William Byrd of Westover, zwany także William Byrd II, (ur. 28 marca 1674, Wirginia – zm. 26 sierpnia 1744, Westover, Wirginia), plantator z Wirginii, satyryk i pamiętnikarz, który przedstawił życie kolonialne na południowych plantacjach brytyjskich. Założył miasto Richmond, Virginia.

Miejscem jego narodzin był dom na plantacji James River jego ojca, również nazwanego William Byrd, handlarza Indianami i importera niewolników. Chłopiec chodził do szkoły w Anglii, podróżował po Holandii i studiował prawo w Middle Temple w Londynie. Po przyjęciu do palestry w 1695 r. wrócił do Wirginii, ale dwa lata później znów był w Londynie jako agent kolonialny. Prawie całą swoją młodość spędził więc w Anglii, gdzie został członkiem Royal Society.

W 1705 roku, po śmierci ojca, Byrd wrócił do Wirginii, by zarządzać dużym majątkiem. Poprzez małżeństwo związał się z niektórymi z najpotężniejszych rodzin Wirginii. Był generałem-odbiorcą i pułkownikiem milicji hrabstwa, z których obaj byli jego ojcem. W 1709 roku został radcą królewskim, którą to funkcję pełnił dożywotnio. Lata 1715 do 1726 (z wyjątkiem podróży do domu w latach 1720-21) spędził w Anglii, przez część tego czasu jako agent kolonialny. Był rzecznikiem wielkich plantatorów przeciwko gubernatorowi Alexandrowi Spotswoodowi. Potem po raz ostatni powrócił do kolonii, by prowadzić pracowite życie plantatora i członka rządzącej kliki. Zbudował wielki dom w Westover, który utrzymywał się z pracy zniewolonych ludzi. Eksperymentował z uprawami, zgromadził największą prywatną bibliotekę w koloniach (około 4 000 tomów) i nabył około 179 000 akrów. Byrd był dwukrotnie żonaty; przeżyły go cztery córki i syn, William Byrd III.

Jego pamiętniki oświetlają gospodarkę domową i codzienne życie południowych plantacji. Jego The History of the Dividing Line, satyryczna relacja z badania granicy Północnej Karoliny i Wirginii w 1728 roku, do którego został wyznaczony jako jeden z komisarzy, należy do najwcześniejszych kolonialnych dzieł literackich, wraz z jego relacjami z podobnych wypraw, A Journey to the Land of Eden i A Progress to the Mines, opublikowanymi w The Westover Manuscripts (1841). Prowadził również mniej literacki, ale bardziej odkrywczy dziennik w formie skróconej, opublikowany jako The Secret Diary of William Byrd of Westover, 1709-12.

.