William Billings, (ur. 7 października 1746, Boston, Mass., USA – zm. 26 września 1800, Boston), główny kompozytor wczesnego amerykańskiego stylu prymitywnego, którego utwory stały się integralną częścią amerykańskiej tradycji ludowej. Z zawodu garbarz, był samoukiem w dziedzinie muzyki. Wśród jego przyjaciół było wiele wybitnych postaci rewolucji amerykańskiej, w tym Samuel Adams i Paul Revere.

Kompozycje Billingsa obejmują hymny, hymny, psalmy i melodie fugingowe. Jego muzyka jest zauważona dla jego rytmicznej żywotności, świeżości i prostych harmonii. Emocje zawarte w jego muzyce sięgają od żywiołowej chwały hymnu „The Lord Is Risen Indeed” i głębokiego smutku hymnu „David’s Lamentation” do żywiołowego humoru świeckiej piosenki „Modern Music” i surowości kanonu „When Jesus Wept”. Jego liryczne hymny „The Rose of Sharon” i „Anthem for Easter” były jednymi z najbardziej popularnych wczesnych amerykańskich hymnów.

Although podobno brakowało zarówno oka, jak i nogi, Billings był aktywny jako wędrowny mistrz śpiewu i był wpływowy w dalszym rozwoju tradycji singing-school amerykańskiej kultury ludowej. Do połowy lat 1780. jego sława była znaczna, ale jego ostatnia dekada była jedną z tych, w których gwałtownie podupadł, pozostawiając go biednym i prawie zapomnianym do czasu jego śmierci. Jego sześć publikacji obejmuje The New-England Psalm-Singer (1770; pierwszy zbiór w całości autorstwa amerykańskiego kompozytora), The Singing Master’s Assistant (1778; znany jako „Billings’ Best”) i The Continental Harmony (1794).