Katalog dzieł Williama Prynne’a, prawnika purytańskiego, został opublikowany po Restauracji. Dołączony do niego był tekst biblijny: „Tworzenie wielu ksiąg nie ma końca, a wiele studiów (lub czytania) jest szkodą dla ciała”. W poprzek własnej kopii Anthony Wood złośliwie dodał: „I uszy.”

Żart był podły i niegodny. Dwa razy, w 1634 i w 1637 roku, Prynne został ukarany za swoje pamflety przeciwko arcybiskupowi Laudowi przez okaleczenie uszu. Przy drugiej okazji, jego ucho zostało obcięte tak blisko, że część jego policzka została również przecięta, a on prawie stracił życie. Zdanie, które wypowiedział wówczas do swoich prześladowców, wspaniale uchwyciło prężną siłę purytanizmu: „Im bardziej jestem bity, tym bardziej jestem podnoszony.”

Prynne zasługuje na uhonorowanie jako jeden z wielkich siedemnastowiecznych męczenników, ale reakcja Wooda jest o wiele bardziej typowa. Zarówno jemu samemu, jak i późniejszym pokoleniom trudno było traktować go poważnie: po prostu, im bardziej Prynne był bity, tym bardziej Prynne był bity.

.