William Murdock, (ur. 21 sierpnia 1754, Old Cumnock, Ayr, Scot.- zm. 15 listopada 1839, Birmingham, Warwickshire, Eng.), szkocki wynalazca, pierwszy, który szeroko wykorzystał gaz węglowy do oświetlenia i pionier w rozwoju energii parowej.

W 1777 Murdock wszedł do firmy inżynieryjnej Matthew Boultona i Jamesa Watta w ich Soho works w Birmingham i około dwa lata później został wysłany do Kornwalii, aby nadzorować montaż silników parowych Watta. W swoim domu w Redruth w Kornwalii eksperymentował z destylacją węgla, a w 1792 roku oświetlił swoją chatę i biura gazem węglowym. Po powrocie do Birmingham około 1799 roku udoskonalił kolejne praktyczne metody wytwarzania, przechowywania i oczyszczania gazu.

Murdock dokonał również ważnych ulepszeń w silniku parowym. Jako pierwszy wymyślił silnik oscylacyjny, którego model wykonał około 1784 roku; w 1786 roku był zajęty konstrukcją wagonu parowego lub lokomotywy drogowej, która jednak nie odniosła sukcesu; w 1799 roku wynalazł zawór suwakowy typu long D. Powszechnie przypisuje mu się wynalezienie tzw. ruchu Słońca i Planety, czyli sposobu na to, by silnik parowy nadawał ciągły ruch obrotowy wałowi wyposażonemu w koło zamachowe. Watt jednak opatentował ten ruch w 1781 roku. Murdock eksperymentował także ze sprężonym powietrzem i w 1803 roku skonstruował działo parowe. Przeszedł na emeryturę w 1830 r.

.