The William i Mary styl, znany również jako wczesny barok w kręgach muzealnych, datuje się od około 1695 do połowy 1720s. Jest on nazwany dla króla i królowej, pierwotnie z Holandii, którzy panowali razem nad Anglią, Szkocją i Irlandią od 1689-1694.

Ten styl jest amerykańską odmianą stylu barokowym popularne w Europie wcześniej w 1600s, zgodnie z American Meble: Stoły, krzesła, sofy, i łóżka przez Marvin D. Schwartz. Znane są wpływy flamandzkie, francuskie, chińskie i, oczywiście, holenderskie. Był to pierwszy okres mebli, aby odejść od pudełkowatych stylów jakobińskich, które były popularne wcześniej.

Technika jaskółczego ogona do łączenia kawałków mebli razem nabierała rozpędu w tym okresie i pozwalała na lżejsze konstrukcje i innowacje w meblarstwie. Kawałki w stylu William and Mary wypełniły zapotrzebowanie na meble zapewniające zarówno komfort, jak i luksus pod koniec XVII wieku. Według strony internetowej The Metropolitan Museum of Art, styl ten nigdy nie osiągnął szerokiej popularności w amerykańskich koloniach poza głównymi miastami portowymi.

William and Mary cechy i techniki często mieszały się ze stylem Queen Anne później, gdy meble nadal ewoluowały w kolonialnej Ameryce. Ważne jest, aby pamiętać o tym czynniku podczas identyfikacji stylów mebli z epoki, ponieważ elementy projektu często nakładają się z jednej epoki do następnej.

Nogi i stopy

Style nóg zdobiące dzieła Williama i Marii były odważnie obrócone, co oznacza, że zostały wykonane za pomocą dłut lub innych narzędzi podczas obracania na tokarce. Elegancja wcześniejszego okresu baroku został odtworzony, jak widać w flamandzkiej nogi spirali, spirala, trąbka i kolumnowe kształty nóg używane na tego typu mebli.

Both spirali i hiszpańskie stopy zostały wykorzystane do odzwierciedlenia elegancji w William i Mary kawałki stylu. Piłka, bułka, kopyto, i rzepy stóp były również szeroko stosowane.

Drewna używane

Malowane i lakierowane wykończenia (w stylu chińskim) były powszechne, z orzecha włoskiego i klonu chętnie używane. Ciemny wygląd właściwy dla orzecha włoskiego, w rzeczywistości, był popularny w tym czasie i jest charakterystyczny dla wyglądu William and Mary.

Sosna, cedr i niektóre dąb można znaleźć w tych kawałkach, jak również. Forniry, lub cienkie arkusze drewna, w różnych kolorach i fakturach, były używane do dekoracji frontów szafek i biurek. To nie jest rzadkością, aby znaleźć, że różne lite drewna i forniry były używane w połączeniu do tworzenia jednego William i Mary kawałek style.

Krzesła i stoły

Krzesła projekty były cieńsze niż poprzednie style z wysokimi plecami i wystawne ozdoby. Krzesła boczne były najbardziej powszechne, ale niektóre fotele były również wykonane. Siedzenia krzeseł były zazwyczaj wykonane z trzciny lub sitowia, lub tapicerowane w wyściełanej skórze. Krzesła skrzydłowe, znane również jako łatwe krzesła w tym czasie i leżanki, które były krzesłami z przedłużonymi siedzeniami, zostały również wprowadzone w tej epoce.

Małe stoły zaprojektowane dla formy i funkcji były nowe w tej epoce, jak również, takie jak stoły do herbaty i toaletki. Gate-leg stoły były najbardziej popularne i wykonane w różnych rozmiarach dla wielu różnych celów. W tej epoce do łask wszedł również stół motylkowy, którego jedną z odmian był stół tawerniany.

.