William Ouchi (William G. „Bill” Ouchi; 1943) jest amerykańskim emerytowanym profesorem w UCLA Anderson School of Management. Jest autorem i ekspertem w dziedzinie zarządzania i systemów organizacyjnych. William Ouchi jest autorem bestsellera New York Timesa „Theory Z: How American Business Can Meet the Japanese Challenge”, w którym William Ouchi przedstawia połączenie teorii X i Y Douglasa McGregora. Ponadto jest autorem różnych książek dotyczących systemów szkolnych, takich jak „Making Schools Work: A Revolutionary Plan to Get Your Children the Education They Need,” oraz „The Secret of TSL,” przewodnik po rewolucyjnych reformach, które zmieniają edukację publiczną.

Biografia William Ouchi

William Ouchi urodził się w Honolulu. Dzieciństwo spędził na Hawajach i uczęszczał do Punahou School, którą ukończył w 1961 roku.

Studiował administrację licencjacką w zakresie ekonomii politycznej w Williams College w 1965 roku. William Ouchi ukończył studia z tytułem honorowym i kontynuował naukę z MBA w Business Administration na Uniwersytecie Stanforda w 1967 roku. Następnie uzyskał tytuł doktora, również w Business Administrations, ale na University of Chicago w 1972.

Po studiach, William Ouchi pracował jako członek co-chair na UCLA Anderson School of Management. Zaczął badania do nowych sposobów organizowania dużych i publicznych systemów szkolnych w celu poprawy osiągnięć uczniów. Różne badania Williama Ouchi zostały opublikowane w jego książkach i publikacjach. Obok tego, on również służył jako Distinguished Professor of Management and Organizations, i Sanford i Betty Sigoloff Chair w odnowy korporacyjnej, zarówno w UCLA Anderson School of Management w Los Angeles.

On dodatkowo zarówno współzałożycielem Riordan Program, część UCLA Anderson School of Management, który zapewnia przywództwo i szkolenia w zakresie zarządzania do różnych osób. On również jest przewodniczącym tego programu.

Jego doświadczenie było i nadal jest w wysokim popycie, i z tego powodu, William Ouchi służył jako specjalny doradca ds. polityki do burmistrza Los Angeles Richard J. Riordan w 1993 roku. Konsekwentnie dodatkowo pracował jako szef sztabu burmistrza Riordana od 1993 do 1995 roku, a także był powiernikiem William College.

William Ouchi wniósł znaczący i istotny wkład w systemy edukacyjne i inne systemy organizacyjne, zwłaszcza w systemy zarządzania. Dzięki swoim publikacjom stał się znany na całym świecie. Był w stanie zidentyfikować, które szkoły wizualizują jakość w systemach edukacyjnych i był w stanie uczynić szkoły odpowiedzialnymi za wyniki uczniów.

Wiele z jego publikacji, takich jak 'Making Schools Work: A revolutionary plan to Get Your Children the Education They Need” został już wdrożony przez różne systemy szkolne w Nowym Jorku, Chicago, Oakland, i Hawaii. Jego punkt widzenia jest uniwersalny i może być wykorzystany w każdej szkole lub innej organizacji.

Jego badania dotyczące tego, jak poprawić efektywność w dużych i złożonych organizacjach, i jak można je zrestrukturyzować, zostały już zastosowane przez wiele organizacji w wielu branżach, w tym sieci sklepów detalicznych, przemysł samochodowy i agencje federalne.

Jest członkiem zarządu Los Angeles Alliance for College-Ready Public Schools, organizacji posiadającej sieć wysokowydajnych szkół średnich i gimnazjów w społecznościach o niskich dochodach, której celem jest zapewnienie wyjątkowej edukacji publicznej wszystkim uczniom, bez względu na ich pochodzenie lub położenie geograficzne.

To samo dotyczy Fundacji Hiltona, organizacji zajmującej się łagodzeniem ludzkiego cierpienia, w której zarządzie od 2006 r. zasiada również William Ouchi. Organizacja ta nieustannie poszukuje sposobów na poprawę życia pokrzywdzonych i bezbronnych ludzi na całym świecie.

William Ouchi jest również aktywnie zaangażowany od około dwudziestu lat w zarządzie przedsiębiorstw związanych z biznesem, takich jak Sempra Energy, firma z listy Fortune 500, która nieustannie poszukuje zrównoważonych rozwiązań energetycznych dla codziennych konsumentów.

Jego poglądy i myśli związane z innowacyjnymi systemami organizacyjnymi zostały wykorzystane przez różne organizacje, takie jak FirstFed Financial Corp, First Federal Bank of California, EduVoice, Allegheny Technologies, AECOM, Pacific Enterprises, Jandy i różne inne organizacje, w których pracował jako dyrektor. Oprócz swojego wkładu, William Ouchi ponadto służył w radach redakcyjnych licznych czasopism naukowych i był doradcą agencji przyznających dotacje.

Otrzymał kilka nagród dydaktycznych, w tym UCLA Medal of Teaching Excellence i inne nagrody, takie jak Asian Woman Warrior Award, oraz Grand Prix des Meilleurs Livres de Management za książkę 'Theory Z: How American Business Can Meet the Japanese Challenge.’

William Ouchi niedawno przeszedł na emeryturę jako Distinguished Professor of Management and Organizations, a także Sanford and Betty Sigoloff Chair in Corporate renewal, oba w UCLA Anderson School of Management w Los Angeles w 2017 roku

Wciąż jest niezależnym dyrektorem w Sempra Energy, ale służy również jako Vice Dean-Executive na Uniwersytecie Kalifornijskim, a także jako Associate Director w Clinical Translation Science Institute.

Wkład Williama Ouchi wygląda na wiecznie trwały. Spędził swoje życie i karierę na ulepszaniu systemów organizacyjnych i pomaganiu ludziom biednym i pokrzywdzonym przez los. Wierzy w równość szans i dostrzega szanse tam, gdzie inni widzą wyzwania. Obecnie mieszka wraz z żoną Carol w Santa Monica. Para ma troje dzieci i pięcioro wnucząt, którzy mieszkają w Los Angeles.

William Ouchi quotes

1. „Dowody silnie sugerują, że podejście oparte na konsensusie przynosi bardziej kreatywne decyzje i skuteczniejszą realizację niż indywidualne podejmowanie decyzji.”
2. „Teoria Z to podejście do zarządzania oparte na połączeniu amerykańskiej i japońskiej filozofii zarządzania.”

Publikacje i książki William Ouchi et al.

• 2009. Sekret TSL: Rewolucyjne odkrycie, które podnosi wyniki w szkole. Simon and Schuster.
• 2008. Sprawić, by szkoły działały: Rewolucyjny plan, dzięki któremu twoje dzieci zdobędą wykształcenie. Simon and Schuster.
• 2006. Władza dla dyrektorów: Decentralizacja w trzech dużych okręgach szkolnych. Organization Science, 17(2), 298-307.
• 2003. Konfiguracja organizacyjna a wyniki działalności: The case of primary and secondary school systems. Los Angeles: University of California, Anderson School of Management. Retrieved March, 24, 2005.
• 2003. Making schools work. Education Week, 23(1), 56-56.
• 2002. 16 Partnerstwa w stylu japońskim: Giving Companies a Competitive Edge. Managing Innovation and Change, 203.
• 1994. Organizacja innowacji w Stanach Zjednoczonych i Japonii: Neoclassical and relational contracting. Journal of Management Studies, 31(5), 653-679.
• 1993. Hierarchie, klany i teoria Z: Nowe spojrzenie na rozwój organizacji. Organizational Dynamics, 21(4), 62-70.
• 1991. Rynki, biurokracje i klany. Markets, Hierarchies and Networks. The Coordination of Social Life, edited by Grahame Thompson, Jennifer Frances, Rosalind Levacic, and Jeremy Mitchell. Sage, 246-255.
• 1990. Ekonomia organizacji. In Human Resource Management in International Firms(pp. 7-17). Palgrave Macmillan, London.
• 1989. The new joint R&D. Proceedings of the IEEE, 77(9), 1318-1326.
• 1988. The logic of joint research and development. California Management Review, 30(3), 9-33.
• 1986. Ekonomika organizacyjna. Jossey-Bass.
• 1985. Kultura organizacyjna. Annual review of sociology, 11(1), 457-483.
• 1984. Społeczeństwo m-formy: Lekcje z zarządzania przedsiębiorstwem. Zarządzanie zasobami ludzkimi, 23(2), 191-213.
• 1984. Polityczna i gospodarcza praca zespołowa: Rozwój przemysłu mikroelektronicznego w Japonii. California Management Review (przed-1986), 26(000004), 8.
• 1984. Koszt informacji a ład organizacyjny. Management Science, 10, 460-481.
• 1983. Efektywne kultury: Eksploracja związku między kulturą a wydajnością organizacyjną. Kwartalnik nauk administracyjnych, 468-481.
• 1982. Teoria z. Avon.
• 1981. Teoria Z: Jak amerykański biznes może sprostać japońskiemu wyzwaniu. Reading, Mass: Ad-dison-Wesley.
• 1981. Korporacje Teorii Z: Straddling US i japońskich form. Industry Week, 209(3), 48-54.
• 1981. Rynki i hierarchie oraz perspektywy widocznej ręki. Perspektywy projektowania i zachowania organizacji, 347-370.
• 1981. Paradygmaty organizacyjne: Komentarz do japońskiego zarządzania i organizacji Theory Z. Organizational Dynamics, 9(4), 36-43.
• 1981. Idąc od A do Z: Trzynaście kroków do organizacji Teorii Z. Management Review, 70(5), 8-16.
• 1981. A rejoinder. Perspectives on Organization Design and Behavior, New York, 387-390.
• 1980. Program badań nad rynkami i hierarchiami: Origins, implications, prospects. University of Pennsylvania, Center for the Study of Organizational Innovation.
• 1980. Ramy dla zrozumienia niepowodzeń organizacyjnych. The organizational life cycle, 395-429.
• 1979. A conceptual framework for the design of organizational control mechanisms. In Readings in accounting for management control(pp. 63-82). Springer, Boston, MA.
• 1978. Typy kontroli organizacyjnej i ich związek z dobrostanem emocjonalnym. Administrative Science Quarterly, 293-317.
• 1978. Organizacja typu Z: Stabilność pośród mobilności.
• 1978. Social Structure and Organization. Environments and Organizations, Marshall W. Meyer (ed.). San Francisco: Jossey-Bass.
• 1977. Związek między strukturą organizacyjną a kontrolą organizacyjną. Administrative science quarterly, 95-113.
• 1977. Markets and Hierarchies: Analysis and Antitrust Implications.
• 1975. Kontrola organizacyjna: Dwie funkcje. Administrative science quarterly, 559-569.
• 1974. Struktura, technologia i środowisko. Zachowania organizacyjne: Badania i problemy, 107-40.
• 1974. Definiowanie zakresu kontroli. Administrative Science Quarterly, 357-365.