Wildflowers of the Adirondacks: White Turtlehead jest rośliną żywicielską dla motyla Baltimore Checkerspot, którego larwy żywią się liśćmi. Kilka gatunków motyli również konsumuje jego liście. White Turtlehead (Chelone glabra) na szlaku Sucker Brook Trail w Adirondack Interpretive Center w Newcomb (18 września 2019 r.).

White Turtlehead (Chelone glabra L.) produkuje białe lub różowobiałe kwiaty późnym latem i rośnie na terenach podmokłych i innych słabo odwodnionych miejscach w górach Adirondack w upstate New York.

White Turtlehead był kiedyś uważany za członka Figwort Family; od tego czasu został ponownie przypisany (na podstawie badań DNA) do Plantain Family (Plantaginaceae). White Turtlehead jest jedynym członkiem rodzaju Chelone, który jest wymieniony jako występujący w stanie Nowy Jork.

• Nazwa rodzaju (Chelone) jest grecka dla „żółwia”. Nazwa wywodzi się z faktu, że kwiat, patrząc z boku, mówi się, że przypomina głowę żółwia lub węża.
• Nazwa gatunkowa (glabra) jest łacińska dla gładki – odniesienie do faktu, że nie ma włosów na liściach lub łodygi.
• Nazwa autora „L.” odnosi się do Carla Linnaeusa, szwedzkiego botanika, który opracował dwumianową nomenklaturę współczesnej taksonomii.

Nienaukowa nazwa tej rośliny – White Turtlehead – jest odniesieniem do kształtu jej białych kwiatów. Inne nienaukowe nazwy to Balmony, Shellflower, Snakehead, Snakemouth, Turtlebloom, Bitterweed, Fishhead i Fishmouth.

Identyfikacja White Turtlehead

Wildflowers of the Adirondacks: Białe lub różowawe kwiaty Turtlehead’s White Turtlehead rosną w gęstych kłosach na szczycie głównej łodygi. White Turtlehead (Chelone glabra) na podmokłym terenie na Black Pond Trail w Paul Smith’s College VIC (23 sierpnia 2018).

White Turtlehead jest wzniesioną, wieloletnią byliną: Roślina zielna, która żyje przez więcej niż dwa sezony wegetacyjne. Rośliny wieloletnie rosną i kwitną wiosną i latem, zamierają każdej jesieni i zimy, a następnie powracają na wiosnę ze swojej podkładki. roślina, która rośnie od jednej do trzech stóp wysokości. Centralna łodyga jest glabrous Glabrous: Powierzchnia łodygi lub liścia, która jest gładka i bezwłosa. co oznacza, że jest gładka, a nie owłosiona lub szczeciniasta. Roślina jest zwykle nierozgałęziona lub z górnymi gałęziami.

Liście Turtlehead White są prosteList prosty: Liść z pojedynczą, niepodzieloną blaszką, w przeciwieństwie do liścia złożonego, który jest podzielony do połowy, z wyraźnymi, rozszerzonymi częściami zwanymi listkami. (nie podzielony na listki).

• Liście są ułożone naprzeciwlegleLiście naprzeciwległe: Liście występujące parami w węźle, z jednym liściem po obu stronach łodygi. moda, co oznacza, że są dwa liście na węzeł wzdłuż łodygi.
• Liście, które są trzy do sześciu cali długości, są wąskie, w kształcie lancyLanceolate: Liść w kształcie głowy lancy, zwężający się do punktu na każdym końcu. i ostro ząbkowaneZąbkowane: Liście, które mają krawędź ząbkowaną piłą…
• Łodygi liści (ogonkiPetiole: Łodyga, która łączy liść z łodygą.) mają mniej niż ¼” długości lub nie ma ich wcale, a liście wydają się wyrastać bezpośrednio z łodygi.
• Liście są szeroko rozmieszczone wzdłuż łodygi.

Białe kwiaty Turtlehead rosną w gęstych kłosachKłos: Nierozgałęziona łodyga kwiatów. Każdy kwiat lub główka kwiatu jest przymocowana bezpośrednio do centralnej łodygi. na szczycie głównej łodygi.

• Kłos ma około trzech do sześciu cali długości. Pąki kwiatowe nie otwierają się wszystkie w tym samym czasie. Raczej rozkwitają w odstępach, zaczynając od dolnych kwiatów.
• Każdy pojedynczy kwiat ma około 1¼” długości. Kwiaty mają dwupłatkową, kapturkowatą górną wargę. Górna warga, która funkcjonuje jako kaptur ochronny, łukowato wygina się nad dolną wargą, nadając kwiatowi kształt głowy żółwia. Dolna warga, która służy jako lądowisko dla odwiedzających owadów, ma trzy płaty; środkowy płat jest owłosiony.
• Kwiaty są białe lub białe, z lekkim odcieniem różu lub bladego fioletu.

Wildflowers of the Adirondacks: W Adirondacks, White Turtlehead kwitnie głównie w sierpniu i na początku września. White Turtlehead (Chelone glabra) na skraju Cemetery Road Wetlands (5 września 2018).

Pora kwitnienia White Turtleheads w całym swoim zasięgu trwa od lipca do września. W północnej części USA i Kanady roślina kwitnie głównie w sierpniu. W Parku Adirondack, White Turtleheads kwitną zazwyczaj w sierpniu aż do wczesnej jesieni. Większość obserwacji tego gatunku na iNaturalist pochodzi z sierpnia i początku września, z kilkoma obserwacjami z bardzo późnego lipca.

Późnym latem/wczesną jesienią po kwiatach pojawiają się owoce w październiku. Płodne kwiaty wytwarzają owalną kapsułkę z nasionami. Kapsułka zawiera kilka płaskich, brązowych nasion z szerokimi skrzydełkami, które pomagają w rozpraszaniu przez wiatr.

Turmacz biały można odróżnić od podobnego turmacza różowego (Chelone lyonii) po kolorze kwiatów i długości ogonków liściowychOgonek liściowy: Łodyga, która łączy liść z łodygą. (łodygi liści). Turtlehead różowy (w niektórych źródłach określany jako Turtlehead czerwony) rośnie w południowych Stanach Zjednoczonych. Została jednak lokalnie wprowadzona w północnych stanach; na stronie iNaturalist znajduje się kilka obserwacji z Parku Adirondack. Kwiaty turówki różowej są znacznie głębiej różowe lub czerwono-purpurowe, w przeciwieństwie do białych lub różowawych kwiatów turówki białej. Ponadto, Pink Turtlehead ma szersze liście i znacznie dłuższe ogonki (łodygi liści), w przeciwieństwie do bardzo krótkich lub źle zdefiniowanych ogonków White Turtlehead.

Użycie White Turtlehead

White Turtlehead, o którym mówi się, że jest bardzo gorzki, wydaje się nie mieć żadnych zastosowań jadalnych. Jednak roślina, gdy zbierane w kwiat i suszone do późniejszego wykorzystania, ma wiele zastosowań w medycynie naturalnej. Mówi się, że tonik otrzymywany z tej rośliny jest korzystny w przypadku niestrawności. Był on również stosowany jako środek antydepresyjny i pomoc w leczeniu problemów z pęcherzykiem żółciowym i chorób wątroby. Nie wydaje się, aby twierdzenia te zostały zbadane naukowo.

Native Americans używane tej rośliny dla różnych dolegliwości. Cherokee używane napar z kwiatów na rany, jako środek przeczyszczający, i do leczenia gorączki; używali go również jako pomoc dietetyczną, aby zwiększyć apetyt. Irokezi używali wywaru z korzeni jako środka wspomagającego pracę wątroby. Inne grupy używały tej rośliny do zapobiegania ciąży. Zielony, zmiażdżony sok roślinny był również stosowany na owrzodzenia skóry.

Wildlife Value of White Turtlehead

Butterflies of the Adirondacks: White Turtlehead jest podstawową rośliną żywicielską dla Baltimore Checkerspot. Baltimore Checkerspot na pętli Old Orchard Loop w Heaven Hill (26 lipca 2019).

White Turtlehead ma umiarkowaną wartość dla dzikich zwierząt, szczególnie owadów. Nektar jest spożywany przez trzmiele, które są wystarczająco duże, aby wymusić otwarcie wierzchołków kwiatów. Bombus impatiens i Bombus vagans są podobno najczęstszymi gośćmi.

Motyl Turtlehead jest również podstawową rośliną żywicielską i źródłem pożywienia dla motyla Baltimore Checkerspot. Gdy Turtlehead nie jest dostępny, samice będą korzystać z wprowadzonego gatunku Plantain angielski (Plantago lanceolate). Baltimore Checkerspots składają swoje jaja (w grupach po 100-700 sztuk) na liściach wczesnym latem. Gdy jaja wylęgną się w ciągu trzech tygodni, larwy żerują wspólnie w jedwabnym gnieździe do początku sierpnia, a następnie pozostają spokojne do października, kiedy schodzą na ziemię i budują hibernujące pajęczyny z liści i innych resztek. Po przezimowaniu zaczynają ponownie żerować wiosną i przepoczwarczają się w maju, często przechodząc na rośliny niebędące żywicielami, jeśli zabraknie im Turtlehead.

Inne owady, które żywią się White Turtlehead obejmują larwy chrząszcza pcheł Dialolia chelones i larwy z kilku gatunków motyli. Larwy motyli żerują w tkance liścia, ale na ogół opuszczają jego środkową część. Ponadto na łodygach żerują larwy Turtlehead Borer Moths.

Wartość Żółwika białego dla ssaków wydaje się być bardziej ograniczona. Źródła nie są zgodne co do jej wykorzystania jako pożywienia przez jelenie. Chociaż jedno źródło twierdzi, że liście są gorzkie i zwykle unikane przez jelenie i innych roślinożerców ssaków, inne badania podają, że jest to gatunek preferowany przez jelenie w wielu miejscach nadrzecznych, często intensywnie zbierany przez jelenie.

Rozmieszczenie White Turtlehead

White Turtlehead występuje w całej wschodniej połowie Stanów Zjednoczonych, z wyjątkiem Florydy i Luizjany. Roślina rośnie również w południowo-wschodnich prowincjach Kanady, w tym w Manitobie, Ontario, Quebecu i Nowej Fundlandii.

W stanie Nowy Jork, White Turtlehead został udokumentowany w prawie wszystkich powiatów we wschodniej połowie stanu. w tym wszystkich powiatów w ramach Adirondack Park Blue Line. Gatunek ten został wymieniony jako narażony na niebezpieczeństwo eksploatacji w stanie Nowy Jork.

Siedliska White Turtlehead

Wildflowers of the Adirondacks: White Turtlehead prawie zawsze występuje na terenach podmokłych. White Turtlehead (Chelone glabra) w obszarze podmokłym wzdłuż Hulls Falls Road (12 sierpnia 2019 r.).

White Turtlehead jest klasyfikowany jako obowiązkowa roślina mokradłowa, co oznacza, że prawie zawsze występuje na terenach podmokłych. Siedliska obejmują bagna, mokradła, bogate torfowiska, rowy, wilgotne zarośla, wilgotne łąki, a także wilgotne brzegi rzek, strumieni i jezior.

W stanie Nowy Jork, White Turtlehead jest zwykle znaleźć w słabo odwodnionych miejscach, głównie w pełnym słońcu lub częściowym cieniu. White Turtlehead występuje w kilku podmokłych zbiorowiskach ekologicznych w Parku Adirondack, w tym Rich Sloping Fenand Shallow Emergent Marsh. Szukaj White Turtlehead rosnących na terenach podmokłych w pobliżu Spotted Touch-me-not (Impatiens capensis), Spotted Joe Pye Weed (Eutrochium maculatum), Tall Meadow Rue (Thalictrum pubescens) i Cinnamon Fern (Osmunda cinnamomea).

Pośród szlaków opisanych tutaj, Turtlehead White można znaleźć na terenach podmokłych wzdłuż Black Pond Trail w Paul Smith’s College VIC, Sucker Brook Trail w Adirondack Interpretive Center, wzdłuż rzeki Ausable na Jackrabbit Trail przy River Road, na Cemetery Road Wetlands oraz na terenach podmokłych w pobliżu stawu bobrowego przy Hulls Falls Road.

Michael Kudish. Adirondack Upland Flora: An Ecological Perspective (The Chauncy Press, 1992), s. 184.

New York Flora Association. New York Flora Atlas. White Turtlehead. Chelone glabra L. Retrieved 7 October 2019.

Integrated Taxonomic Information System. Chelone glabra L. Retrieved 7 October 2019.

United States Department of Agriculture. The Plants Database. Chelone glabra L. White Turtlehead. Retrieved 7 October 2019.

United States Department of Agriculture. Forest Service. Plant of the Week. Turtlehead. Chelone glabra. Retrieved 7 October 2019.

Stan Nowy Jork. Department of Environmental Conservation. New York Natural Heritage Program. Ecological Communities of New York State. Wydanie drugie (marzec 2014), s. 48-49, 57-58. Retrieved 17 October 2015.

New York Natural Heritage Program. 2019. Online Conservation Guide for Rich Sloping Fen. Retrieved 7 October 2019.

New York Natural Heritage Program. 2019. Online Conservation Guide for Shallow Emergent Marsh. Retrieved 7 October 2019.

New York State. Adirondack Park Agency. Preliminary List of Species Native Within the Adirondack Park Listed Alphabetically by Scientific Name and Sorted by Habit. Tom 1. Updated 10.23.2006, s. 18. Retrieved 26 January 2017.

Connecticut Botanical Society. Turtlehead. Chelone glabra L . Retrieved 8 October 2019.

University of Wisconsin. Flora of Wisconsin. Chelone glabra L. Retrieved 8 October 2019.

Minnesota Wildflowers. Chelone glabra. White Turtlehead. Retrieved 8 October 2019.

Illinois Wildflowers. White Turtlehead. Chelone glabra linifolia. Retrieved 8 October 2019.

Eloise Butler Wildflower Garden. The Friends of the Wild Flower Garden. Turtlehead. Chelone glabra L . Retrieved 8 October 2019.

Lady Bird Johnson Wildflower Center. White Turtlehead. Chelone glabra L. Retrieved 8 October 2019.

iNaturalist. Adirondack Park Sightings. White Turtlehead. Chelone glabra. Retrieved 8 October 2019.

Anne McGrath. Wildflowers of the Adirondacks (EarthWords, 2000), s. 23, Plate 11.

Roger Tory Peterson and Margaret McKenny. A Field Guide to Wildflowers. Northeastern and North-central North America (Houghton Mifflin Company, 1968), str. 58-59.

Doug Ladd. North Woods Wildflowers (Falcon Publishing, 2001), s. 226.

Lawrence Newcomb. Newcomb’s Wildflower Guide (Little Brown and Company, 1977), s. 94-95.

Meiyin Wu & Dennis Kalma. Wetland Plants of the Adirondacks: Herbaceous Plants and Aquatic Plants (Trafford Publishing, 2011). s. 35.

Donald D. Cox. A Naturalist’s Guide to Wetland Plants. An Ecology for Eastern North America (Syracuse University Press, 2002), s. 109-110, 130.

Janet Lyons i Sandra Jordon. Walking the Wetlands. A Hiker’s Guide to Common Plants and Animals of Marshes, Bogs, and Swamps (John Wiley & Sons, Inc., 1989), str. 80-81.

David M. Brandenburg. Field Guide to Wildflowers of North America (Sterling Publishing Company, Inc., 2010), s. 539.

John Kricher. A Field Guide to Eastern Forests. North America (Houghton Mifflin, 1998), s. 61-65.

Timothy Coffey. The History and Folklore of North American Wildflowers (FactsOnFile, 1993), str. 214.

William Carey Grimm. The Illustrated Book of Wildflowers and Shrubs (Stackpole Books, 1993), str. 242-243.

Wilbur H. Duncan i Marion B. Duncan. Wildflowers of the Eastern United States (The University of Georgia Press, 1999), str. 87, Plate 321.

John Eastman. The Book of Swamp and Bog: Trees, Shrubs, and Wildflowers of Eastern Freshwater Wetlands (Stackpole Books, 1995), str. 195.

Plants for a Future. Chelone glabra. Retrieved 7 October 2019.

Steven Foster and James A. Duke. A Field Guide to Medicinal Plants and Herbs of Eastern and Central North America. Second Edition. (Houghton Mifflin Harcourt, 2000), s. 15-16.

University of Michigan. Native American Ethnobotany. Baza danych żywności, narkotyków, barwników i włókien rdzennych Amerykanów, pochodzących z roślin. White Turtlehead. Chelone glabra L. Retrieved 8 October 2019.

University of Michigan. Native American Ethnobotany. A Database of Foods, Drugs, Dyes and Fibers of Native American Peoples, Derived from Plants. Turtlehead White. Chelone glabra L. Retrieved 8 October 2019.

Butterflies and Moths of North America. Baltimore Checkerspot. Euphydryas phaeton. Retrieved 8 October 2019.

Canadian Biodiversity Information Facility. Butterflies of Canada. Baltimore Checkerspot. Euphydryas phaeton. Retrieved 8 October 2019.

Iowa State University. BugGuide. Dibolia chelones. Retrieved 8 October 2019.

Iowa State University. BugGuide. Pink-patched Looper Moth. Eosphoropteryx thyatyroides. Retrieved 8 October 2019.

Iowa State University. BugGuide. Baltimore Checkerspot. Euphydryas phaeton. Retrieved 8 October 2019.

Iowa State University. BugGuide. Tenthredo grandis. Retrieved 9 October 2019.

Iowa State University. BugGuide. Turtlehead Borer Moth. Papaipema nepheleptena. Retrieved 9 October 2019.

Charles H. Peck. Plants of North Elba. (Bulletin of the New York State Museum, Volume 6, Number 28, June 1899), s. 116. Retrieved 22 February 2017.

Leif L. Richardson and Rebecca E. Irwin, „Pollination Ecology and Floral Visitor Spectrum of Turtlehead (Chelone Glabra L.; Plantaginaceae),” Journal of Pollination Ecology, 17(20), 2015, pp 132-144.

F. W. Pennell and E. T. Wherry, „The Genus Chelone of Eastern North America ,” Bartonia, Number 10 (1927-1928), pp. 12-23. Retrieved 8 October 2019.

Nancy E. Stamp, „Effect of Defoliation by Checkerspot Caterpillars (Euphydryas phaeton) and Sawfly Larvae (Macrophya nigra and Tenthredo grandis) on their host plants (Chelone spp.),” Oecologia, Volume 63, Number 2 (1984), pp. 275-280. Retrieved 9 October 2019.

Charles E. Williams, Eric V. Mosbacher, and William J. Moriarity, „Use of turtlehead (Chelone glabra L.) and Other Herbaceous Plants to Assess Intensity of White-tailed Deer Browsing on Allegheny Plateau Riparian Forests, USA,” Biological Conservation, Number 92 (2000), pp. 207-215. Retrieved 9 October 2019.