Poezja Williama Dunbara zawierała szeroki wachlarz tematów, nastrojów i metrów. Napisał wiele pobożnych utworów religijnych i szlachetnych utworów dworskich, ale tworzył również utwory komiczne, które często wykorzystywały elementy skandaliczne i nieskrępowany język.

Utwory okolicznościowe i pamiątkoweEdit

Niektóre z wierszy Dunbara zostały wyraźnie zamówione w celu uczczenia wydarzeń publicznych. Jego alegoria The Thrissil and the Rois upamiętniała ślub Małgorzaty Angielskiej z królem Jakubem w 1503 roku, podczas gdy Eulogy to Bernard Stewart, Lord of Aubigny witał przybycie wybitnego francusko-szkockiego żołnierza jako francuskiego ambasadora w 1508 roku. Lokalne wydarzenia również zostały zaznaczone, takie jak wizyta królowej Małgorzaty w „blyth i błogim burgh of Aberdein” w 1511 r.

Dzieła religijne i moralneEdit

Dunbar był wyświęconym księdzem Kościoła rzymskokatolickiego w Szkocji i kilka z jego dzieł ma tematykę religijną. Rorate Celi Desuper, Of the Passioun of Christ i Done is a Battell on the Dragon Blak dotyczą odpowiednio Narodzenia, Męki i Zmartwychwstania. Ane Ballat of Our Lady to hymn ku czci Najświętszej Maryi Panny. Stół spowiedzi omawia grzech i spowiedź.

W jego twórczości pojawiają się również wiersze o świeckiej tematyce moralnej, takie jak Of Deming oraz trylogia krótkich utworów Of Discretioun in Asking, Of Discretioun in Geving i Of Discretioun in Taking.

Wiersze Dunbara The Tabill Of Confessioun, Rorate Celi Desuper i Done Is A Battell On The Dragon Blak zostały włączone do sekcji „Ballatis of Theologie” rękopisu Bannatyne’a.

Dworskie rozrywkiEdit

Wiele utworów poety wydaje się zapewniać rozrywkę królowi, królowej i jego dworzanom, z elementami komicznymi jako powracającym motywem. Dobrze znany A Dance in the Quenis Chalmer jest komiczną satyrą na życie dworskie. Osławiony flyting z Kennedy był wymianą skandalicznych poetyckich obelg z jego kolegą makar Walter Kennedy, podczas gdy The Dance of the Seven Deadly Sins to seria komicznych scen rozgrywających się w piekle.

Wiersze w tradycji miłości dworskiej są reprezentowane w twórczości Dunbara, w tym krótki liryk Sweit Rois of Vertew i rozbudowana alegoria The Goldyn Targe.

Inne rozrywki dworskie były bardziej osobiste. Of James Dog i jego sequel He Is Na Dog, He Is a Lam opisują kontakty poety z dozorcą szafy królowej.

Satyry i komentarze do życia publicznegoEdit

Powtarzającym się motywem w twórczości Dunbara jest satyra. Satyrycznie przedstawiał kolegów, których nie pochwalał, np. w The Fenyeit Freir of Tungland, a w To the Merchantis of Edinburgh wzywał mieszczan Edynburga do okazania większej dumy obywatelskiej. Tydings Fra The Sessioun skrytykował korupcję w Court of Session. W The Treatise of Mr. Andro Kennedy kieruje satyrę na członka dworu Jakuba IV.

Niektóre z satyrycznych wierszy Dunbara zachowały się w Manuskrypcie Bannatyne’a, w tym The Dregy of Dunbar, The Twa Cummeris oraz The Flyting of Dumbar and Kennedie, by wymienić tylko kilka.

Petycje do króla i sprawy osobisteEdit

William Dunbar był skłonny do ujawniania swoich spraw osobistych w swojej poezji i wiele z jego utworów to petycje do króla z prośbą o osobisty awans. Często prosił o mianowanie go na urząd w kościele, który określa jako benefice. Typowym przykładem jest Quone Mony Benefices Vakit. Przy innych okazjach jego prośby były bardziej skromne. W The Petition of The Gray Horse, Auld Dunbar poeta prosił króla o nowy strój z okazji Bożego Narodzenia. Wiersz Schir, Ye Have Mony Servitouris czyni jasnym jego porównywalną wartość dla króla i kraju.

Gdzie indziej Dunbar wydawał się ujawniać inne aspekty swojego życia prywatnego. Lament for the Makaris jest refleksją nad śmiertelnością, w której wspomina on swoich kolegów-poetów, którzy już nie żyją. Meditatioun In Wyntir rozważa starzenie się i sfrustrowane ambicje poety, podczas gdy On His Heid-Ake jest najwyraźniej próbą usprawiedliwienia braku produktywności poprzez opowieść o migrenie.

.