William N. Copley był amerykańskim artystą znanym ze swoich erotycznych i humorystycznych obrazów postaci bez twarzy. Również kolekcjoner, pisarz i galerzysta, jego przestrzeń Copley Galleries wystawiała surrealistyczne prace René Magritte’a, Marcela Duchampa i Maxa Ernsta w powojennym Los Angeles. „Pomyślałem, że malując mogę wyostrzyć swoją percepcję wizualną i być w stanie przenieść ją do mojego pisania” – wyjaśnił kiedyś. „A kiedy już zacząłem malować, nigdy nie wróciłem do pisania naprawdę, z wyjątkiem krótkiego okresu dziennikarstwa”. Urodzony 24 stycznia 1919 roku w Nowym Jorku, NY, został adoptowany przez Irę C. Copley w 1921 roku i dorastał w Aurora, IL. Artysta studiował w Phillips Academy Andover i na Uniwersytecie Yale, po czym został powołany do wojska. Po powrocie do domu pracował jako reporter dla gazety ojca w Los Angeles, gdzie poznał swoją żonę Marjorie Doris Wead. Był to mąż siostry jego żony, John Ployardt, z którym Copley założył galerię. Po upadku galerii Copley przeniósł się do Paryża, by kontynuować karierę malarską pod wpływem i przy zachęcie swoich przyjaciół Duchampa i Ernsta. W następnych dekadach Copley eksplorował romantyczne związki i seksualność poprzez swoje prace w stylu X-rated, łącząc humorystyczną wrażliwość amerykańskiego Pop Artu z jego surrealistycznymi korzeniami. Artysta zmarł 7 maja 1996 roku w Key West, w stanie Floryda. Dziś jego prace znajdują się m.in. w zbiorach The Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Centre Georges Pompidou w Paryżu, Moderna Museet w Sztokholmie i Los Angeles County Museum of Art.

.