Wdowieństwo jest jedną z życiowych tragedii, której większość rodzin ma nadzieję uniknąć. Jednak dla większości zamężnych kobiet jest ono nieuniknione. To sytuacja życiowa, która może dotknąć nawet tych, którzy wydają się być bezpieczni.

To przydarzyło się Katie Couric, byłej współprowadzącej „Today Show”. Kiedy Katie została wdową w wieku 41 lat, stała się również częścią tych przerażających statystyk; jedna trzecia kobiet, które owdowiały, jest młodsza niż 60 lat, a połowa wszystkich kobiet, które owdowieją, stanie się tak przed 65 rokiem życia. Na szczęście dla Katie Couric, jej ból serca nie wiązał się z trudnymi wyzwaniami finansowymi, które zazwyczaj dotykają przeciętną amerykańską wdowę. Pomijając duże sumy w ubezpieczeniach na życie lub innych aktywach, ekonomia wdowieństwa zazwyczaj obejmuje gwałtowny spadek dochodów.

Po śmierci współmałżonka, dochód gospodarstwa domowego generalnie spada o około 40% z powodu zmian w świadczeniach Social Security, dochodach emerytalnych współmałżonka i zarobkach. Dla wielu kobiet droga do ubóstwa zaczyna się po śmierci współmałżonka.

W miarę jak kobiety się starzeją, stają się bardziej narażone na ubóstwo. Wskaźnik ubóstwa dla kobiet w wieku 65 lat i starszych wynosi około 12%, nieco ponad 1 na 10 żyje w ubóstwie. Ale dla owdowiałych kobiet w wieku 65 lat i starszych, wskaźnik ubóstwa jest znacznie wyższy, około 51% żyje za mniej niż $22,000 rocznie.

Młodsze wdowy

Dla kogoś, kto był w wieku Katie z małymi dziećmi w wieku poniżej 18 lat, system Social Security wkracza jako ważna siatka bezpieczeństwa, zapewniając formę „społecznego ubezpieczenia na życie” dla ocalałych. Kiedy umiera osoba, która pracowała i płaciła do systemu Social Security, część podatków jest przeznaczana na ubezpieczenie osób pozostałych przy życiu. Świadczenia dla osób pozostałych przy życiu mogą być wypłacane określonym członkom rodziny, w tym wdowom, dzieciom i rodzicom pozostającym na utrzymaniu. Chociaż większość osób pracujących postrzega system Social Security jako program emerytalny, w rzeczywistości wypłaca on więcej świadczeń dzieciom niż jakikolwiek inny program federalny.

Zasada specjalna

Po śmierci osoby zarabiającej, członkowie rodziny są określani jako uprawnieni, jeżeli spełniają pewne czynniki – nikt nie potrzebuje więcej niż 40 punktów lub 10 lat pracy. Liczba potrzebnych punktów pracy zależy od wieku w chwili śmierci – im młodsza osoba, tym mniej punktów pracy jest potrzebnych, aby kwalifikować się do renty rodzinnej.

Wysokość renty jest oparta na zarobkach osoby, która zmarła. Na przykład, miesięczna renta rodzinna dla małżonka i dwójki dzieci będzie wypłacana do momentu osiągnięcia przez dzieci wieku 18 lat. W tym czasie renta wdowia przestaje przysługiwać, ale zaczyna się ponownie, gdy osoba pozostająca przy życiu osiąga wiek 60 lat, czyli wiek kwalifikujący do otrzymania zredukowanej renty rodzinnej. Jeśli stać ją na to, by poczekać do osiągnięcia pełnego wieku emerytalnego, czyli obecnie 66 lat, wówczas otrzyma pełne świadczenie. Jeśli jest niepełnosprawna, kwalifikuje się w wieku 50 lat.

Survivor Benefit Amount

Social Security opiera wysokość świadczenia na zarobkach osoby, która zmarła. Im więcej pracownik wpłacał do Social Security, tym większe jest świadczenie. Social Security używa kwoty podstawowego świadczenia zmarłego pracownika do obliczenia procentu, jaki mogą otrzymać osoby pozostałe przy życiu. Procent ten zależy od wieku osoby pozostałej przy życiu i pokrewieństwa z pracownikiem. Na przykład, wdowa lub wdowiec w pełnym wieku emerytalnym (obecnie 66 lat) lub starszy, generalnie otrzymuje 100 procent podstawowego świadczenia pracownika. Wdowa lub wdowiec, w dowolnym wieku, z dzieckiem młodszym niż 16 lat, otrzymuje 75% kwoty świadczenia pracownika. Po ukończeniu przez dziecko 18 roku życia, świadczenie dla wdowy lub wdowca przestaje być wypłacane do momentu osiągnięcia przez nich wieku emerytalnego. Istnieje limit świadczeń, które małżonek i inni członkowie rodziny otrzymują co miesiąc. Limit ten waha się pomiędzy 150 a 180% kwoty świadczenia zmarłego pracownika.

W celu uzyskania dodatkowych informacji na temat świadczeń dla wdów i osób pozostających na utrzymaniu, skontaktuj się z Social Security Administration, www.ssa.gov.

Starsze wdowy

Starsze wdowy – kobiety, które owdowiały po 60 roku życia – są zazwyczaj w bardziej niepewnej sytuacji finansowej, chyba że posiadają znaczne oszczędności, emerytury lub ubezpieczenia na życie z powodu wyborów dokonanych na długo przed owdowieniem.

W wieku emerytalnym, kobieta może wybrać, czy chce pobierać świadczenia jako współmałżonek pracownika (połowa świadczenia współmałżonka), czy na podstawie własnej historii pracy.

Problem polega na tym, że kiedy współmałżonek umiera, najczęściej dochód gospodarstwa domowego spada o jedną trzecią, jeśli świadczenia Social Security pary oparte są na historii pracy jednej osoby, i o 50%, jeśli oparte są na obu. Oficjalne prognozy dochodu zakładają, że samotna starsza kobieta potrzebuje 100% pierwotnego dochodu, aby osiągnąć taki sam standard życia, jaki miała para. To może być pierwszy krok wdowy w spiralę ubóstwa.

Living Longer Means You Will Need More Income

Niepewna sytuacja finansowa kobiet jest jeszcze bardziej niepokojąca ze względu na fakt, że kobiety mają tendencję do życia dłużej niż mężczyźni o około trzy lata. Kobiety cztery razy częściej niż mężczyźni przeżywają swoich współmałżonków, a wiele kobiet spędza ponad 15 lat jako wdowy. Oznacza to, że potrzebują one więcej dochodu emerytalnego, aby pokryć te dodatkowe lata.

Download PDF

.