz w Addenbrookes Hospital, Wong odbyła szkolenie w Middlesex Hospital w Londynie.

Życie osobiste

Według jej matki, Wong Ming Yang po raz pierwszy spotkała Lee Hsien Loonga w 1973 roku, gdy oboje studiowali na Uniwersytecie Cambridge. Po uniwersytecie, Wong Ming Yang kontynuował pracę jako lekarz w Cambridge, podczas gdy Lee Hsien Loong wrócił do Singapuru w 1974 roku, aby służyć jako w Siłach Zbrojnych Singapuru. Ojcowski dziadek Lee Hsien Loonga, Lee Chin Koon, powiedział The Straits Times, że:

„Oni (Wong Ming Yang i Lee Hsien Loong) byli na uniwersytecie razem i stali się bardzo dobrymi przyjaciółmi. Nadal utrzymywali kontakt po powrocie Hsien Loonga do Singapuru.”

Małżeństwo z Lee Hsien Loongiem

W maju 1978 roku Wong, wówczas 27-letni, poślubił 26-letniego Lee Hsien Loonga w cichej ceremonii w Registry of Marriages w Singapurze. W ślubie uczestniczyła tylko najbliższa rodzina obu stron, w tym dziadkowie ojcowscy Lee Hsien Loonga. W 1980 r. Wong urodziła ich pierwsze dziecko, Li Xiuqi. Dwa lata później, para miała swoje drugie dziecko, Li Yipeng, który urodził się z albinizmem.

Śmierć

Dla bardziej kompletny opis śmierci Wong Ming Yang, kliknij tutaj.

On 28 października 1982, zaledwie trzy tygodnie po urodzeniu Li Yipeng, Wong Ming Yang zmarł w wieku 31 lat. Miała podobno doznał ataku serca noc wcześniej. Po przewiezieniu na oddział opieki wieńcowej w Singapore General Hospital, Wong zmarła o 12.30 rano. Przyczyną jej śmierci był zawał mięśnia sercowego. W liście napisanym przez matkę Lee Hsien Loonga, Kwa Geok Choo, który został odtworzony przez Lee Wei Linga i opublikowany w 2011 roku, ta pierwsza odnotowała momenty żałoby syna. Ona napisała:

„Pierwsza kolacja musiała być bolesna dla niego, ponieważ to było mniej niż miesiąc wcześniej, że on i Ming Yang byli na podobnej kolacji, i w czasach, widziałem jego twarz narysowaną z bólem i jego oczy wypełnione łzami. Druga kolacja, on był trochę bardziej opanowany. On musi i będzie dostać ponad to. Ale to jest tak bolesne.”

Darowizna rogówki

W czasie odejścia Wong, poinformowano, że jej rodzina zdecydowała się oddać jej rogówki pacjentom, którzy wymagali przeszczepu rogówki. Jej rogówki zostały podarowane Yeo Buck Hock, studentowi i Low Thoe Guan, mechanikowi. Obaj odbiorcy otrzymali udane przeszczepy w tym samym dniu, w którym Wong zmarła i mogli widzieć i czytać kilka tygodni po ich operacjach.

Eulogia Lee Hsien Loonga

On 31 października 1982, Lee Hsien Loong wygłosił eulogię dla swojej zmarłej żony, Wong Ming Yang na jej nabożeństwie żałobnym. Wspominał wiele wspomnień, które Wong i on dzielili, mówiąc:

„Pamiętam ją za jej wsparcie i zachętę w trudnych czasach, za jej siłę w przeciwnościach i za jej taktowną radę we wszystkich sprawach. Pamiętam ją za jej ciepło, jej nawyk wykonywania mało znaczących gestów i przypominania sobie drobnych osobistych szczegółów, co świadczyło o jej naturalnej trosce i empatii wobec innych. Pamiętam ją za czas, który spędziliśmy razem, za te 10 lat, które nas łączyły. Kiedy nie było jej ze mną, w duchu zawsze była u mojego boku, nieustannie inspirując mnie, abym był z niej dumny.”

Czytaj pełną pochwałę tutaj.

Referencje/ Cytowania